تاریخچه نالیوود: نگاهی به ظهور سینمای جدید نیجریه

تاریخچه نالیوود: نگاهی به ظهور سینمای جدید نیجریه

صنعت فیلم نیجریه، معروف به «نالیوود» یا «سینمای جدید نیجریه» ، یک صنعت جهانی است که سالانه صدها فیلم منتشر میکند. در این مقاله با تاریخ غنی و فیلمسازان برجسته این جریان آشنا می شوید.

فهرست مطالب:

• نالیوود چیست؟
• شرح مختصری از تاریخچه نالیوود
• خاستگاه اصطلاح “نالیوود”
• بحث و جدل پیرامون اصطلاح «نالیوود»
• ۴ فیلم نیجریه ای مهم
• ۵ فیلمساز برجسته نیجریه

نالیوود چیست؟

نالیوود لقب محبوب صنعت سینما در نیجریه است، دومین صنعت بزرگ فیلمسازی در دنیا پس از بالیوود هند، “نالیوود” است که از “بالیوود”، نام مستعار صنعت فیلم هند، و “هالیوود”، مرکز سابق تولید فیلم در ایالات متحده مشتق شده است.

نالیوود شامل فیلم های نیجریه ای ساخته شده در قاره آفریقا و صنایع فرعی فیلم در دیاسپورای آفریقاست. این نواحی کوچک‌تر شامل صنایعی می‌شوند که بر فیلم‌های یوروبا، ایگبو و هائوسا تمرکز دارند (شهر کانو الهام بخش نام «کانی‌وود» بود). فیلم های انگلیسی زبان ساخته شده در کشور همسایه غنا در غرب آفریقا و فیلم های نیجریه ای ساخته شده در ایالات متحده و سایر کشورها نیز زیر چتر نالیوود قرار می گیرند.

شرح مختصری از تاریخچه نالیوود

در اینجا مروری کوتاه بر تاریخ و تکامل نالیوود خواهیم داشت:

• خاستگاه: اگرچه صنعت فیلم نیجریه به همان آغاز قرن بیستم بازمی گردد، فیلمسازان استعمارگر سفید پوست و فیلمسازان خارجی بر این تولیدات فیلم نظارت داشتند. صنعت سینمای نیجریه برای اولین بار پس از اعلام استقلال این کشور در سال ۱۹۶۰ شروع به تولید فیلم‌هایی کرد که فیلم‌سازان نیجریه با سلولوئید فیلم‌برداری می کردند. فیلم‌ها به سرگرمی محبوب نیجریه‌ای‌ها تبدیل شدند، چون در دهه ۱۹۷۰ به لطف رونق اقتصادی ناشی از نفت و سایر سرمایه‌گذاری‌های خارجی، درآمد قابل عرضه بیشتری داشتند. . سالن‌های سینمایی در لاگوس، بزرگترین شهر کشور، تاسیس شد که ترکیبی از فیلم‌های بین‌المللی و داخلی را نمایش می‌دادند.

• حرکت به سمت فیلم های ویدیویی: سینمای نیجریه در دهه ۱۹۸۰ به دلیل عوامل مختلف از جمله کاهش ارزش پول نیجریه، نایرا و کمبود تجهیزات تولید، رو به افول رفت. تماشاگران به سمت صنعت رو به رشد فیلم های ویدیویی نیجریه هجوم آوردند، که فیلم‌های فیلم‌برداری شده با ویدیوی خانگی بودند که مستقیماً در تلویزیون منتشر می شدند و به صورت نسخه‌های VHS در بازارهای محلی فروخته می شدند. «فیلم‌های ویدیویی» – فیلم‌های کامل فیلم‌برداری شده به صورت ویدیویی – پس از اینکه فروش ویدیوهای خانگی فیلم «زندگی در اسارت» کارگردان کریس اوبی راپو در سال ۱۹۹۲ را به یک فیلم پرفروش تبدیل کرد، به استاندارد صنعتی تبدیل شد.

• ظهور نالیوود: موفقیت فیلم‌های ویدیویی، صنعت فیلم نیجریه را به «نالی‌وود» تبدیل کرد، یک نیروگاه جهانی سینما و یکی از بزرگترین صنایع در این کشور. شرکت های فیلم نیجریه ای روزانه ۴ تا ۵ فیلم برای حدود ۱۵ میلیون مخاطب در نیجریه و پنج میلیون در سایر کشورهای آفریقایی پخش می کنند.

