معرفی تمامی تنظیمات دوربین

معرفی تمامی تنظیمات دوربین

همه ما وقتی برای اولین بار یک دوربین فیلمبرداری می‌خریم، علاقه داریم که از تمامی امکانات جالب و جذاب آن استفاده کنیم. بر روی دوربین‌های امروزی کلیدهای زیادی وجود دارد که هر کدام برای تنظیم موارد مختلفی کاربرد دارند. بد نیست که با این تنظیمات آشنا باشیم تا بتوانیم به بهترین نحو با دوربینی که داریم فیلمبرداری و عکاسی کنیم.

قبل از شروع کار با دوربین، دفترچه راهنمای آن را از داخل جعبه درآورده و به دقت مطالعه کنید تا با برخی از گزینه‌ها، دکمه‌ها، نحوه عملکرد آن‌ها و محل قرارگیری‌شان آشنا شوید. اگرچه تقریباً تمام گزینه‌های موجود در یک دوربین (مانند، Gain، ISO، دیافراگ، سرعت شاتر و …) به طور مشابه عمل می‌کنند، اما نحوه فعال کردن آن‌ها بسته به مدل دوربین متفاوت است. مطالعه دفترچه راهنما در این مورد کمک بسیاری به شما خواهد کرد.

۱) سایز تصویر (Resolution) و کیفیت

اولین کاری که باید با دوربین انجام داد، انتخاب فرمت مورد نظر برای ضبط ویدیو است. اگر دوربین سینمایی و پیشرفته‌ای داشته باشید، می‌توانید نرخ بیت، کیفیت تصویر، سایز تصویر، نرخ فریم و نوع اسکن تصویر (Interlace یا Progressive) را برای تصویری که ضبط می‌کنید تعیین کنید. در منوی اصلی دوربین می‌توانید این تنظیمات را (در صورت پشتیبانی دوربین) مشاهده نمایید.

۲) دریچه دیافراگم

دریچه دیافراگم میزان نور عبوری از لنز به سنسور دوربین را تعیین می‌کند. این دریچه از چندین تیغه تشکیل شده که میزان باز و بسته بودن آن را با حرکت خود تغییر می‌دهند و می‌توانید میزان آن را با استفاده از حلقه روی لنز، تنظیمی که در یک طرف دوربین قرار دارد و یا در منوی تعبیه شده در دوربین تنظیم کنید.

میزان باز و بسته بودن دریچه دیافراگم با عددی که ضریب f یا «f-stop» نام دارد تعیین می‌شود. هرچه این عدد کوچک‌تر باشد، میزان نور دریافتی به سنسور دوربین بیشتر بوده و هرچه این ضریب عدد بزرگ‌تری داشته باشد، میزان نور کمتر خواهد بود.

۳) سرعت شاتر

سرعت شاتر به مدت زمانی گفته می‌شود که شاتر دوربین باز است. به عبارت دیگر، به مدت زمانی که نور به فیلم عکاسی یا سنسور تصویر می‌رسد سرعت شاتر گفته می‌شود.

سرعت شاتر را می‌توانید با استفاده از تنظیم روی دوربین و یا منوی مربوط به آن تغییر دهید. بسته به مدل دوربینی که دارید، ممکن است سرعت‌های متعددی برای شاتر داشته باشید. سرعت شاتر بر حسب کسری از ثانیه بیان می‌شود؛ به طور مثال ۳۰/۱ ، ۶۰/۱ ، ۱۰۰۰/۱ و … از نمونه‌های سرعت شاتر هستند.

۴) ISO و Gain

ویژگی «ISO» و «Gain» عملکرد مشترکی دارند و هر دو برای تنظیم میزان روشنایی (Brightness) تصویر به کار می‌روند. هنگامی که در محیط نور کافی وجود نداشته باشد، با استفاده از این تنظیمات می‌توانید به صورت دیجیتالی میزان روشنایی را افزایش دهید. اگرچه تنظیم مقادیر بالا می‌تواند نویز تصویر را زیاد کرده و زیبایی آن از دست برود.

در منوی دوربین می‌توانید تنظیمات مربوط به «Gain» و «ISO» را پیدا کنید. دوربین‌های قدیمی‌تر دارای سه تنظیم مربوط به «Gain» هستند که با حروف «L»، «M» و «H» نامگذاری شده است و بر حسب «dB» اندازه‌گیری می‌شوند (مثلا ۳ dB، ۹ dB و ۱۸ dB). هرچه مقدار آن بیشتر باشد، نویز نیز بیشتر خواهد بود. در دوربین‌های DSLR نیز گزینه ISO وجود دارد که می‌توانید میزان آن را با تنظیم موجود در روی بدنه دوربین تغییر دهید.

