توضیحات
مشاهده بخش هایی از این برنامه :
در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)
این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامهی شبکهی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکدهی گرینویچ نیویورک ضبط میشد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکدهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.
در این برنامه در قیاس با مصاحبههای معمول با سلبریتیها، مصاحبهها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربینها معمولاً چند ساعت گفتوگو را ضبط میکنند ، که بعداً به اندازهی یک یا دو ساعت تدوین میشوند. نتیجه، همانطور که در مقالهی نیویورکتایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست میکشند و هنرمند و معلم میشوند.» این مصاحبهها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارتهای مشهور خود دارد پیش میروند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان میدهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفتزده میکند.
ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانهای الهامبخش است. اکتورز استودیو مدرسهی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامهها به طور مشخص مسترکلاسهایی برای دانشجویان محسوب میشوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان میدهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت میکنند. آنها باور دارند که چیزی را برمیگردانند و مرواریدهای گرانبهای بینش را به نسل جدید ارائه میدهند. و چه کسی خوب به نظر نمیرسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل میکند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامهی گفتوگو محور است، اما پوشش آموزش نسلهای آینده، به طور زیبندهای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت میکنند»
بیوگرافی مهمان برنامه : جین فوندا
جین سیمور فوندا در شهر نیویورک و در خانواده هنری فوندا، ستاره افسانهای سینما و فرانسیس سیمور بروکاو، فعال نیویورکی متولد انتاریو به دنیا آمد. او همان اوایل زندگی غیرمعمول و تأثیرگذارش در کانون توجه قرار گرفت. اگرچه در ابتدا تمایل کمی به دنبال کردن حرفه پدرش نشان می داد، اما جاشوا لوگان او را وادار کرد تا با پدرش در سال ۱۹۵۴ در تئاتر جامعه اوماها در «دختر روستایی» بازی کند. علاقه او به بازیگری پس از آشنایی با لی استراسبرگ در سال ۱۹۵۸ و پیوستن به اکتورز استودیو بیشتر شد. اولین بازی او در فیلم Tall Story (1960) به کارگردانی جاشوا لوگن، شروع یک حرفه بازیگری بسیار موفق و قابل احترام بود و در نهایت برنده دو جایزه اسکار برای بازی در فیلم های کلوت (۱۹۷۱) و بازگشت به خانه (۱۹۷۸) شد و پنج بار نامزد اسکار بهترین بازیگر زن برای مگر آنها اسبها را خلاص نمیکنند؟ (۱۹۶۹)، جولیا (۱۹۷۷)، سندرم چین (۱۹۷۹)، صبح روز بعد (۱۹۸۶) و کنار برکه طلایی (۱۹۸۱) شد که تنها فیلمی بود که با پدرش ساخت. موفقیت حرفه ای او با زندگی شخصی اش که اغلب مملو از رسوایی و جنجال بود در تضاد بود. حضور او در چندین فیلمِ بد از جمله باربارلا (۱۹۶۸)) که اثر همسر آن زمانش، راجر وادیم بود، باعث بحثبرانگیزترین دوران کاری او شد. او ضدِ حکومت بود و فعالیتهای ضدجنگ ویتنام انجام می داد. مشارکت سیاسی او در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ با همکار و همسرش تام هیدن ادامه پیدا کرد. او در دهه ۱۹۸۰، با انتشار “کتاب تمرین جین فوندا”، ورزش های هوازی را آموزش داد. او و هِیدن از هم جدا شدند و در سال ۱۹۹۱ با غول تلویزیونی، تد ترنر ازدواج کرد.
توضیحات تکمیلی
زمان برنامه | 45 دقیقه |
---|---|
حجم | 683 مگابایت |
مهمان | Jane Fonda |
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.