دنی ویلنوو و راجر دیکینز و داستان سرایی بصری با استفاده از نورپردازی، ترکیب بندی و کادربندی
پخش آنلاین مخصوص اعضای ویژه می باشد برای خرید اشتراک اینجا را کلیک کنید

دنی ویلنوو و راجر دیکینز و داستان سرایی بصری با استفاده از نورپردازی، ترکیب بندی و کادربندی

در این قسمت ، دنی ویلنوو و راجر دیکینز در مورد داستان سرایی بصری با استفاده از نورپردازی، ترکیب بندی و کادربندی صحبت می کنند.

دنی ویلنوو و راجر دیکینز طی چند سال اخیر ، در چند تا از خیره کننده ترین فیلم ها از نظر بصری همکاری داشته اند. در این ویدئو، ویلنوو و دیکینز درباره رویکرد خود به داستان سرایی بصری در فیلم‌هایی مانند سیکاریو و زندانیان گفتگو می‌کنند. بخصوص ، نحوه انجام نورپردازی سینمایی در صحنه مورد علاقه آن ها از سیکاریو ، و اینکه چطور «بریدن قاب» در ترکیب بندی، توجه مخاطب را متمرکز می کند، و اینکه چطور قاب بندی کاراکتر ها در نماهای واید می تواند به اندازه نماهای کلوزآپ تاثیرگذار باشد .

در بخش اول، دیکینز تکنیک "برش قاب" را توضیح میدهد ، که در آن ، فیلمبرداری از چهارچوبِ در یا استفاده از معماریِ صحنه به ساده سازی تصویر کمک می کند. این کار اطلاعات بصری را به طور موثری کاهش می دهد و به بیننده اجازه می دهد تا بر جایی که شما می خواهید تمرکز کند. این تکنیکِ ترکیب بندی در یک سری بافت ها یا ژانرهای بخصوص می‌تواند تنش ایجاد کند، گویی این شخصیت‌ها بدون این که بدانند زیر نظر گرفته شده ‌اند .  

در صحنه‌ای که قوسِ شخصیتیِ کاراکتر کیت (امیلی بلانت) در سیکاریو به سرانجام میرسد ، او توسط آلخاندرو (بنیسیو دل تورو) تهدید می‌شود و اسلحه‌ای به سرش می‌گیرد تا سندی را امضا کند. این صحنه همانطور که دیکینز و ویلنوو اشاره می کنند، از نظر تکنیک های فیلمبرداری و ترکیب بندی، صحنه بسیار ساده ای است - دو نفر که پشت میز نشسته اند و دارند صحبت می کنند. اما بارِ اصلی داستان گویی بصری در اینجا توسط نورپردازی سینمایی به دوش کشیده میشود .  کیت بیشتر به طور یکنواخت نورپردازی شده و در معرض نور قرار دارد، در حالی که به آلخاندرو نور بک لایت تابیده شده، در سایه‌ها کمین کرده و خطرناک جلوه میکند.

و در آخر، ویلنوو و دیکینز در مورد ترجیح کارگردان برای نگه داشتن نماها یا حتی کل صحنه ها به صورت وایدشات صحبت می کنند. نمونه ای که به آن اشاره می کنند از فیلم سیکاریو ، پس از خروج از تونل است . در حالی که بقیه اعضای تیم به داخل ساختمان می روند، نمای دوربین واید می ماند تا یک مشاجره پرتنش بین کیت و مت (جاش برولین) را در فاصله دور به تصویر بکشد . در این صحنه به‌جای اینکه کارگردان به دو نمای اورشولدر به صورت استاندارد رایج سینمایی کات کند ، کیت را تنها میگذارد و در یک وایت شات از بقیه جدا می‌افتد . این نوع داستان گویی بصری با زیر پا گذاشتن قوانین ترکیب بندی، بیننده را به چالش می کشد.

همانطور که به داستان سرایی بصری پروژه بعدی خود میپردازید ، این نکات را به خاطر بسپارید. از نورپردازی سینمایی برای افزایش قدرت یک صحنه دیالوگیِ ساده استفاده کنید. از چهارچوب در یا گوشه ها فیلمبرداری کنید تا توجه مخاطب را متمرکز کرده و یا تنش ایجاد کنید. و هنگام نشان دادن یک شخصیت در محیط ، به عنوان روشی تاثیرگذار برای انتقال وضعیت روانی آن ها ، وایدشات را امتحان کنید.