• سینمای جدید نیجریه: فیلم‌های ویدیویی نالیوود اگرچه سودآور بودند، ولی تولیدات کم‌هزینه‌ای بودند. سرمایه‌گذاری دولت بر سینمای نیجریه و ایجاد موجی از سینماهای مدرن که از نمایش فیلم‌های ویدئویی خودداری می‌کردند، منجر به تغییرات گسترده‌ای در صنعت در دهه ۲۰۰۰ شد. در نتیجه، سینمای جدید نیجریه ظاهر شد که ارزش های حرفه ای تولید، بازیگران با استعداد نیجریه ای و داستان های پیچیده را به نمایش می گذاشت. تماشاگران برای تماشای فیلم‌هایی مانند Irapada (2006) به کارگردانی کونله افولایان و جشن عروسی (۲۰۱۶) به کارگردانی کمی آدتیبا که رکوردهای باکس آفیس را شکستند و در جشنواره‌های بین‌المللی فیلم دعوت شدند، سر و دست می شکستند.

• امروز: سینمای جدید نیجریه، صنعت فیلم نیجریه را به دومین صنعت بزرگ فیلم در جهان تبدیل کرد و حتی از ایالات متحده پیشی گرفت و سومین صنعت از نظر سودآوری با ارزش گذاری ۵٫۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۳ شد. سینمای نیجریه پنج درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را به خود اختصاص داده. (تولید ناخالص ملی). جدیدترین فیلم‌ها و سریال های تلویزیونی نالیوود نیجریه به لطف قراردادهای پخش با سرویس‌های استریم غربی، بینندگان جهانی به دست آورده‌اند.

خاستگاه اصطلاح “نالیوود“:

منشأ دقیق واژه “نالیوود” نامشخص است، اما ممکن است ریشه در دو مقاله جداگانه از نیویورک تایمز داشته باشد که در سال ۲۰۰۲ چاپ شد و مربوط به فیلمسازی نیجریه بود. در هر دو مقاله، نویسندگان – مت استینگلاس و نوریمیتسو اونیشی – از این اصطلاح برای توصیف صنعت فیلمسازی کشور استفاده کردند. رسانه‌های ایالات متحده هنوز از «نالی‌وود» به‌عنوان واژه‌ای فراگیر برای صنعت سینمای نیجریه، فیلم‌های آفریقایی کشورهای همسایه و سینمای آفریقایی که به «سبک نالیوود» فیلم میسازند، استفاده می‌کنند.

بحث و جدل پیرامون اصطلاح «نالیوود»

اصطلاح «نالیوود» به دلایل متعددی بحث‌برانگیز شده است. مخالفان می گویند که این اصطلاح، که از مردم خارج از نیجریه سرچشمه می گیرد، با گذشته این کشور به عنوان مستعمره کشورهای امپریالیستی ربط دارد. برخی دیگر خاطرنشان می کنند که «نالیوود» نشان میدهد صنعت فیلم نیجریه ترکیبی بد از «بالیوود» و هالیوود است و دستاوردها و هویت فرهنگی خود را نفی میکند.

چندین فیلمساز، از جمله کونله افولایان و تونده کلانی، اظهار کرده اند که این اصطلاح دوره پرباری از تاریخ فیلم نیجریه، قبل از اینکه این عبارت در رسانه های غربی در دهه ۲۰۰۰ ظاهر شود را نادیده می گیرد.

۴ فیلم نیجریه ای مهم:

چندین فیلم قابل توجه از نیجریه وجود دارند. برخی از محبوب ترین و تحسین شده ترین آن ها عبارتند از:

زندگی در اسارت (۱۹۹۲): این تریلر دو قسمتی درام/ماوراء طبیعی اثر کارگردان کریس اوبی راپو به راه اندازی شوق فیلم ویدئویی کمک کرد و در بیشتر دهه های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ بر سینمای نیجریه تسلط داشت. این فیلم که در مورد نبرد یک مرد با فرقه شیطان پرستی است، پس از اکران در سال ۱۹۹۲ به موفقیت بزرگی دست یافت و الهام بخش فیلمسازان بی شمار دیگری شد تا برای ساخت فیلم های بلند از تجهیزات ویدئویی خانگی استفاده کنند.

The Figurine (2009): این فیلم هیجان انگیز و ماوراء الطبیعه اثر کونله افولایان در سال ۲۰۰۹، درباره مجسمه ای است که برای دو دوست بدشانسی به بار می آورد، این اثر یک موفقیت هنری و تجاری بود و برنده بهترین فیلم در ششمین جایزه اسکار فیلم آفریقا شد. افولایان – که در این فیلم نقش آفرینی و بدلکاری نیز داشت – این کار را برای به چالش کشیدن این تصور که فیلم‌های نالیوود فاقد ارزش تولید هستند و از شرکت‌ها و سازمان‌ها حمایت مالی میگیرند، تا برای ساخت بودجه دریافت کنند. ناظران رسانه‌ها The Figurine را به‌عنوان هجمه آغازین در سینمای نیجریه جدید ذکر می‌کنند.

