نورپردازی کیاروسکورو در فیلم - تعادل نور سینمایی و تاریکی
معنی کیاروسکورو : این اصطلاح از واژه های ایتالیایی "نور" و "تاریک" گرفته شده است - تعریف کامل برای سبک نورپردازی که این دو را با هم ترکیب می کند تا تاثیر را تقویت کند. نورپردازی کیاروسکورو یک تکنیک خیره کننده بصری است که به تبدیل یک تصویر دو بعدی به یک صحنه سه بعدی کمک می کند.
این نقاشان دوره رنسانس مانند کاراواجو بودند که مدتها قبل از این که فیلمسازان دست به این تکنیک بزنند ، بر آن تسلط داشتند. اما وقتی این کار را کردند (فیلمسازان) ، در آن رشد کردند. در این جستار ویدیویی ، ما ریشه های روشنایی كیاروسكورو از کاراواجو، اکسپرسیونیسم آلمانی ، فیلم نوآر و موارد دیگر بررسی خواهیم كرد.
مانند نقاشی ، سینما (معمولاً) یک رسانه 2 بعدی است. برای افزودن بعد مهم بعدی ، می توان از نورپردازی سینمایی برای ایجاد عمق استفاده کرد. همانگونه که خطوط و اشکال پیشرو می تواند چشم بیننده را به پس زمینه ای از فاصله دور هدایت کند ، بنابراین نور و سایه نیز می تواند. در روزهای آغازین اکسپرسیونیسم آلمانی ، نورپردازی سینمایی تعادل بین روشنایی و تاریکی را به حد نهایت رساند. موضوع تاریک این فیلم ها می تواند با در آغوش کشیدن سایه ها به همراه نور افزایش یابد.
اما فراتر از توانایی آن در اضافه کردن بعدیت به تصویر ، از تکنیک های نورپردازی سینمایی مانند کیاروسکورو نیز می توان برای تأکید بر سوالات موضوعی مطرح شده در این فیلم ها استفاده کرد. سازندگان فیلم های آمریکایی این تکنیک های نورپردازی سینمایی را به دنیای زیرین و بدبین در آثار کلاسیک فیلم نوآر آوردند. در این فیلم ها ، شخصیت های خوبی را می بینیم که به فساد کشیده می شوند و روشنایی کیارسکورو در به دام انداختن آنها در معضلات اخلاقی و وجودی کمک می کند. فیلمسازان دریافتند که بین اختلاط نور و سایه تنش وجود دارد و بیش از یک قرن به قدرت نور کیاروسکورو اعتماد کرده اند.
