چه زمانی باید به صورت RAW فیلمبرداری کنیم؟
چه زمانی باید به صورت RAW فیلمبرداری کنیم؟
سنسور دوربین حجم زیادی از دادهها را دریافت میکند و به طور پیشفرض، دوربین با تنظیمات موجود خود بیشتر این دادهها را کنار میگذارد.
در واقع میتوان گفت که تصویری که به صورت RAW فیلمبرداری شده، مانند نگاتیو فیلم است که میتوان آن را به شیوههای مختلفی پردازش کرد و نتیجه کار متفاوت باشد.
استفاده از فرمتهای غیر RAW مانند «MPEG» مانند این است که فیلم را به صورت پردازش شده از دوربین تحویل بگیریم.
بیشتر اوقات استفاده از فرمتهای غیر RAW مسئله مهمی نیست، اما گاهی ممکن است بخواهید به عقب برگردید و تنظیمات مختلفی مانند تراز سفیدی، میزان شارپ بودن تصویر، میزان نوردهی، هایلایتها، سایهها، اصلاح لنز و پرسپکتیو و … را مجدداً به گونهای دیگر اعمال کنید.
چه زمانی نیازی به تصویربرداری به صورت RAW نیست؟
فرض کنید میخواهید از جشن تولد فرزندان برای یادگاری فیلمبرداری کنید و در آلبوم خاطرات نگه دارید.
فیلمبرداری به صورت RAW در این مورد کار بسیار بسیار اشتباهی است. فارغ از تمامی موارد، حجم فایل ایجاد شده برای ضبط چند دقیقهای به صورت RAW، چندین گیگابایت خواهد بود و مطمئناً فضای لازم برای ذخیره چنین فایلی مشکل بزرگی خواهد شد.
دوربین شما قطعاً نور و رنگ را در فرمتی غیر از RAW به خوبی تنظیم میکند و فیلم باکیفیت و مناسبی خواهید داشت.
در کل اگر برای تفریح و سرگرمی فیلمبرداری میکنید، فرمت MPEG مناسب و کافی است. فایلهای RAW حجم بسیار زیادی دارند و برای ذخیرهسازی آنها باید به فکر خرید هارد دیسک باشید.
پس اگر قرار نیست فیلمی که ضبط میکنید را برای کار مهمی استفاده کنید بهتر است سراغ فرمت RAW نروید.
فرمت RAW برای بازسازی ویدیوهایی که در ابتدا به صورت نامناسب و تنظیم نشده ضبط شدهاند بسیار کارایی دارد.
اگر هنگام فیلمبرداری قادر هستید که مواردی مانند نورپردازی و تراز سفیدی را تنظیم کنید، بهتر است این کار را انجام داده و فیلمبرداری را به صورت MPEG دنبال کنید.
جدای از حجم زیاد فایلهای RAW که به دردسرهای آن در بالا اشاره کردیم، باید در مرحله پس تولید روی آنها کار کنید که این خود مستلزم صرف هزینه و وقت بیشتری برای انجام پروژه خواهد شد.
همینطور، اگر تاکنون فیلمبرداری RAW را تجربه نکردهاید، این کار را با انجام یک پروژه مهم شروع نکنید.
سختافزاری که برای ضبط RAW نیاز است، بسیار قدرتمندتر از ضبط به صورت MPEG است. برخی از کارتهای حافظه که برای ضبط سایر فرمتها مناسب هستند، ممکن است در ضبط RAW مشکل ایجاد کنند.
پس قبل از شروع کار، بهتر است مثلاً به مدت ۳۰ دقیقه فیلمبرداری RAW انجام دهید تا مطمئن شوید که هم کارت حافظه و هم دوربین، هر دو در ضبط و ذخیره دادههای فیلم مشکلی نداشته باشند.
چه زمانی فقط باید به سراغ RAW برویم؟
فرمت RAW این امکان را فرآهم میآورد که بتوانید بعداً درباره رنگ و نور و سایر ویژگیهای ویدیویی که ضبط میکنید تصمیم بگیرید.
اگر از نورپردازی و رنگهای موجود در محیط مطمئن نیستید و یا میخواهید تصویر را با فضای دیگری ترکیب کنید، بهتر است با فرمت RAW پیش بروید.
گاهی نیز ممکن است بین فضاهای داخلی و خارجی تغییر مکان بدهید و فیلمبرداری صرفاً در یکی از این فضاها صورت نگیرد که انتخاب فرمت RAW برای چنین شرایطی نیز توصیه میشود.
ضبط RAW را به طور پیشفرض در برنامه خود در نظر بگیرید؛ چرا که میتوانید بعداً آن را به صورت دلخواه تغییر دهید.
فرض کنید در جنگل در حال قدم زدن هستید و ناگهان صحنه بسیار نادر و خارقالعادهای را میبینید. بدون معطلی دوربین را روشن میکنید تا فیلمبرداری کنید. ضبط چنین صحنههایی به دلیل نبود آمادگی قبلی باید به صورت RAW صورت بگیرد.
پس بهتر است قبل از خاموش کردن دوربین، تنظیمات آن را روی ضبط RAW تنظیم کنید. اگر هم نیازی به ضبط به صورت RAW نباشد، با خیال راحت میتوان بعداً آن را به MPEG یا هر فرمت دلخواه دیگری تبدیل کنید.
آیا فرمتی وجود دارد که بین حالت RAW و MPEG قرار داشته باشد؟
اگر به دنبال فرمتی هستید که بین حالتهای RAW و MPEG باشد، میتوانید ضبط LOG را تجربه کنید که البته در این مقاله به آن نمیپردازیم.
دیدگاهها (0)