(۲۰۱۰) Ijé: این فیلم که به کارگردانی Chineze Anyaene است ، درباره یک زن نیجریه ای با بازی (Genevieve Nnaji) است که با اتهامات قتل علیه خواهرش در ایالات متحده مبارزه می کند. این اثر که به خاطر طنز تلخ و نگاه سرسختانه اش به تعصب ستایش می شود، جوایز مهمی را در جشنواره های بین المللی فیلم دریافت کرد. این فیلم به مدت چهار سال پرفروش‌ترین فیلم نیجریه‌ای بود تا اینکه فیلم « نیمه‌ یک خورشید طلایی » به کارگردانی Biyi Bandele در سال ۲۰۱۴ جای آن را گرفت.

جشن عروسی (۲۰۱۶): کمدی رمانتیک و جذاب «جشن عروسی» اثر کمی آدتیبا، به پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای نیجریه تبدیل شد. یک فیلم حال خوب کن فان با جذابیت‌های کمدی و درام های خانوادگی! بعد از آن مهمانی عروسی ۲: مقصد دبی ساخته نیی آکینمولایان، در باکس آفیس این فیلم در سال بعد پیشی گرفت.

 ۵ فیلمساز برجسته نیجریه:

فیلمسازان برجسته نیجریه ای بسیاری در تاریخ طولانی سینمای این کشور وجود دارند، از جمله:

۱- دولاپو آدلکه: دولاپو آدلکه، فیلمساز خودآموخته در سال ۲۰۱۱ از دانشگاه نیجریه فارغ التحصیل شد و فعالیت سینمایی خود را با مجموعه ای از فیلم های کوتاه و تولیدات تلویزیونی آغاز کرد. مجموعه‌ای از پروژه‌های مورد توجه برای پلتفرم پخش IrokoTV ساخت که در میان دیگر آثار، باعث نامزدی او در بخش جوایز کارگردانی در جشنواره صنعت سرگرمی نیجریه در سال ۲۰۱۶ شد. بانوان پیشرو آفریقا، آدلکه را یکی از ۱۰۰ زن الهام بخش نیجریه در سال ۲۰۱۸ معرفی کرد.

۲- جادسولا اوسیبرو: Jadesola Osiberu نویسنده و کارگردان، با اولین فیلم بلند خود تاریخ ساز شد، کمدی عاشقانه Isoken در سال ۲۰۱۶، سومین فیلم پرفروش نیجریه در سال ۲۰۱۷ بود. رزومه متنوع او شامل سریال فرهنگی تلویزیونی محبوب Ndani The Juice و جنایت با اکتان بالا است. درام Nigerian Trade هم در سال ۲۰۱۷ اکران شد. Osiberu شرکت تولید خود را به نام Tribe 85 در همان سال تاسیس کرد.

۳- کمی آدتیبا: کمی آدتیبا، مجری سابق رادیو، پیش از شروع حرفه کارگردانی خود به عنوان یکی از بزرگترین آثار نیجریه قرن بیست و یکم، رام کام «جشن عروسی» در سال ۲۰۱۶، در آکادمی فیلم نیویورک تحصیل کرد. او با دومین فیلم خود، پادشاه پسران، که در سال ۲۰۱۸ درخشان شد، به سمت درام‌های جنایی سنگین حرکت کرد.

۴- کونله افولایان: او پسر آد لاو، کارگردان فیلم و تئاتر نیجریه‌ای بود و قبل از اینکه توجه خود را به کارگردانی معطوف کند، کار خود را به عنوان بازیگر آغاز کرد. از آثار او می توان به فیلم های هیجان انگیز The Figurine (2009)، Irapada (2006) و Phone Swap (2012) اشاره کرد. افولایان همچنین بسیاری از فیلم های خود را از طریق شرکت خود، Golden Effects Pictures تولید می کند.

۵- تونده کلانی: فیلمساز تونده کلانی – که به عنوان TK هم شناخته می شود – قبل از شروع کار چهار دهه ای خود به عنوان فیلمساز، عکاس و تهیه کننده، خبرنگار بی بی سی و رویترز بود. او در اقتباس های ادبی، از جمله Maami در سال ۲۰۱۱ و سراب خیره کننده ۲۰۱۴ تخصص داشته است. زندگی موسیقی‌دان نیجریه‌ای Ayinla Omowura الهام‌بخش فیلم ۲۰۲۱ او، Ayinla بود.