۶ مورد از بهترین توصیه های هلن میرن برای رسیدن به کاراکتر

همه بازیگرا برای رسیدن به کاراکتر روش های بخصوص خودشونو دارن . هلن میرن ، بازیگر انگلیسی برنده جایزه اسکار، از ترکیب بررسی گسترده و تحقیق درمورد کاراکتر و ایجاد یک آیین سر صحنه استفاده می‌کنه تا موقع کار ، ارتباطش با کاراکتر رو حفظ کنه .

فهرست مطالب :

•  ۱٫ یک داستان اساسی ابداع کنید !
•  ۲٫ یک داستان در داستان پیدا کنید.
•  ۳٫ تحقیق، تحقیق، تحقیق.
•  ۴٫ با افراد شبیه به کاراکترتون ملاقات کنید.
•  ۵٫ از آینه ها دور شید .
•  ۶٫ یک آئین برای خودتون ایجاد کنید!

 ۱٫ یک داستان اساسی ابداع کنید :

درست همونطور که هر یک از ما ریشه در داستان زندگی خودمون داریم ، باید با هر شخصیتی که بازی می کنید هم مثل یک انسان کاملاً درک شده و واقعی رفتار کنید  ، کسی که خودش هم یک داستان پایه‌ای محکم برای خودش داشته باشه .

زمانی که روی یک نقش کار می کنید، به جای ماجراهای احساسی یا نفسِ خودتون ، داستان کاراکتر رو در ذهن خودتون روشن نگه دارید.

حتی اگر دارید نقش های عجیب یا کوتاه بازی می‌کنید ،  یا دارید یک شخصیت فانتزی مبهم رو شکل می‌دید، باز هم می‌تونید تا اونجایی که ممکنه بهشون زندگی واقعی ببخشید .

همه شخصیت‌های سه‌بُعدی ، ترس‌ها، خواسته‌ها، پیروزی‌ها، شکست‌ها و آسیب‌هایی دارند که ممکنه لزوماً در خود فیلمنامه نمایان نباشه ، اما با این وجود میتونه زمینه‌ای غنی فراهم کنه که بشه ازش هنگام رسیدن به شخصیت استفاده کرد.

اگر در مورد پس‌زمینه و پیشینه کاراکترتون ایده‌هایی به ذهنتون خطور کرد که میتونست بر نحوه اجرای شخصیت‌تون تأثیر بذاره ، از به اشتراک گذاشتنشون با کارگردان نترسید.

 ۲٫ یک داستان در داستان پیدا کنید :

وقتی که هلن نقشی رو بر عهده می‌گیره، در داستان اصلی که نمایشنامه یا فیلمنامه روایت می‌کنه، یک داستان مخفیانه برای خودش پیدا می‌کنه .

شاید این به این مربوط باشه که چرا نقش رو انتخاب کرده ، یا چه چیزی اونو به نقش در سطح عمیقا شخصیش مرتبط می کنه. این داستان خصوصی مال خودشه – اینو را با کسی در میون نمیذاره.

احتمالاً هرگز این رو در کلاس‌های بازیگری یاد نخواهید گرفت، اما هلن شما رو تشویق می‌کنه که اجازه بدید این داستان خصوصی در زیر سطح بجوشه و ذهن ناخودآگاه شما رو بر انگیخته کنه.

 ۳٫ تحقیق، تحقیق، تحقیق

تحقیق ، بخش جدایی ناپذیر فرآیند آماده سازی نقش برای هلن است. یکی از انواع اولیه تحقیقاتش تحقیقات عینیه که جنبه های ملموس یک شخصیت رو در بر می گیره: حرفه، سبک زندگی، و پیشینه تاریخیش.

به طور کلی این نوع تحقیق در مورد مواردیه که به وضوح در متن پیدا میشه. هلن یه تحقیق دیگه هم انجام میده که بهش میگه “تحقیق شاعرانه” ، این بررسی نیاز به تخیل داره – تا بتونه جهان کاراکتر و جایگاهش در اون جهان رو تجسم کنه .

وقتی قراره یک کاراکتری رو بازی کنید که بر اساس یک شخص واقعی نوشته شده ، روند شما باید تغییر کنه و تحقیقات مشخصی درمورد زندگی نامه اون شخص رو در بر بگیره .

بسته به اون شخصیت، انواع مختلف اطلاعات رو میتونید از منابع دست اول پیدا کنید – فیلم‌های ویدئویی، گزارش‌های تاریخی از دوره‌های زمانی دیگه، و پرتره‌ها . اینا فقط چند نمونه هستند.

هرچه اطلاعات کمتری در مورد یک شخصیت در دسترس باشه – مثل تجربه هلن با نقش الیزابت اول – ممکنه مجبور بشید عمیق‌تر بگردید و ممکنه حتی مجبور بشید در رویکرد خودتون خلاقانه ‌تر عمل کنید.

اگر شخصیت شما ، چیزهایی رو تجربه می کنه که شما تجربه نکردید، بازم تحقیق کنید. دنبال روایات و ماجراهای دست اول از اون تجربه بگردید و به مکان‌های تاریک و حتی ناراحت‌کننده برید – این بخشی از شغل شماست.

