آشنایی با اصطلاح بی‌ رول و نحوه استفاده از آن در تولید ویدیو

آشنایی با اصطلاح بی‌رول و نحوه استفاده از آن در تولید ویدئو

وقتی صحبت از فیلمبرداری و تولید یک ویدئو وسط باشه – چه برای اهداف مستندسازی و ضبط یک فیلم خبری ، چه برای یک فیلم بلند یا تلویزیونی – همیشه عاقلانه ترین کار اینه که یه سری فیلم‌های اضافی بگیرید که بعدا بتونید به روش‌های مختلفی ازشون استفاده کنید. بکارگیری فیلم های B-roll هم میتونه ویدیوی شما رو تنها با چند صحنه و انتقال اضافی ، از یک فیلم آماتور به یک فیلم حرفه ای تبدیل کنه .

فهرست مطالب :

• بی رول چیست؟

• تفاوت بین A-Roll و B-Roll چیست؟

• چه کارهایی می تونید با B-Roll انجام بدید؟

• ۴ روش ضبط B-Roll

• چهار زاویه دوربین مختلف برای امتحان کردن!

• آیا میخواید فیلمساز بهتری بشید ؟

بیشتر بدانید : مستر کلاس کن برنز

بی رول چیست؟

 در تولید یک ویدئو ،B-roll  یک فیلم کمکیه که جدا از فیلم اصلی یا A-roll) ) گرفته میشه . اغلب برای تقویت داستان، ایجاد تنش دراماتیک، یا توضیح بیشتر یک نکته. سپس با فیلم اصلی به هم متصل میشن .

 از انواع مختلف B-roll  میشه به موارد زیر اشاره کرد:

• نماهای محیطی از یک لوکیشن یا اجسام بی جان

• فیلم هدایت نشده از یک سوژه یا یک فرد

• نماهای معرف

• بازآفرینی مجدد یک صحنه دراماتیک

• Pick-up shots

• فیلم استوک

• تصاویر آرشیوی

تفاوت بین A-Roll و B-Roll چیست؟

A-roll ، نماهای اصلی فیلم شماست که باید روی ضبطشون حسابی تمرکز کنید . A-roll سوژه اصلی صحنه رو نشون میده در حالی که نماهای B-roll تکمیلی هستند و چیز های دیگری رو نشون میدن . داستانی که فقط با فیلم‌های A-roll ضبط بشه انگار یک چیز کم داره و ممکنه متزلزل حس بشه . به همین دلیل هستش که ضبط B-roll انقدر اهمیت داره.

چه کارهایی می تونید با B-Roll انجام بدید؟

 استفاده از فیلم B-roll کاربرد های زیادی داره . مثلا:

•  مشخص کردن فضای فیلم

•  ایجاد انعطاف پذیری در فرآیند تدوین

•  معرفی کاراکترها یا محیط صحنه

•  از بین بردن یکنواختی

•  مخفی کردن ایرادات و خطاها

 ۴ روش ضبط B-Roll:

 وقتی که در حال طراحی و برنامه‌ریزی چیزایی هستید که قراره فیلمبرداری کنید و دارید برنامه پیش‌تولیدتون رو تهیه می‌کنید، خیلی مهمه که یه زمان کافی هم برای فیلم‌برداری B-roll به برنامه ریزیتون اختصاص بدید . اصلا خوب نیست که وارد مراحل تدوین و پس تولید بشید و متوجه شید که ای بابا ، سوژه مصاحبه یا گفتگوی شما داره یه چیزیو توصیف میکنه که باید به صورت بصری روی صفحه نمایش داده بشه ، ولی شما فیلمشو ندارید !!برای همین این نکات رو رعایت کنید تا بعداً پشیمون نشید :

1.  از قبل برنامه ریزی کنید : فیلم های اصلی شما که باید ضبط بشن رو مد نظر قرار بدید و بقیه فیلم هارو براساس اونا بچینید. مثلا ، اگر دارید از یک سوژه در خانه‌اش مصاحبه می‌گیرید ، این برنامه‌ریزی رو انجام بدید که از خروج و ورود سوژه و فضای محیط و خانه و داخل و خارج اون فضا فیلم بگیرید . یه فهرست درست کنید شامل «نماهایی که باید بگیرم» و «نماهایی که خوبه بگیرم»  تا مطمئن شید که می‌تونید داستان رو به صورت تمام و کمال روایت کنید .

