مصاحبه با «کاترین اشتون» طراح لباس

مصاحبه با «کاترین اشتون» طراح لباس

در زیر، مصاحبه شرکت «PremiumBeat» با «کاترین اشتون» طراح لباس برای آثاری چون «In the Dark»، «The Pridigy»، «Life in a Year» و … را می‌خوانید که از شیوه خود برای طراحی لباس هر کاراکتر، از رنگ تا بافت لباس صحبت می‌کند و اینکه احساس چگونه می‌تواند روی سبک و استایل لباس تأثیر بگذارد.

پریمیموم بیت: «آیرین شرف» طراح لباس فیلم «West Side Story» گفته بود که طراحی را مانند یک نقاشی می‌بیند؛ یعنی همه چیز برای او به شکل بلوک‌های رنگی هستند. آیا شما در شروع یک پروژه جدید رویکرد خاصی را در پیش می‌گیرید؟

کاترین اشتون: من طراحی را مثل یک پرده نگارین بزرگ می‌بینم. ظاهر هر کاراکتر خاص و منحصر به فرد است. هر کاراکتر دارای یک شخصیت متمایز است و این شخصیت معلوم می‌کند که او باید چگونه لباس بپوشد. وقتی که آن‌ها برای من مثل یک فرد زنده به نظر برسند، با یکدیگر درمی‌آمیزند، اما یک رشته وجود دارد که آن‌ها را به هم وصل می‌کند و در کل خط داستانی فیلم، کنار یکدیگر نگه می‌دارد.

پریمیوم بیت: فیلم سینمایی «Life in a Year» درباره یک پسر ۱۷ ساله است که متوجه می‌شود دوست دخترش به زودی خواهد مرد. رویکرد و شیوه شما در طراحی چقدر به این متمرکز بود که آن‌ها کیستند و یا اینکه این کاراکترها چه وقایعی را پشت سر می‌گذارند؟

کاترین اشتون: ترکیبی از هر دو بود. برای مثال «جیدن اسمیت» که نقش پسر ۱۷ ساله را بازی می‌کند، در ابتدا شخصیتی با نشاط و مرتب است، اما وقتی رابطه‌اش با «کارا دلوین» جلو می‌رود، نگاهش تغییر می‌کند. او دیگر به این که چه چیزی باید بپوشد توجهی نمی‌کند، زیرا تمام هدف او این است که در زمان اندکی که برایش باقی مانده، تمام وقت خود را با دوست دخترش بگذارد که در حال مردن است.

«کارا دلوین» بازیگری فوق‌العاده است و کاراکتر او در فیلم رویکرد قاعده‌مندی طلب می‌کرد و برای همین است که تا حد زیادی به نظرات خود او برای لباسش تکیه کردم. صحنه‌ای در فیلم وجود دارد که او با موهای تراشیده در یک لباس راحتی به رنگ زرد بسیار کمرنگ دیده می‌شود. در این صحنه مخاطب کاملاً متوجه می‌شود که شخصیت او چقدر شکننده و ضعیف بوده و زندگی نیز به مویی بند است. برای این صحنه، موهای او از ته زده شد و خودش می‌خواست که رنگ پریده و لاغر باشد تا نشان دهد که سرطان چگونه جسم و جان کاراکترش را از بین برده است.

پریمیوم بیت: شما در تلویزیون فعالیت زیادی داشته‌اید. سریال جدید «In the Dark» حول شخصیت یک زن نابیناست. برای چنین شخصیتی چگونه حس همراه بودن با مد را توسعه دادید؟ آیا الزامی در کار بود که به این تصور غلط اشاره کنید که طبق آن، کاراکتری که از لحاظ بینایی دچار مشکل است، نباید به ظاهر و لباسس اهمیت بدهد؟

کاترین اشتون: من حس می‌کنم مهم نیست که شما چه کسی باشید. هرکسی وقتی صحبت از ظاهر می‌شود، دارای نوعی حس غرور است. ممکن است برخی در این مورد احساس راحتی بیشتری داشته باشند، اما به عنوان یک اصل کلی باید گفت که همه ما به خودمان اهمیت می‌دهیم. در سریال «In the Dark» من این افتخار را داشتم که با «کال والتون» کار کنم که در نقش «Chloe» ایفای نقش می‌کند. «کال» در زندگی واقعی نابیناست. او برای طراحی لباس کاراکترش به من کمک زیادی کرد و برای من توضیح داد که خودش چگونه خرید می‌کند. در مدت پرو لباس‌ها، او همیشه می‌پرسید که هر لباسی چه رنگی دارد. ما با همدیگر شکل و سبک لباس را حس می‌کردیم و من برای او توضیح می‌دادم که چه لباسی به تن او می‌آید. من تلاش کردم لباسی برای «کال» بگیرم که بافت داشته باشد تا او بتواند پارچه را حس کند و لباس و حرکت آن را به نوعی درک کند. از این روش برای لباس «Murphy» نیز استفاده کردم. برای او به دنبال لباسی گشتم که گرم و نرم باشد و نیز بافتی داشته باشد که او بتواند آن‌ها را لمس کند.

پریمیوم بیت: فیلم «Cover Affairs» و سریال «Beauty and the Beast» هر دو از آثار اکشن محور هستند و لباس کاراکترها جذاب است و با آن‌ها همخوانی دارد. در کانسپت و مفهوم‌پردازی لباس هر کدام چه چیزهای دخیل بوده است؟

کاترین اشتون: من در کانسپت طراحی لباس این فیلم‌ها خیلی درگیر بودم. هر دو بازیگران فرعی زیادی داشتند و برای همین لباس‌ها باید جذاب و با مد روز طراحی می‌شدند و تعداد زیاد بازیگران نیز باید لحاظ میشد.

پریمیوم بیت: آیا دوست داشته‌اید که سبک خاصی را طراحی کنید؟

کاترین اشتون: من کاری که می‌کنم را بسیار دوست دارم، پس هر فیلم و سریالی که برای آن طراحی می‌کنم و هر کاراکتری که طراحی لباسش به من واگذار می‌شود باعث افتخار من است. اما اگر بخواهم چیزی را انتخاب کنم، طراحی لباس دهه ۶۰ را می‌پسندم. حس می‌کنم این کار بسیار جذاب و سرگرم‌کننده است.