هنگامی که هلن در فیلم « زنی با لباس طلایی رنگ » ، شخصیت ماریا آلتمن، مادری که پسرش در طول اعتصاب غذا در ایرلند در زندان به سر می بره رو به تصویر می‌کشید، به این فکر می‌کرد که زندگیِ یک زن در این شرایط تاریخی، در خط مقدم درگیری های خشونت آمیز چگونه است .

پژوهش شاعرانه اغلب پس از تحقیقات عینی انجام میشه ، چون میتونید به شخصیتتون در زمینه تاریخی که زندگی میکنه فکر کنید، و به این فکرکنید که انتخاب های اونا چه چیزی از وجودشون رو روشن میکنه .

تحقیقات همچنین به شما کمک می‌کنه تا متوجه بشید کاراکتر کجا قدرتش رو حفظ میکنه و از طریق فرآیند تحقیق بهشون نزدیک‌تر بشید – این مطالعه رو راهی دیگر برای ورود به روان کاراکتر در نظر بگیرید.

هلن شما رو تشویق می کنه که به عنوان یک بازیگر و نه به عنوان یک مورخ تاریخ بخونید. هلن موقع تحقیق در مورد شخصیت های سلطنتی به ظاهر غیرقابل دسترس ( الیزابت اول و الیزابت دوم ) متوجه شد که پرتره ها هم مرجع مفیدی هستند.

مطالعه پرتره‌ها بهش این امکان رو داد که متوجه بشه خودش هم یک هنرمندیه که قراره پرتره ملکه رو با بازیگری به تصویر بکشه، و همین حس باعث شد از ترسی که داشت رها بشه.

دیدن فیلم‌های ویدیویی ملکه الیزابت دوم در دوران کودکی راه دیگری برای رسیدن به شخصیت در اختیارش قرار داد که بهش کمک کرد تا الیزابت رو به عنوان یک انسان درک کنه – نه فقط به عنوان یک ملکه پوشالی (کسی که مقام تشریفاتی، ظاهری، نمادین دارد و عملا فاقد قدرت و نفوذ است ).

اگر تونستید به فیلم‌هایی از شخصیت خودتون دسترسی پیدا کنید، به رفتارهاشون ، از نحوه راه رفتن گرفته تا ظریف‌ترین حرکات و الگوهای گفتاری، دقت کنید.

با این حال، به یاد داشته باشید که تمام این تحقیقات صرفاً آموزنده هستند – نیازی به ارجاع واقعی به هیچ یک از این اطلاعات در حین اجرا نیست.

اگر این کار رو به درستی انجام داده باشید، اجرای شما به طور طبیعی این زمینه رو منعکس خواهد کرد.

 ۴٫ با افراد شبیه به کاراکترتون ملاقات کنید :

مثلا خیلی مهمه با افرادی ملاقات کنید که شغل شخصیت شما رو دارن تا بتونید نقش رو کاملاً درک کنید. به زبان بدن افراد شبیه به کاراکتر خودتون توجه زیادی داشته باشید تا یاد بگیرید که شخصیت شما چطور میتونه قدرتش رو نشون بده.

موقعی که روی نقش کار می‌کنید و اونو اجرا می‌کنید، می‌تونید تحقیقات عینی که قبلا انجام دادید رو بذارید کنار و با درونی‌سازی اونا ، اعتماد داشته باشید که حتما روی بازیتون تاثیر خودشو میذاره .

۵٫ از آینه ها دور شید .

اگرچه ممکنه وسوسه انگیز باشه، ولی نباید هرگز جلوی آینه بازی کنید. اتفاقی که برای شما و شخصیت شما میفته کاملا یک تجربه درونیه.

اگر تمام کارهای آماده سازیتون رو درست انجام داده باشید، چهره شما به طور طبیعی آنچه در درون کاراکتر در اون لحظه در حال وقوع هستش رو بیان میکنه . این باید یک تجربه ارگانیک و کاملاً احساس شده باشه  .

 ۶٫ یک آئین برای خودتون ایجاد کنید :

صحنه های فیلمبرداری و سالن‌های تئاتر میتونن جاهای حواس پرت کن و گیج کننده ای باشن . برای این که بهترین اجرا رو داشته باشید ، یه راهی پیدا کنید و تمام عوامل حواس پرتی رو از بین ببرید و تمرکز و آرامش خودتون رو حفظ کنید .

اگر احساس سردرگمی یا اضطراب داشتید، سعی کنید آیینی ایجاد کنید تا سریع وارد کاراکتر یا داستان بشید  – شاید یک مراقبه باشه یا یک کلمه که مدام با خودتون تکرار می کنید، یا شاید فقط همین که قبل از شروع صحنه هدفتون رو به خودتون یادآوری کنید .

شما میتونید مثل هلن به دنبال الهام در نوزادان و سگ ها باشید. اونا وقتی جلوی دوربین میرن انقدر ساده هستند و انقدر حضور دارند که همیشه خیره کننده است . به دنبال این حالت در خودتون باشید.

ولی در نهایت ، هیچ قانونی وجود نداره  .شما حین حرکت در این مسیر چیزای زیادی یاد می‌گیرید و خیلی از کارهایی که تو صحنه فیلمبرداری انجام می‌دید از تجربه به دست میاد .

خودتونو تسلیم این واقعیت کنید و به لذت بردن از تکنیک بازیگری که خودتون پرورش دادید و توش پیشرفت کردید، ادامه بدید.