2.  لوکیشن ها رو بررسی کنید : شما ممکنه فقط چند دقیقه برای ضبط یه فیلم B-roll خوب فرصت داشته باشید، بنابراین باید لوکیشن رو از قبل بررسی کنید تا دقیقاً برنامه ریزی کنید که چطور میخواید فیلم های تکمیلی مورد نظرتون رو ضبط کنید  اینطوری دیگه از قبل می‌دونید که چه تجهیزات ویژه ای ممکنه نیاز بشه ، به خصوص اگر اون لوکیشن تاریک باشه یا یک فضای کوچک داشته باشه.

3.  زوایای مختلفی ضبط کنید :  این برنامه‌ریزی رو داشته باشید که نماهای متنوعی از یک سوژه ضبط کنید ، هم از سوژه و هم بدون سوژه . این باعث میشه در صورتی که نیاز به Cutaway داشته باشید دیگه مشکلی پیش نیاد . حالا در بخش پائین با زوایای مختلف بیشتر آشنا میشید .

4.  بیش از نیاز فیلمبرداری کنید:  در طول فیلمبرداری فیلمتون، برنامه‌ریزی کنید که «یه بانک تصویری خوب» ضبط کنید . یه چیزی که صرفاً در فهرست برداشت های شما نیست ولی خوبه که داشته باشید . هر فیلم نیاز به یک فضای تنفس داره و ممکنه تو اتاق تدوین نیاز بشه که گذر زمان رو نشون بدید ،   به فضا رو تداعی کنید یا یک انتقال ساده بین لوکیشن ها انجام بدید . بعضی از کارگردانان میان یک روز یا بیشتر رو برای ضبط نماهای تکمیلی برنامه‌ریزی می‌کنند که میشه ازشون به طرق مختلفی در تدوین استفاده کرد. مثلا ، اگر یک پرنده روی سیم تلفن فرود اومد ، از اون پرنده فیلم بگیرید و تصویر رو در “بانک تصویریتون ” قرار بدید . شما که هیچوقت نمی‌دونید ، شاید یک روز به کارتون اومد .

 چهار زاویه دوربین مختلف برای امتحان کردن :

 شما باید حتما با چند زاویه مختلف دوربین بازی کنید تا در فیلم‌های B-roll به اندازه کافی تنوع داشته باشید.

1.  واید انگل یا زاویه باز.  این نما اکثر اوقات یک نمای معرف از یک محیط هستش و نشون میده سوژه شما کجا قرار داره . نماهای واید کمک می‌کنند که بیننده شما به طور قطع در صحنه قرار بگیره .

2. مدیوم یا متوسط.  مدیوم شات که بهش “waist shot” هم میگن ، پرتره ای از سوژه به تصویر میکشه که از فاصله متوسط ​​گرفته شده . مثلا زمانی که سوژه شما در حال صحبت کردنه یا داره یک کاری انجام میده ، برای ایجاد تعادل بصری، میتونید از مدیوم شات استفاده کنید .

3. کلوزآپ یا نمای نزدیک.  به کلوزآپ به چشم تصویری نگاه کنید که جزئیات رو به نمایش میذاره . نمای نزدیک هم بخاطر فاصله نزدیکی که داره و هم از طریق برجسته کردن جزئیات ظریفی که ممکنه در غیر این صورت نادیده گرفته بشه ، به کشف کاراکتر کمک می کنه.

4.  جلوه کن برنز (ken burns effect).”  . اگر قرار شد از متریال آرشیوی مثل عکس ها، اسناد و موارد مشابه B-roll بگیرید ، جلوه مشهور کن برنز رو امتحان کنید، که با ضبط نماهای نزدیک، پن و تیلت به دست میاد .

 وقتی به اندازه کافی B-roll داشته باشید، دیگه هیچ محدودیتی برای راه های بی شماری که از طریق اونا میتونید داستانتون رو بگید و نشون بدید وجود نداره !

 آیا میخواید فیلمساز بهتری بشید؟

چه یک مستندساز نوپا باشید و چه رویای تغییر جهان رو در سر داشته باشید ، پیمودن مسیر در دنیای مستندسازی مستلزم تمرین زیاد و صبر فراوانه . اینو هیچ کس بهتر از کن برنز ، مستندسازِ افسانه ای نامزد جایزه اسکار نمیدونه! فیلمی که سال ۲۰۱۷  ساخت، « جنگ ویتنام » ، پرتره ای صمیمی و آشکار از تاریخ ترسیم میکنه. در مستر کلاس کن برنز با موضوع فیلمسازی مستند ، اطلاعات ارزشمندی از متد و روش کِن در تبدیل تحقیقات گسترده و حقایق پیچیده به روایت های جذاب و گیرا یاد می‌گیرید .