چگونه فیلمبردار شویم ؟

چگونه فیلمبردار شویم؟

«فیلمبردار» یکی از مهم ترین و مطلوب ترین مشاغل در فیلمسازی است! فیلمبرداران کسانی هستند که با نگاه هنری، دانش فنی و خلاقیت خود، تصور ذهنی یک کارگردان را زنده می کنند.

فهرست مطالب:

• فیلمبردار کیست؟
• یک فیلمبردار چه کاری انجام می‌دهد؟
• چگونه فیلمبردار شویم؟

فیلمبردار کیست؟

فیلمبردار که به عنوان مدیر فیلمبرداری نیز شناخته می شود (اغلب به اختصار می‌گویند DP یا DoP)، مسئول خلق ظاهر یک فیلم است. فیلمبردار با دوربین و گروه نورپردازی کار می‌کند تا اطمینان حاصل کند که دوربین رویداد ها را همانطور که کارگردان در ذهن دارد ثبت می‌کند. یک مدیر فیلمبرداری خوب می‌داند که چطور به تصور ذهنی و دید کارگردان روح تازه بدمد و ایده ها و مفاهیمی را ارائه کند که شاید خود کارگردان به آن ها توجه نکرده باشد.

یک فیلمبردار چه کاری انجام می‌دهد؟

شرح وظایف شغلی یک فیلمبردار حرفه ای، بسته به اینکه در چه مرحله ای از فرآیند فیلمسازی قرار دارند متغیر است. موارد زیر مسئولیت های فیلمبردار در طول پیش تولید هستند:

• طوفان فکری: در طول پیش تولید، فیلمبرداران از نزدیک با کارگردان فیلم، طراح تولید فیلم و بقیه مدیران بخش هنری همکاری می کنند تا برای ظاهر، احساس و تکنیک های داستان سرایی بصری فیلم ایده پردازی کنند. در این مرحله، مدیران فیلمبرداری سوالاتی از این قبیل مطرح خواهند کرد: لحن فیلم چگونه است؟ پالت رنگی فیلم چیست؟ چه فیلم های دیگری الهام بخش ظاهر این فیلم هستند؟ چه جلوه های ویژه ای نیاز خواهیم داشت؟ کارگردانان و فیلمبرداران اغلب در این مرحله با استفاده از تابلو ایده ها (مود برد) یا لوک بوک با یکدیگر تبادل نظر می کنند.

• پیدا کردن لوکیشن: مدیر فیلمبرداری، سرپرست لوکیشن ها یا مسئول جستجو و بررسی لوکیشن را همراهی می‌کند تا به دنبال لوکیشن برای فیلم‌برداری بگردند. در این مرحله، وظیفه فیلمبردار این است که لوکیشن ها را از نظر نور طبیعی (یا کمبود آن)، فضا و چیدمان آن و مطابقت یا عدم تطابق با ظاهر بصری فیلم بررسی کند.

• گردآوری تجهیزات فیلمبرداری: مدیر فیلمبرداری لیستی از تجهیزات مورد نیاز دوربین(که شامل دوربین ها، لنزها، فیلترها و فیلم است) را برای اجاره یا خرید به مجری طرح می‌دهد.

• تشکیل تیم فیلمبرداری: خیلی از مدیران فیلمبرداری تیمی تشکیل داده‌اند که می توانند در کار بر روی پروژه های مختلف به آن ها اعتماد کنند و اغلب با همان گروه فیلمبرداری و نورپردازی در تمام پروژه ها همکاری می کنند. آنها همچنین با مجری طرح همکاری می کنند تا گروه فیلمبرداری را استخدام و تکمیل کنند. سمت های شغلی اصلی که بیشترین تعامل با مدیر فیلمبرداری را دارند عبارتند از: اپراتور دوربین (که به عنوان فیلمبردار هم شناخته می‌شود)، دستیار اول و دوم دوربین، گفر و گریپ .

اینها وظایف یک فیلمبردار در حین تولید و پس تولید فیلم است:

• تصمیم گیری درباره شیوه فیلمبرداری صحنه ها: زمانی که نوبت فیلمبرداری می‌رسد، مدیر فیلمبرداری دوربین و تکنسین های نورپردازی را هدایت می‌کند و به تکنیک های فیلمبرداری مثل ترکیب بندی، کادربندی و نوردهی توجه می‌کند. این یعنی انتخاب لنز و فیلترهای دوربین، تعیین عمق میدان ایده‌آل برای فیلمبرداری، و بحث با کارگردان، که کدام نماها باید نمای نزدیک، مدیوم ​​یا واید باشند. علاوه بر این ها، اطلاعات لازم را به اپراتور دوربین می‌دهد که چه نوع حرکت دوربین و کار دوربین در آن پلان ضروری است.

• بررسی راش های روزانه: راش یعنی فیلم خام و ویرایش نشده ای که در آن روز فیلمبرداری شده است. راش های روزانه توسط کارگردان و مدیر فیلمبرداری بازبینی و بررسی می‌شوند تا اطمینان حاصل شود که همه چیز با دید اصلی فیلم هماهنگ است.

