نحوه استفاده از بافت در هنر: ۴ نمونه از بافت در هنر

نحوه استفاده از بافت در هنر: ۴ نمونه از بافت در هنر

شما می توانید برای ایجاد حس لامسه، از عنصر «بافت یا تکسچر» در آثار هنری خود استفاده کنید، چه در حال کشیدن یک نقاشی آبرنگ از طبیعت بی جان باشید ، چه در حال ساخت یک مجسمه از شکل انسان با برنز .

فهرست مطالب:

• بافت در هنر چیست؟
• تفاوت بین بافت ضمنی و بافت فیزیکی چیست؟
• ۴ نمونه از بافت در هنر

بافت در هنر چیست؟

بافت یکی از عناصر مهم هنر است که برای نشان دادن ظاهر یا احساس یک شیء استفاده می شود. مجسمه سازان و معماران می توانند با دستکاری بافت سطح یک قطعه، بافتی را در یک اثر هنری سه بعدی ایجاد کنند. نقاشان می توانند توهم بافت را در یک اثر هنری دو بعدی ایجاد کنند تا نشان دهند که اگر یک شی ء یا سوژه واقعاً لمس شود چه احساسی میتواند داشته باشد.

تفاوت بین بافت ضمنی و بافت فیزیکی چیست؟

هنگام ساخت یک اثر هنری تجسمی، باید دو نوع بافت را در نظر داشته باشید، بافت هایی که به عنوان بافت فیزیکی (یا واقعی) و بافت بصری (یا ضمنی) شناخته می شوند.

• بافت فیزیکی: بافت فیزیکی یک اثر هنری به بافت لمسی آن اشاره دارد که با لمس آن می توانید آن را احساس کنید. به عنوان مثال، بافت فیزیکی یک اثر هنری ممکن است نرم، سخت، صاف یا زبر باشد.
• بافت بصری: هنرمندانی که آثار هنری‌شان را بر روی سطحی دو بعدی خلق می کنند، مثل نقاشان یا طراحان، با دستکاری متریال های روی بوم خود، بافتی بصری از آثار خود ایجاد می کنند.

۴ نمونه از بافت در هنر:

تاریخ هنر مملو از نمونه هایی از مهارت های هنرمندان مختلف در ایجاد بافت فیزیکی و بصری است. در اینجا چند نمونه آورده شده است.

دیوید اثر میکل آنژ (۱۵۰۱–۱۵۰۴) : مجسمه استادانه میکل آنژ که از روی دیوید ، پادشاه کتاب مقدس ساخته شده و در دوران رنسانس ایتالیا مجسمه‌سازی شده، کاملاً از سنگ مرمر تراشیده شده و بافت این مجسمه سطحی براق و صاف دارد که بر فیزیک و زیبایی جسمانی سوژه تأکید میکند.

Le Chat اثر آلبرتو جاکومتی (۱۹۵۵) : آلبرتو جاکومتی، مجسمه ساز مدرن، بیشتر به خاطر مجسمه هایش که پیکره های بلند و لاغر هستد و با متریال هایی تقریباً کاربردی از برنز ساخته شده اند، مشهور است. در Le Chat، او به یک گربه به عنوان سوژه خود روی آورد، که برعکس خز نرم و معمولی یک گربه ، بافتی سخت و ناهموار دارد.

شب پر ستاره اثر ونسان ون گوگ (۱۸۸۹): نقاشی معروف پست امپرسیونیستی ون گوگ از روستایی در میان آسمان پرستاره با اینکه یک اثر دو بعدی است، نمونه ای از یک بافت سه بعدی را در خود دارد. این صحنه با تکنیک نقاشی ایمپاستو، با ضربات قلم موی ضخیم و قابل مشاهده که از سطح بوم برجسته است، انجام شده است.

ونوس اوربینو اثر تیتیان (تیزیانو وچلی) (۱۵۳۲–۱۵۳۴):  در این نقاشی که مقیاس بزرگی دارد، تیتیان زنی برهنه را به تصویر کشیده که روی تخت دراز کشیده است. او از رنگ ها برای نشان دادن کیفیت و بافت پتویی که روی تخت گذاشته شده و اثاثیه یا لوازم داخلی تخت استفاده کرده است. توانایی او در به تصویر کشیدن بافت های مختلف این پارچه های گران قیمت، نشان از تسلط او بر بافت بصری دارد.