چطور انیمیشن استاپ موشن خود را بسازیم؟

چطور انیمیشن استاپ موشن خود را بسازیم؟

در انیمیشن های استاپ موشن ، از حرکات ظریف اجسام که فریم به فریم گرفته می شوند استفاده می شود تا روایتی را برای مخاطب تعریف کنند. در این مقاله یاد میگیرید که چطور با تلفن یا دوربین DSLR خود یک فیلم انیمیشنی استاپ موشن بسازید.

فهرست مطالب:

• استاپ موشن چیست؟
• برای ساخت انیمیشن استاپ موشن به چه ابزارهایی نیاز است؟
• چگونه یک انیمیشن استاپ موشن بسازیم؟
• ۴ نمونه انیمیشن استاپ موشن

استاپ موشن چیست؟

استاپ موشن یک تکنیک انیمیشن است که در آن از اجسام ثابت عکس می‌گیرید، و هربار که هر فریم را میگیرید، اجسام را ریز ریز حرکت می‌دهید. هنگامی که این فریم‌های جداگانه در کنار هم قرار بگیرند، سبک منحصربه‌فردی ایجاد می شود که توهم حرکت را به تصویر می‌کشد، این سبک بسیار شبیه به یک فلیپ بوک دیجیتالی است. که در آن حداقل ۱۲ فریم معادل یک ثانیه ویدیو هستند، ساخت فیلم استاپ موشن فرآیندی زمان‌بر است.

برای ساخت انیمیشن استاپ موشن به چه ابزارهایی نیاز است؟

برای دسترسی به تجهیزات مورد نیاز ساخت انیمیشن استاپ موشن، لازم نیست در استودیوی استاپ موشن کار کنید. برای شروع، فقط به چند مورد کلیدی نیاز دارید:

دوربین: می توانید از تلفن هوشمند یا دوربین دیجیتال (مانند DSLR) به عنوان دستگاه عکاسی خود استفاده کنید.

سه پایه: یک پایه یا میله به ثابت نگه داشتن دوربین شما در هنگام عکس گرفتن کمک میکند.

نرم افزار تدوین: بعد از اینکه عکس ها را گرفتید، به یک اَپ یا نرم افزار نیاز دارید تا همه فریم ها را با هم برای انیمیشن ویرایش کنید. یافتن نرم افزار مناسب برای ویرایش پروژه استاپ موشن به لطف پیشرفت های مدرن تبدیل به یک کار راحت شده است. انواع مختلفی از اپلیکیشن ها یا نرم افزار های ویرایش استاپ موشن برای گوشی هوشمند یا رایانه شما موجود است.

 متریال/اشیاء: می‌توانید از اشیاء بی‌جان معمولی که در خانه خود پیدا می‌کنید استفاده کنید، یا با استفاده از خاک رس، لگو یا سایر متریال های صنایع دستی، اشیایی بسازید. می توانید از پارچه عروسک بسازید، از فیگورهای اکشن استفاده کنید، یا با برش های کاغذی مناظر و آدمک بسازید.

چگونه یک انیمیشن استاپ موشن بسازیم؟

بسیاری از انیماتورهای آماتور استاپ موشن می توانند از خانه شروع کنند. در این قسمت، با ساختن یک ویدیوی استاپ موشن به صورت DIY آشنا می شوید:

چیدمان مورد نظر را مشخص کنید: تعیین کنید دوربین قرار است کجا باشد، سپس مطمئن شوید که چیدمان صحنه یا پس زمینه قاب شما را پر می کنند. شما برای حفظ تداوم، فقط باید از آنچه در پارامترهای تنظیم شده قابتان قرار دارد عکاسی کنید. دوربین را روی کادر متمرکز نگه دارید و اجازه ندهید لبه های بیرونی در عکس شما بیفتند.

نورپردازی را درست کنید: سعی کنید جای عکاسی خود را از نور طبیعی روز دور نگه دارید، چون خورشید در ویدیوی شما سایه ایجاد میکند. عموماً برای حفظ تداوم نماها توصیه می شود در داخل خانه و دور از هر گونه پنجره یا منابع نوری غیرقابل کنترل فیلمبرداری کنید .

