۱۰ توصیه برای پیشرفت در نوشتن متن استندآپ کمدی توسط جاد آپاتو

آپاتو در این مقاله ، رمز و رازهای خودش در نوشتن استندآپ کمدی رو با شما به اشتراک میذاره. شما برای اجرا در یک اجرای آزاد محلی یا نوشتن کمدی برای یک برنامه تلویزیونیِ آخر شب مثل برنامه پخش زنده شنبه شب (  Saturday Night Live) ، به سختی میتونید معلم بهتر یا بامزه تری پیدا کنید که شما رو در استندآپ کمدی راهنمایی کنه !

جاد آپاتو، یکی از پرطرفدارترین نوابغ کمدی در این تجارت محسوب می‌‌شود . او در طی پانزده سال گذشته با بسیاری از بزرگ ترین فیلم های کمدی و نمایش های تلویزیونیِ پرطرفدار همکاری داشته . اما خودِ اپتاو یک استندآپ کمدین هم هست و در سال ۲۰۱۷ پس از ۲۵ سال وقفه به صحنه برگشت و یک استندآپ ویژه نتفلیکس با عنوان Judd Apatow: The Return اجرا کرد .

او با کار به ‌عنوان نویسنده فیلمنامه های کمدی برای سینما و تلویزیون و نوشتن متن های طنز برای استندآپ کمدی، گنجینه مفید و پرباری از تجربه به دست آورده است.

فهرست مطالب :

• یک عادت در خودتون ایجاد کنید!

• شخصی بشید .

• سایر کمدین ها رو تماشا کنید.

• با بخش اصلی شوخی شروع کنید.

• مهارت های مشاهده رو تقویت کنید .

• یک پرسونای روی صحنه قوی خلق کنید.

• یک صحنه سی ثانیه ای بنویسید.

• یک صحنه دو دقیقه ای بنویسید.

• یک صحنه پنج دقیقه ای بنویسید.

• روی پایان بندیش کار کنید.

• آیا می خواهید کمدین بهتری شوید؟

یک عادت در خودتون ایجاد کنید

در کار شما به عنوان یک استندآپ کمدین ، همون اندازه که کمدی نویسی مهمه ، اجرای اون هم اهمیت داره . شما باید در نوشتن نظم داشته باشید و هر روز چند ساعت رو به نشستن پشت میز و نوشتن جوک اختصاص بدید . به هر حال ، نوشتن یک کمدی خوب و باحال هم تمرین میخواد !

برای شروع فرآیند جوک نویسی ، یک موضوع انتخاب کنید و هر جوک، لطیفه خنده دار یا شوخی کوتاهی که براش به ذهنتون میرسه رو بنویسید. شما احتمالا فقط از یک یا دو مورد از این شوخی ها استفاده کنید، اما برای اینکه شاه بیت های کمدی واقعی رو پیدا کنید باید چیزای زیادی بنویسید.

اگر اولین پیش نویس شما نتونست شما رو بخندونه یا دیدید چیزی که نوشتید بامزه نیست ، اصلا نترسید ! یاد بگیرید که چطور با خودتون صبور باشید و به نوشتن ادامه بدید .

شخصی بشید !

جاد معتقده که استندآپ کمدی هرچی شخصی‌تر بشه بهتر میشه ! – اون میگه کمدین هایی که خودشونو به شخصیت اصلی استندآپ کمدی هاشون تبدیل می‌کنند و خودشونو در معرض دید مخاطب قرار میدن، اغلب قوی‌ترین اجراکنندگان هستند.

در مورد نویسندگان کمدی هم همینطوره. جاد میگه فیلم Knocked Up (2007) ، اولین باری بود که در استفاده از زندگی و تجربیات شخصی خودش به عنوان متریال کمدی ، راحت بود .

برای شروع فرآیند نوشتن خود، بنشینید و این لیست ها رو تهیه کنید:

تمام چیزایی که شمارو عصبانی میکنه!

هرمشکلی که فکرمی‌کنید دارید!

هر مشکلی که فکرمی‌کنید دنیا داره!

چیزایی که آرزو دارید تو خودتون تغییر بدید!

چیزایی که دوست دارید تو بدن خودتون تغییر بدید!

اینو به عادت کمدی نویسی روزانه خودتون اضافه کنید. هر روز ، زمانی رو صرف تهیه یک لیست جدید در دفتر خاطرات خود کنید، سپس چند مورد از فهرست خودتون رو به جوک تبدیل کنید.

سایر کمدین ها رو تماشا کنید!

وقتی که دارید یاد می‌گیرید چطور متن طنز برای استندآپ کمدی بنویسید ، دیدن و گوش دادن به اجرای استندآپ کمدی بعضی از کمدین‌های مورد علاقه‌تون و توجه به ساختار جوک‌های اونا بهتون خیلی کمک میکنه . توجه کنید که اونا چطور ایده هاشون رو پرورش میدن و چطور اون ایده ها به شوخی های خیلی خنده دار تبدیل میشن !

