اکتورز استودیو : بنیسیو دل تورو (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : بنیسیو دل تورو

بنسیو دل‌تورو تو اواسط دهه‌ی ۹۰ میلادی به عنوان یکی از بااستعدادترین و کاریزماتیک‌ترین بازیگرای نقش مکمل پا به میدون گذاشت. یه بازیگر خاص که طرفدارای پر و پا قرص سینما خیلی دوسش داشتن. اما وقتی تو فیلم Traffic (2000)  ساخته‌ی استیون سودربرگ نقش یه پلیس مکزیکی دو دل ولی در اصل درستکار رو بازی کرد، تونست نظر عموم مردم رو هم جلب کنه و معروف بشه. بنسیو متولد ۱۹ فوریه ۱۹۶۷ توی سانتورسه، پورتوریکوه. پدر و مادرش یعنی فاوستا جنوِوا سانچز ریورا و گوستاو آدولفو دل‌تورو برمودز، هر دو وکیل بودن. وقتی بچه بود، مامانش از دنیا رفت و باباش تصمیم گرفت خانواده رو به یه مزرعه تو پنسیلوانیا منتقل کنه. دل‌تورو از بچگی به بسکتبال علاقه داشت و یه جورایی هم از بازیگری خوشش می‌اومد. ولی راه خانواده رو ادامه داد و رفت تو دانشگاه کالیفرنیا در سن‌دیگو برای رشته‌ی بیزینس. اما وقتی یه کلاس بازیگری برداشت، انگار یه جرقه‌ای توش روشن شد و دیگه ول‌کن ماجرا نبود. اونقدری عاشق بازیگری شد که دانشگاه رو ول کرد و رفت دنبال یاد گرفتن حرفه‌ای این کار. شروع کرد به یادگیری پیش استاد افسانه‌ای بازیگری یعنی استلا آدلر تو لس‌آنجلس، و همین‌طور تو مدرسه‌ی معروف بازیگری Circle in the Square تو نیویورک. اون اوایل، به خانواده‌ش نگفته بود که رفته دنبال بازیگری و تظاهر می‌کرد هنوز همون رشته‌ی بیزینس رو می‌خونه!