• درجه بندی رنگ: مدیر فیلمبرداری در طول پس تولید، مهارت های فیلمبرداری خود را در فرآیند درجه بندی رنگ به کار می‌گیرد. درجه بندی رنگ، ظاهر و رنگ فیلم را تغییر می دهد. مدیر فیلمبرداری مسئول پالت رنگ فیلم است، بنابراین به کالریست ها می‌گوید که پالت رنگی چطور باید به نظر برسد.

چگونه فیلمبردار شویم؟

در اینجا چند نکته وجود دارد که می تواند به شما کمک کند تا یک فیلمبردار شوید:

تحصیلات دانشگاهی را دنبال کنید: سینماگران مشتاق می توانند از ثبت نام در دانشکده های فیلمسازی بهره زیادی ببرند. دانشکده های فیلم فرصتی برای مطالعه بخش فنی حرفه سینماتوگرافی، غوطه ور شدن در مطالعات فیلم و آشنایی با شبکه ای از همکاران یا کارفرمایان آینده فراهم می‌کنند. چندین برنامه تحصیلی در اکثر دانشکده های فیلمسازی وجود دارد، ولی اکثر کارفرمایان مدرک لیسانس در فیلمبرداری یا عکاسی را ترجیح می دهند. اینطور برنامه ها اغلب به دانشجویان یک دید کلی در تمام جنبه های فیلمسازی، از جمله تکنیک های نورپردازی، تولید فیلم و ویدئو و کارگردانی می دهد.  همچنین با همکارانی در زمینه صدا، نور و تدوین ویدیو آشنا خواهید شد که ممکن است در آینده با آنها همکاری کنید. با این حال، دانشگاه طبیعتاً معایب خودش را دارد – اول اینکه معمولاً گران است – اما درس خواندن در آنجا می‌تواند توانایی شما برای به دست آوردن مشاغل مقدماتی فیلم‌برداری در صنعت سینما را افزایش دهد.

در صحنه های فیلمبرداری حضور داشته باشید: صرف زمان در صحنه های فیلمبرداری راهی ارزشمند برای غوطه ور شدن در روند ساخت فیلم و مشاهده بهترین شیوه های فیلمبرداری است. اگر نمی توانید فوراً کاری به عنوان فیلمبردار پیدا کنید، اشکالی ندارد: اکثر فیلمبرداران فیلم های بلند و سریال های تلویزیونی به عنوان دستیار تولید شروع کردند و با تلاش و فداکاری از نردبان ترقی بالا رفتند. حتی اگر سر صحنه های فیلمبرداری فیلم های کوتاه کم‌هزینه یا موزیک ویدیوهای مستقل کار کنید، زمان صرف شده سر صحنه به شما آشنایی ارزشمندی با نورپردازی و تجهیزات دوربین مثل استیدیکم و همچنین فرصت تمرین فیلم‌سازی می‌دهد. خوشبختانه، به دلیل مشوق های مالیاتی ارائه شده توسط ایالت های دیگر، صحنه های فیلمبرداری دیگر محدود به نیویورک و لس آنجلس نیستند. در فیلمبرداری های منطقه خودتان همکاری کنید و سرچ کنید ببینید چه پروژه هایی به فیلمبرداری نیاز دارند.

مهارت های فنی خود را تقویت کنید: شما برای تمرین کار خود نیازی به دسترسی به صحنه های فیلمبرداری هالیوود یا یک دانشکده فیلم گران قیمت ندارید. یک فیلمبردار باید بازی با نور، رنگ و سایه ها را بلد باشد و دانش دقیقی از تجهیزات مورد نیاز برای این کار داشته باشد. از دوربین گوشی خود برای امتحان کردن تصویر با انواع تجهیزات نورپردازی مختلف استفاده کنید. فیلمبرداری در ساعات مختلف روز را تمرین کنید تا ببینید چه تاثیری بر تصویر شما می گذارد. به پادکست های مرتبط گوش دهید یا مقالاتی در رابطه با سینماگران مورد اعتماد خود بخوانید. همیشه راهی برای تقویت مهارت های لازم برای نحوه فیلمبرداری وجود دارد.

خودتان را در محیط قرار دهید: حتی اگر بااستعدادترین فیلمبردار دنیا هم باشید، هیچکس شما را استخدام نخواهد کرد اگر نداند کی هستید! سعی کنید در جلسات نقد فیلم، نمایش فیلم و رویدادهای دیگر با دیگر متخصصان این صنعت شرکت کنید. از موقعیت های شغلی مستقل استفاده کنید، همین می‌تواند به شما در ملاقات با مردم کمک کند. حتماً یک وب سایت یا دمو ریل به روز داشته باشید. خیلی مهم است که مردم بدانند شما را کجا پیدا کنند و به راحتی به کار شما دسترسی داشته باشند.