به اجراهای زنده محله خودتون برید، یا حتی نمایش‌های بداهه و کلوپ‌های کمدی نزدیک خودتون. تو تهران که صحنه های کمدیشون معروفن، علاوه بر این ها ، صحنه های کمدی زیادی هم به صورت آنلاین در دسترس همه است.

میتونید برنامه ویژه استندآپ کمدی جاد آپاتو یعنی Judd Apatow: The Return رو هم تو نتفلیکس تماشا کنید. به این توجه کنید که چطور اجرا رو شروع میکنه ، چطور از یک جوک به جوک دیگر میره و چطور اجرا رو به پایان می‌رسونه . نحوه بیان، اجرا و شوخی های خنده دارش هم به طور دقیق و تمام و کمال بررسی کنید .

با بخش اصلی شوخی شروع کنید!

شما می‌تونید با ساختن یک داستان حول محور نقطه اوج داستان خنده دارتون ، یک جوک رو به جوک های های زیادی تبدیل کنید. وقتی هسته اصلی داستانتون رو شناختید ، دیگه میتونید قسمت های مختلفش رو شرح بدید .

مثلا جاد تو ویژه برنامه ای که در نتفلیکس داره ، داستان اولین پرتاب توپ در بازی متس رو تعریف میکنه . نقطه اوج شوخیش رو همون اول مشخص میکنه : که توپ بیسبال رو خیلی ناشیانه پرت کرد .

برای اینکه بیاد کل داستان رو حول محور این پرتاب ناشیانه که نقطه اوج این شوخی هست بسازه ،تمام لحظاتی که در نهایت به این لحظه خنده دار میرسه رو توصیف میکنه و استرس و سردرگمی خودش قبل از پرتاب رو به تماشاگران ربط میده .

• به خنده دارترین اتفاقی که تا به حال برای شما افتاده فکر کنید، سپس موقعیت و احساستون نسبت به اون موقعیت رو با جزئیات توصیف کنید. اتفاقاتی که به اون لحظه منجر شد چیا بودن؟ شروع کنید به ساختن یک داستان در اطراف اون لحظه.

• حالا به پنج روش دیگه برای پرداختن به به داستان فکر کنید. همه چیزِ اون موقعیت رو با دقت بررسی کنید. همه جوک هاتون رو با صدای بلند بخونید.

• ( هر کدوم باید قسمت متفاوتی از داستان رو روشن کنه و به نقطه اوج شوخی کمک کنه ) . زمان بگیرید  . ببینید این داستان چقدر طولانی شده؟ آیا موضوع به اندازه کافی پرداخت شده ؟

• به نوشتن جوک های جدید از زوایای مختلف ادامه بدید تا مدت زمانِ جوکِ داستان مانندتون رو طولانی تر کنید.

مهارت های مشاهده خودتون رو تقویت کنید!

جاد عقیده داره که وقتی به عنوان یک کمدین شخصی تر بشید، در واقع دارید نظر خودتون در مورد یک موضوع رو بیان می کنید یا یک پوچی و بیهودگی در زندگی خودتون رو برجسته می کنید.

در ادامه صحبتش این مثال رو میزنه و میگه : یکی از دو فرزندش به دانشگاه رفته. اون یکی دخترش که تو خونه است   ، از این که تنهایی با جاد و همسرش تو خونه مونده خیلی ناراحته ، چون میگه وقتی چهار نفر باشیم یک خانواده رو تشکیل میدیم ، ولی الان که فقط سه نفر هستیم ، انگار فقط یه بچه داره یه زوج عجیب غریب رو نظاره میکنه!

جاد میگه این جوک ، یک جوک مشاهده ای کوتاهه . جاد یاد گرفته که این مخاطب هستش که به کمدین خط میده و بهش نشون میده که کدوم قسمت از یک شوخیش قابل لمس، قابل درک و معنادار بوده . وقتی مخاطب خودش رو در داستان یا شوخی شما پیدا کنه و براش آشنا باشه، بیشترین خنده رو ازش خواهید گرفت.

یکی از روابط زندگی خودتون- مثلا با یک شریک ، فرزند، رئیس، کارمند یا دوست – رو تجزیه و تحلیل کنید و در همون مشاهده اولیه به دنبال یک شوخی باشید .

حواستون باشه شوخیتون به فضا یا اطلاعاتی که مخاطب ازش هیچی نمیدونه ربط نداشته باشه – مثلا جوک شما نباید یک شوخی باشه که فقط یک عده از افراد ( مثلا یک کلاس دانشگاهی، یک شهر یا حتی یک کشور ) بخاطر دونستن یک سری از مسائل، متوجه طنز بودنش بشن و بقیه افراد خارج از اون حیطه که اطلاعات کافی رو ندارن، علت طنز بودن مطلب رو نگیرند .

یک پرسونای روی صحنه خلق کنید!

یک شخصیتی بسازید که بتونید اونو روی صحنه اجرا کنید. این شخص کیه؟ چطور میتونید یک شروع قوی روی صحنه باهاش داشته باشید؟ کدوم جنبه از شخصیتش هست که مردم میتونن باهاش ارتباط برقرار کنن ؟  ایده هایی که برای این پرسونای روی صحنه دارید رو یادداشت کنید .

