۵ نکته از اسپایک لی برای خلق شخصیت های قوی
۵ نکته از اسپایک لی برای خلق شخصیت های قوی
در یک فیلم، شخصیت های پیچیده و خوش ساخت، مخاطب را به سفری احساسی میبرند. نوشتن یک توصیف متقاعد کننده و جذاب از شخصیت هایی که دارید برای شروع خوب است، ولی خلق شخصیت های به یاد ماندنی نیاز به بینش و توجه قابل توجهی دارد. اگر اولین بار است که فیلمنامه می نویسید و در حال یادگیری هنر خلق شخصیت های بزرگ هستید، شاید هیچ راهنمایی بهتر از نویسنده و کارگردان بزرگ، اسپایک لی برای شما وجود نداشته باشد.
فهرست مطالب:
- آشنایی با اسپایک لی
- شخصیت پردازی به چه معناست؟
- ۵ نکته از اسپایک لی برای خلق شخصیت های قوی
آشنایی با اسپایک لی:
اسپایک لی برای اولین بار در سال ۱۹۸۶ با اولین فیلمش، She’s Gotta Have It، توجه فرهنگ ما را مجذوب خودش کرد. داستان یک زن با قدرت جنسی بالا در بروکلین و سه معشوقه اش که به صورت سیاه و سفید روایت می شود. اسپایک در طول حرفه طولانی و متنوع خود اغلب از تجربیات زندگی خودش استفاده کرده است، که شامل همه چیز از کالج ها و دانشگاه های سیاهپوستان گرفته ، تا تبعیض نژادی در جامعه سیاه پوستان، برخوردهای فرهنگی در بروکلین، عشق و جاز، روابط بین نژادی و اعتیاد می شود. اسپایک لی همچنان به ساختن فیلم و ایجاد تغییرات ادامه داده: در سال ۲۰۱۰، کتابخانه کنگره، مالکوم ایکس را برای حفظ در فهرست ملی فیلم انتخاب کرد و جدیدترین فیلم او «۵ هم خون» در سال ۲۰۲۰ است.
شخصیت پردازی به چه معناست؟
در فیلمنامه نویسی، شخصیت پردازی هنر بخشیدنِ شخصیت، عمق و انگیزه هایی است که کاراکترها را در داستان به پیش می برند. شخصیت پردازی ، به چگونگی تکامل یک شخصیت در طول داستان هم اشاره دارد. فیلمنامه نویسان خوب، شخصیت هایی منحصر به فرد و سه بعدی خلق می کنند، با درونیات و داستان های پس زمینه ای که باعث می شود قابل همذات پنداری باشند. انگیزه های یک شخصیت، اعمال و تصمیمات آن ها را شکل می دهند و قوس روایت ایجاد می کنند.
۵ نکته از اسپایک لی برای خلق شخصیت های قوی
توصیه های کارگردان، اسپایک لی، برای خلق شخصیت، از دهه ها نویسندگی استادانه او ناشی می شود. در این مقاله با برخی از نکات اسپایک برای خلق شخصیت های قوی آشنا خواهیم شد.
۱- به هر یک از شخصیتهای خود صدایی منحصر بفرد بدهید: “نویسندگان جوان معمولاً شخصیتهای زیادی می نویسند که همه عین هم حرف میزنند. بنابراین بسیار مهم است که بین شخصیتهایتان تمایز قائل شوید. چون اگر همه عین هم باشند، هیچ تمایزی وجود نخواهد داشت. اسپایک میداند که شخصیتهای قوی دارای پیشینههای منحصربهفرد، ویژگیهای شخصیتی، رفتار، خصلتها و کشمکش های درونی هستند. همانطور که فیلمنامه خود را مینویسید، مطمئن شوید که هر یک از شخصیت ها به گونه ای فکر می کنند و صحبت می کنند که برای آن ها منحصر به فرد است.
۲- به برخی از شخصیت ها، دیدگاه های نامتعارف بدهید: “یک سری چیزهای وحشتناکی وجود دارند که ممکن است از زبان شخصیت های شما بیان شوند. این شما نیستید که این حرف ها را میزنید. این شخصیت است.” خلق شخصیتهای تخیلی که نظراتشان به شدت متفاوت از نظر شماست، شجاعت میخواهد، اما باید اعتماد کنید که مخاطب میداند که شخصیت یک کاراکتر لزوماً منعکسکننده شخصیت نویسنده نیست. هنگامی که در حال پردازش شخصیت هایی هستید که یک سری عیب و ایراد دارند ، باز هم نباید از تجربیات شخصی خود برای شکل دادن به نوشته خود استفاده کنید. این تضمین میکند که شخصیتهای شما تا حد ممکن معتبر شوند، حتی اگر دوستداشتنی نباشند.
۳- دو شخصیت بنویسید که در تضاد هستند و در عین حال هر دو تا حدی حق دارند: اسپایک این را به خوبی در کتاب کلاسیک خود در سال ۱۹۸۹ “کار درست را انجام بده” نشان می دهد، زمانی که که جانکارلو اسپوزیتو با صاحب پیتزافروشی (دنی آیلو) در مورد دیوار شهرت بحث میکند. او اشاره میکند که برای سال شرمآور است که در رستورانش فقط عکسهای آمریکاییهای ایتالیایی را روی دیوار خود گذاشته در حالی که همه مشتریانش سیاهپوست هستند. سال پاسخ می دهد و می گوید از آنجایی که او صاحب کسب و کارش است، خودش تصمیم می گیرد که عکس های چه کسی روی دیوار باشد. اسپایک می گوید: «وقتی به آن فکر کنید، هر دو درست می گویند. برای من، این باعث دراماتیک شدن موضوع میشود: وقتی هر دو نفر اعتقاداتی داشته باشند، و هر دو درست بگویند، اینطوری شرایط بغرنج میشوند.»
۴- با شخصیتهایتان به تنهایی وقت بگذرانید: “من فکر میکنم برای نویسندگان واقعاً مهم است که برای نوشتن وقت بگذارند. آنجا واقعاً فقط شما هستید، شخصیتهایتان و داستان. این فرصت بسیار ویژه است، و باید به خوبی از آن استفاده کنید.” فرقی نمیکند در حال پرداخت به شخصیتهای اصلی باشید یا شخصیتهای فرعی و مکمل، شخصیت پردازی خوب به زمان و توجه متمرکز نیازمند دارد. وقتی می نشینید تا بنویسید، همه عوامل حواس پرتی را حذف کنید، به خصوص گوشی هوشمندتان را. تجربی عمل کنید. بگذارید ذهنتان رها و خلاق شود. این یک زمان ضروری و مقدس برای شناخت شخصیت های شماست.
۵- با الهام از تحقیقات خود کاراکتر بنویسید: «حتی قبل از شروع به نوشتن فیلمنامه ، باید کار هایتان را انجام دهید. هیچ فیلمنامهنویس خوبی را نمی شناسم که برای پروژه ای که روی آن کار میکند از قبل تحقیق نکند. این تنها بخشی از کار است.” رویکرد اسپایک به تحقیق ، غوطه ور شدن در دوره زمانی فیلمنامه است – مثلاً گوش دادن به موسیقی آن زمان ، خواندن کتاب ها ، مقالات مجله های آن دوران و تماشای مستند. حتی اگر در حال نوشتن شخصیت های کاملاً تخیلی باشید ، تحقیق در مورد افراد واقعی و رویدادهای مرتبط با موضوع شما راهی عالی برای ایده پردازی برای شخصیت های جذاب است.
دیدگاهها (0)