چگونه موقع ساخت فیلم از فوکوس عمیق استفاده کنیم ؟

چگونه موقع ساخت فیلم از فوکوس عمیق استفاده کنیم ؟

در فیلمبرداری، تکنیک فوکوس عمیق یا (Deep focus) تمام عناصر یک تصویر را در فوکوس کامل و به صورت واضح نگه می‌دارد و همزمان تمام کنش های کلیدی پیش‌زمینه و پس‌زمینه را ثبت می‌کند.

فهرست مطالب :

• فوکوس عمیق به چه معناست ؟
• چرا کارگردانان از فوکوس عمیق استفاده می کنند؟
• چطور فیلمبرداری با فوکوس عمیق انجام دهیم ؟
• فرق بین فوکوس عمیق و فوکوس کم عمق چیست؟
• نمونه هایی از فوکوس عمیق: سه فیلمساز که از فوکوس عمیق استفاده می کنند.

فوکوس عمیق به چه معناست ؟

در فیلم‌سازی، فوکوس عمیق به تکنیکی اطلاق می‌شود که در آن ، تمام عناصر یک تصویر – از پیش‌زمینه، میان‌زمینه و پس‌زمینه – همه در وضوح کامل هستند. این تکنیک به کارگردانان کمک می کند تا نماهای خود را با جزئیات ریز و زیبا آراسته کنند.

چرا کارگردانان از فوکوس عمیق استفاده می کنند؟

کارگردان ها از فوکوس عمیق برای صحنه هایی استفاده می کنند که در آن ها کنش های مهمی هم در پیش زمینه و هم در پس زمینه تصویر اتفاق میفتد. کارگردانان به این شکل از صحنه‌پردازی «فضای عمیق» یا «صحنه‌پردازی عمیق» می‌گویند، چون باید بازیگران، وسایل صحنه و همه چیز را در عمق زیادی قرار دهند. برای اینکه چنین نمایی به خوبی کار کند، کارگردان باید بتواند تصویری کاملاً واضح و در فوکوس ثبت کند. تکنیک فوکوس عمیق چنین وضوحی را امکان پذیر می‌کند.

چطور فیلمبرداری با فوکوس عمیق انجام دهیم ؟

شما هم با اعمال این تنظیمات در دوربین می توانید نماهای فوکوس عمیق بگیرید:

• عمق میدان زیاد: عمق میدان فاصله ای است در یک تصویر که در آن اشیا “به طرز قابل قبولی در فوکوس” ظاهر می شوند یا سطح “شارپنس قابل قبولی” دارند. عمق میدان زیاد یا عمیق، فاصله طولانی تری را در وضوح قرار می‌دهد.
• دیافراگم کوچک : دیافراگم یک دریچه درون لنز دوربین است که اجازه می دهد نور از سنسور تصویر دوربین دیجیتال یا نوار فیلم در دوربین نگاتیو عبور کند. یک دیافراگم کوچک کاری می‌کند نور کمتری به سنسور برسد و به ایجاد عمق میدان بیشتر کمک می کند.
• استفاده از سنسورهای کوچک برای دوربین: حسگر دوربین هنگام باز شدن شاتر ، نوری که از لنز عبور کرده را جمع آوری می کند. دوربین‌هایی که سنسورهای کوچک‌تری دارند، عمق میدان بیشتری دارند چون فاصله‌های کانونی کوتاه‌تری دارند.
• فاصله کانونی کوتاه: فاصله کانونی ، فاصله بین نقطه همگرایی لنز شما و سنسور یا فیلم ضبط کننده تصویر است. لنزهای با فاصله کانونی کوتاه‌تر، لنزهای زاویه باز نامیده می‌شوند، چون به شما امکان می‌دهند میدان دید وسیع‌تر و فوکوس عمیق‌تری در یک تصویر داشته باشید.

توجه داشته باشید که این عناصر به هم مرتبط هستند. برای مثال، می‌توانید یک لنز با فاصله کانونی کوتاه را با سنسور بزرگ‌تر یا دیافراگم بازتر جفت کنید، و همچنان به فوکوس نسبتاً عمیقی دست پیدا کنید. یا باز هم برای رسیدن به فوکوس عمیق تر ، می توانید یک لنز کوتاه را با یک سنسور کوچک و دیافراگم کوچک ترکیب کنید.

فرق بین فوکوس عمیق و فوکوس کم عمق چیست؟

تصاویری که با فوکوس کم عمق گرفته می‌شوند به عمق میدان کم، لنزهایی با فاصله کانونی زیاد و دیافراگم باز نیاز دارند. تصاویر فوکوس عمیق هم به فاصله کانونی کوتاه، دیافراگم کوچک و عمق میدان زیاد نیاز دارند. در تصاویری که از فوکوس کم عمق استفاده می‌کنند معمولاً اشکال پیش‌زمینه واضح و پس‌زمینه‌های تار هستند،همین باعث می‌شود برای نماهای نزدیک و پلان های کوتاه با حداقل اطلاعات بصری عالی باشند. نماهای فوکوس عمیق ، توجه بیننده را به تمام جزئیات و قسمت های یک نمایی که به صورت عمقی صحنه پردازی شده اند جلب می کند و از نظر بصری شلوغ تر و متراکم تر هستند.

نمونه هایی از فوکوس عمیق: ۳ فیلمساز که از فوکوس عمیق استفاده می کنند :

خیلی از فیلمسازان بزرگ با استفاده از تکنیک فوکوس عمیق به نماهای نفس گیر و بسیار زیبایی دست پیدا کرده اند ، مثلاً :

1. آلفرد هیچکاک : از فیلم «ام را به نشانه مرگ بگیر» تا «مردی که زیاد می‌دانست» و «روانی» ، استاد تعلیق در سینما عاشق قرار دادن بازیگران در لایه های عمیق و دور بود و همین باعث میشد استفاده از تکنیک فوکوس عمیق در فیلمبرداری ضروری باشد.
2. سرجیو لئونه : پادشاه وسترن های اسپاگتی هم از فوکوس عمیق برای به تصویر کشیدن نماهای وسیع چشم انداز در فیلم هایی مثل «به خاطر یک مشت دلار» و «خوب، بد، زشت» استفاده میکرد.
3. برایان دی پالما : دی پالما که به آزمون و خطا کردن علاقه زیادی داشت ، از دستگاهی به اسم «اسپلیت فوکوس دیوپتر» (که گاهی به اختصار می‌شود اسپلیت دیوپتر ) برای فیلم «Blow Out» استفاده کرد که به نماهای عریض (واید شات) این امکان را می داد همزمان روی یک شیء در پیش زمینه در یک طرف قاب و یک شیء در پس زمینه در آن طرف قاب فوکوس کنند . اسپلیت دیوپتر به معنای واقعی کلمه، فوکوس عمیق ایجاد نمی کند، اما به کارگردان این امکان را می‌دهد تا سطح مشابهی از جزئیات را در صحنه پردازی خود داشته باشد .