ممکنه متوجه بشید که ایجاد یک شخصیت در استندآپ کمدیتون ، برای کمدی شما کارساز نیست، و این اشکالی نداره . اما همون اول خودتون رو محدود نکنید. رویکرد های مختلف رو امتحان کنید و ببینید آیا شخصیتی که دارید می‌سازید مناسبه یا نه .

یک صحنه سی ثانیه ای بنویسید !

حالا که متریال های مورد نیاز، موضوع و زاویه ی دیدی که میخواید رو دارید، تمرین رو شروع کنید و یک صحنه ۳۰ ثانیه برای استندآپ کمدی خودتون بنویسید .

یکی از رفتارها یا عادت های عجیب و غریب یا یکی از شرم آورترین لحظات زندگیتون رو آنالیز کنید. بعد سعی کنید که همون رو اجرا کنید، تصور کنید که شما نقش اول یک اجرای زنده کمدی رو دارید و این صحنه ۳۰ ثانیه ای قراره یک قطعه و مقدمه برای کمدین بعدی باشه .

اجراتون رو ضبط کنید و بعد ، گروهی از دوستانتون رو دور هم جمع کنید تا اجرای شما رو نقد کنند.

یک صحنه دو دقیقه ای بنویسید.

از شاه بیت شوخی ۳۰ ثانیه ایتون شروع کنید، قدم به قدم بنویسید و از صحنه دو دقیقه‌ایتون نهایت استفاده رو ببرید. شما باید در آثار گذشته خودتون هم جستجو کنید تا جوک هایی رو بیرون بکشید که صحنه شما رو به مرز دو دقیقه برسونه.

بعد از اینکه متریال هاتون رو جمع کردید ، شروع کنید و اونارو به هم ببافید . به این فکر کنید که چطور می تونید از یک جوک به جوک دیگر برید و با جدیت تمرین کنید. حتی ممکنه از یک موضوع کلی برای ایجاد یکپارچگی در جوک های شخصی خودتون استفاده کنید.

یک صحنه پنج دقیقه ای بنویسید.

ساختار صحنه دو دقیقه ایتون رو به پنج دقیقه تغییر بدید . جاد دوست داره فیلمنامه‌هایش رو ساده شروع کنه و طی ده دقیقه پس از شروع فیلم به مخاطبانش بفهمونه که قهرمان کیه ! شما هم میتونید از همین ایده برای استندآپ خود استفاده کنید.

چطور میتونید جوری شروع کنید که به مخاطبانتون بفهمونید که کی هستید و در پنج دقیقه آینده قراره چه چیزی رو تجربه کنند؟ چقدر طول می کشه؟ ۲۰ ثانیه؟ ۴۵ ثانیه؟ یک دقیقه؟ با زمان بازی کنید.

صحنه پنج دقیقه ایتون رو با یک گروه مخاطب (دوستان، خانواده، غریبه ها) اجرا کنید تا متریال هایی که دارید رو تست کنید. میتونید با خیال راحت براشون جوک هایی رو تعریف کنید که مدتی تو ذهنتون بوده اما کاملاً کاملش نکردید . به ایده ها و بازخوردهاشون گوش کنید – اما به یاد داشته باشید، شما تصمیم گیرنده نهایی اجراتون هستید.

روی پایان بندی کار کنید.

تمام روش های ممکن برای پایان بندیِ صحنه تون رو در نظر بگیرید و همشون رو یادداشت کنید. سپس هر پایان بندی که برای اون صحنه در نظر دارید رو تمرین کنید .

اون پایانی رو انتخاب کنید که خنده دارترین پایان باشه و درونمایه های محتوایی صحنه شما و شخصیت شما رو تکمیل کنه . مشخص کنید که کجای اون صحنه پنج دقیقه‌ایتون باید شاه بیت شوخی رو بذارید ، یعنی اون لحظه‌ای که بیشترین خنده‌ رو از مخاطب بگیرید .

آیا می خواهید کمدین بهتری شوید؟

چه فیلمساز تازه کاری باشید و چه رویای تغییر جهان با استندآپ کمدی رو داشته باشید، حرکت در جهان فیلم و تلویزیون میتونه ترسناک باشه. هیچ کس بهتر از جاد آپاتو اینو نمیدونه ، جاد در سن ۱۵ سالگی در یک باشگاه کمدی مشغول به کار ظرفشویی شد تا فوت و فن هاشون رو یاد بگیره .

امروزه اما ، نابغه کمدی پشت آثار موفقی از جمله The 40-Year-Old Virgin، Knocked Up، Bridesmaids، و Freaks and Geeks است. جاد آپاتو ، برنده جایزه امی ، در مسترکلاس کمدی ، هرچیزی که در مورد ساخت خطوط داستانی کمدی، گنجاندن زندگی واقعی در استندآپ ، ویرایش و آزمایش فیلم ( برای اطمینان از اینکه شوخی‌ها مورد توجه مخاطبان شما قرار بگیرن ) رو بهتون میگه  .