ورکشاپ تمرینات بدن و بیان تئاتر اودین (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از ورکشاپ تمرینات فیزیکال بدن و صداییِ تئاتر اودین :

تمرین در تئاتر اودین | لابراتوار هنر بازیگر – دانمارک

این مجموعه آموزشی، یکی از اسناد کم‌نظیر از شیوه تمرین در تئاتر اودین است؛ جایی که بازیگر نه با تقلید فرم‌ها، بلکه با کل بدن و صدا وارد فرآیند آفرینش می‌شود. در این ویدئو، تمرین نه به‌عنوان گرم‌کردن یا آماده‌سازی، بلکه به‌عنوان مسیر شکل‌گیری بازیگر دیده می‌شود. این ویدئو دو بخش دارد:

بخش فیزیکال:

تمرینات فیزیکال این مجموعه بر پایه کنش‌های ابتدایی بدن بنا شده‌اند؛ کنش‌هایی که کل بدن را درگیر می‌کنند و بازیگر را مجبور می‌کنند با تمام وجود واکنش نشان بدهد. هدف این تمرین‌ها رسیدن به فرم نیست، بلکه عبور از فرم است؛ جایی که بدن، خودش فکر می‌کند، تصمیم می‌گیرد و واکنش نشان می‌دهد. تمرین‌ها از الگوهای مشترک شروع می‌شوند، اما به‌تدریج شخصی‌سازی می‌شوند. هر بازیگر با ریتم حیاتی خودش کار می‌کند؛ ریتمی ارگانیک که شبیه تپش قلب است و از درون می‌آید، نه از دستور بیرونی. بدن در این فرآیند منضبط می‌شود، اما این انضباط به آزادی ختم می‌شود، نه به قالب.

این تمرین‌ها:

• اعتماد فیزیکی و روانی بین بازیگران ایجاد می‌کنند.
• هوش بدنی را فعال می‌کنند.
• واکنش‌های آنی و دقیق را پرورش می‌دهند.
• بازیگر را به مرزهای توان جسمی و تمرکزش نزدیک می‌کنند.

بخش ووکال (صدا):

در بخش صدا، صدا نه وسیله گفتن متن، بلکه یک نیروی فعال است. صدا به‌عنوان امتداد بدن عمل می‌کند؛ نیرویی که می‌تواند فضا را تحت‌تأثیر قرار دهد، رابطه بسازد، فشار بیاورد، هدایت کند و واکنش ایجاد کند. در این تمرین‌ها، هیچ جدایی‌ای بین بدن و صدا وجود ندارد. بدن، بخش قابل‌دیدن صداست و صدا، بدن نامرئی‌ای است که در فضا عمل می‌کند. واکنش‌های صوتی، نتیجه مستقیم کنش‌های فیزیکی و محرک‌های دقیق هستند.

تمرکز اصلی این بخش بر:

• حفظ واکنش‌های ارگانیک و خودجوش صدا
• فعال‌کردن تخیل صوتی فردی
• حذف موانع روانی مثل ترس، خجالت و کنترل ذهنی
• آزادسازی متن از حالت حفظ‌شده و مکانیکی

این مجموعه مناسب است برای:

• بازیگران تئاتر و پرفورمنس
• کارگردانان و مدرسین بازیگری
• دانشجویان تئاتر
• هنرمندانی که می‌خواهند بدن و صدای‌شان را به منبع کنش خلاق تبدیل کنند!

این ویدئو، یک کلاس معمولی نیست؛
تماس مستقیم با یک سنت زنده تئاتری است که بازیگر را در مرکز خلاقیت قرار می‌دهد.