رقص باله چهارمین کوارتت، فوگه بزرگ، شب متجلی

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

توضیحات : این سه‌گانه ده سال آفرینش را دربرمی‌گیرد (از ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۵) و گواه گفت‌وگوهای شگفت‌انگیز آن ترزا دِ کیرسماکر با آثار بزرگ موسیقی کلاسیک است. واژه «دیالوگ» بی‌شک بسیار ساده است تا بتواند این رویارویی تقریباً فیزیکی میان دو هنر را توصیف کند. دِ کیرسماکر با تمامی ظرافت‌های شور با موسیقی سخن می‌گوید: نیاز، سرپیچی، رقابت… مفهوم کلیدی، چندصدایی است. انرژی غیرقابل مقاومت که این بدن‌های روان و پرتنش را آزاد می‌کند – گاهی آشکارا گستاخ، گاهی خسته و گویی مغلوب موسیقی – اساساً همان «موازنه گیج‌کننده» است. صداهای اضافی پیوسته ظاهر می‌شوند؛ ارتباطات تازه یا ترکیب‌های غیرمنتظره، منحنی‌های مارپیچی حرکات را چند برابر می‌کنند که تماشاگر با شادی تمام، حس جهت‌یابی خود را از دست می‌دهد. کار دِ کیرسماکر بر کوارتت شماره چهار بارتوک سبک اولیه او را نشان می‌دهد: ترکیبی از موتیف‌های کوتاه که توسط گروهی چهار نفره از دختران نوجوان با طنزی خشک اجرا می‌شود. رقص‌آفرینی فنی بر فوگه بزرگ بتهوون، که این بار بسیار مردانه و مبتنی بر موتیفی سقوطی است، امکان می‌دهد توسعه تکنیک ترکیبی طراح رقص را درک کنیم. بخش سوم، «شب متجلی»، که به شونبرگ جوان تقدیم شده، در نهایت صمیمی‌ترین وجه او را نشان می‌دهد: شب با رهاسازی دلخراش پایان می‌یابد، با تجسم تقریباً روایی زوجی که با هدیه عشق متجلی شده‌اند – و این در رقصی که سرشار از شور موسیقی است، به تصویر کشیده می‌شود. با همان شدت موسیقایی، این سه باله یک مجموعه شاعرانه و اسرارآمیز را شکل می‌دهند.

تولید مشترک: ایدئال اودینس، اپرای ملی پاریس و آرته فرانسه با همکاری مزو و ERR، با پشتیبانی بنیاد اورانژ، حامی پخش‌های دیداری و شنیداری اپرای پاریس، و مرکز ملی سینما و تصویر متحرک.

نام رقص باله : چهارمین کوارتت، فوگه بزرگ، شب متجلی | Quatuor n°۴, Die grosse Fuge, Verklärte Nacht

طراح رقص : آن ترزا دِ کرسماکر | Anne Teresa De Keersmaeker

بازیگران : سائه یون پارک، ژولیت هیلر و …

حجم : ۱٫۴ گیگابایت

زمان کل برنامه : ۱ ساعت و ۳۳ دقیقه