۵) تراز سفیدی (White Balance)

هنگامی که تراز سفیدی یا وایت بالانس را تنظیم می‌کنید، دوربین نور موجود را به‌گونه‌ای ثبت می‌کند که تصویر یا ویدیو دارای یک حرارت رنگ مشخصی باشد. بیشتر دوربین‌ها دارای کلید تنظیم اتوماتیک تراز سفیدی هستند و پریست‌های آماده‌ای نیز برای تنظیم آن در محیط‌های مختلف مانند محیط داخلی، فضای باز و … دارند که بسیار خوب عمل می‌کنند. علاوه بر این می‌توانید تنظیم تراز سفیدی را در منوی دوربین نیز بررسی کنید.

بسته به شرایط نور محیطی که در آن قرار دارید، می‌توانید با تغییر تراز سفیدی، ظاهر تصویر را عوض کنید که البته در این مقاله به جزئیات تنظیمات دوربین نمی‌پردازیم.

ابتدا چیزی مانند یک تکه کاغذ پیدا کنید که کاملاً سفید باشد. سپس آن را در جلوی دوربین قرار دهید. سپس با استفاده از کلید موجود روی دوربین و یا رفتن به منوی تنظیمات، تراز سفیدی را به گونه‌ای تنظیم کنید که رنگ کاغذ یا شی مورد نظر، در دوربین کاملاً سفید دیده شود.

۶) فوکوس

فوکوس یکی از کنترل‌های بسیار ضروری در دوربین است که باید آن را به خوبی بشناسید تا بتوانید تصاویر جذاب و بهتری بگیرید. تنظیم فوکوس به دو روش دستی و اتوماتیک صورت می‌گیرد که به صورت جداگانه به آن‌ها می‌پردازیم:

• فوکوس اتوماتیک (Autofocus): هنگامی که تنظیم مربوط به «Autofocus» فعال است، دوربین لنز را به طور اتوماتیک در یک ناحیه فوکوس می‌کند. اگرچه فوکوس خودکار دوربین مزایایی دارد، اما همیشه سعی کنید کمتر از آن استفاده کنید، چرا که همیشه بهترین حالت ممکن را ایجاد نمی‌کند.
• فوکوس دستی (Manual Focus): هنگامی که فوکوس روی حالت دستی تنظیم شده باشد، برای هر تصویر باید خودتان فوکوس را انجام دهید. دوربین‌های پیشرفته معمولاً حلقه‌ای برای تنظیم دقیق فوکوس هنگام تصویربرداری دارند که می‌توانید به طور دلخواه آن را تنظیم کنید. یک روش بسیار عالی این است که روی یک شیء فوکوس کنید، سپس تا جای ممکن روی آن زوم کنید، فوکوس را تنظیم کرده و بعد از آن، زوم را به حالت اول برگردانید.

۷) صدا

اگر دوربین فیلمبرداری داشته باشید، بایستی سوکت کابل «XLR» روی آن موجود باشد. می‌توانید میزان صدای دریافتی توسط میکروفن خارجی متصل شده با کابل «XLR» را با استفاده از تنظیمات موجود روی بدنه دوربین کم و زیاد کنید. در قسمت تنظیمات صدای دوربین نیز گزینه‌های مختلفی برای صدا وجود دارد.

در دوربین‌های DSLR نیز در منوی دوربین قسمت مربوط به صدا تعبیه شده است. در هر حال باید توجه داشته باشید که برای ضبط بهتر صدا باید از میکروفن‌های خارجی استفاده شود.

سایر تنظیمات کاربردی دوربین

دو قابلیتی که در زیر معرفی می‌شوند، در تمامی دوربین‌ها موجود نیست و برای اطلاع دقیق بهتر است دفترچه راهنمای دوربین را مطالعه کنید.

کنترل Zebra Pattern:

«Zebra Pattern» یک ویژگی در دوربین است که در آن، با استفاده از خطوط راه‌راه، قسمت‌هایی از تصویر که نوردهی بیش از حد دارند (Overexposure هستند) مشخص می‌شوند. وجود این ویژگی به تصویربرداری بهتر و تنظیم نور مناسب کمک می‌کند.

کنترل «Focus Peaking»

«Focus Peaking» یکی دیگر از ویژگی‌های دوربین است که در صورت فعال بودن، دوربین قسمت‌هایی از تصویر را که در فوکوس قرار دارند، با رنگ‌های هایلایت (معمولاً سفید، قرمز یا زرد) مشخص می‌کند. هنگام عکسبرداری در حالت فوکوس دستی، فعال بودن این قابلیت می‌تواند در تنظیم دقیق فوکوس روی نواحی مورد نظر تصویر مفید باشد.