دوربین را ثابت نگه دارید: وقتی جای دوربین را تنظیم کردید، نباید حرکتش دهید. یک تایمر یا کنترل داشته باشید تا بتوانید شاتر را از راه دور تنظیم کنید و مجبور نباشید برای گرفتن هر عکس دوربین را لمس کنید. البته می‌توانید از زوایا و انواع مدل نما برای صحنه‌های مختلف استفاده کنید، ولی دوربین را در حین فیلم‌برداری از یک سکانس ثابت نگه دارید تا حرکات تداوم داشته باشند.

نرخ فریم خود را مشخص کنید: حدود ۱۲ فریم یا عکس، معادل یک ثانیه زمان یک ویدیو است. هرچه تعداد فریم ها یا عکس های بیشتری اضافه کنید، توالی تصویرتان نرم تر خواهد بود. با این حال، به خاطر داشته باشید که هرچه فریم های بیشتری اضافه کنید، روند ساخت فیلم بیشتر طول می کشد.

اجسام را خیلی ظریف حرکت دهید: اگر هدفتان ایجاد حرکت نرم است، اجسام یا متریال های خود را ریز و نامحسوس حرکت دهید. انجام تغییرات بزرگ از فریم به فریم باعث می‌شود که فیلم در هنگام پخش سریع‌ به نظر برسد، در حالی که انجام تغییرات کوچک‌تر باعث می‌شود اشیا با سرعت نرم تری حرکت کنند. برخی از نرم افزارهای اختصاصی، دارای یک ویژگی انیمیشن به نام آنیون اسکینینگ (Onion skinning) هستند که به انیماتور اجازه می دهد چندین فریم را به طور همزمان ببیند و برنامه ریزی و اجرای حرکات بعدی در کادر آسان تر شود.

ویرایش: تصاویر خود را در یک نرم افزار یا اپلیکیشن مخصوص استاپ موشن آپلود کنید. از نرم افزار برای افزودن جلوه های صوتی یا موسیقی به انیمیشن استاپ موشن خود استفاده کنید.

۴ نمونه انیمیشن استاپ موشن:

انواع مختلفی از فیلم های استاپ موشن وجود دارد، مثل انیمیشن خمیری (Clay animation)، حرکت اشیاء (Object-Motion) و کات اوت ( حرکت دادن سوژه های کاغذی یا دیگر متریال های دو بُعدی). برخی از نمونه های قابل توجه فیلم های استاپ موشن و سریال های تلویزیونی عبارتند از:

والاس و گرومیت: یک روز بزرگ (۱۹۹۰): شخصیت‌ها و صحنه های فیلم کوتاهی که والاس و گرومیت را به جهان معرفی کرد، با استفاده از خمیر پلاستیکی خلق شده‌ بودند.

کابوس قبل از کریسمس (۱۹۹۳): این فیلم، تکنیک انیمیشن خمیری را با سایر بافت های حکاکی شده ترکیب کرد تا به شخصیت ها و حالت ظاهری “تصویری” بیشتری برسد. کل فیلم از نزدیک به ۱۱۰۰۰۰ فریم تشکیل شده است.

کورالین (۲۰۰۹): کورالین هم از فرآیند انیمیشن خمیری و هم از فرآیند پرینت سه بعدی برای ایجاد کاراکتر های متعددی که قادر به ایجاد حالات ظریف صورت هستند استفاده کرد. این ترکیب از فناوری ها (همراه با تبدیل شدن به اولین فیلم استاپ موشنی که به طور کامل به صورت سه بعدی فیلمبرداری شده است) کورالین را به یک پروژه استاپ موشن پیشگامانه تبدیل کرد.

ساوت پارک ((۱۹۹۷ : پایلوت (قسمت اول و آزمایشی) انیمیشن تلویزیونی South Park دارای شخصیت‌ها و محیطی بود که از کات اوت ساخته شده بودند، که به عنوان انیمیشن استاپ موشن کات اوت هم شناخته می‌شود، یعنی حرکت ، از طریق کاغذ یا سایر متریال های دو بعدی ایجاد می شود. در حالی که قسمت‌های بعدی با استفاده از نرم‌افزار رایانه‌ای انیمیشن سازی شدند، سبک الانش هم برای تکرار حس و ظاهر حرکات و بافت‌های استاپ موشن ساخته شده است.