سینما اسکولز

اکسپوزیشن در فیلم به چه معناست؟ نحوه نوشتن اکسپوزیشن در ۷ مرحله آسان

اکسپوزیشن در فیلم به چه معناست؟ نحوه نوشتن اکسپوزیشن در ۷ مرحله آسان

از این جمله کلاسیک «روزی روزگاری…» یا «یکی بود یکی نبود…» گرفته تا سکانس معروف جنگ ستارگان با این عنوان: «زمانی دور در کهکشانی بسیار دوردست…»، برخی از توضیحات برای هر فیلم ضروری اند. با این حال، نگارش اکسپوزیشن تاثیرگذار، یک هنر است. در ادامه با بهترین شیوه معرفی شخصیت ها، پس زمینه و نقاط داستانی آشنا خواهید شد.

 

فهرست مطالب:

  • اکسپوزیشن چیست؟
  • هدف از اکسپوزیشن چیست؟
  • نحوه نوشتن اکسپوزیشن با ۵ تکنیک مختلف
  • ۵ نمونه از اکسپوزیشن در فیلم
  • راهنمای گام به گام: نحوه نوشتن اکسپوزیشن با استفاده از ۷ نکته

 

 اکسپوزیشن چیست؟

اکسپوزیشن یک اصطلاح در ادبیات است و به اطلاعات زمینه ای اشاره دارد که مخاطب باید بداند تا دنیای داستان شما برایش معنا پیدا کند. (تعریف دیگر اکسپوزیشن، ارائه اطلاعات اولیه در یک داستان یا فیلم است.) اکسپوزیشن شامل همه چیز از معرفی شخصیت ها گرفته تا جزئیات صحنه و دیالوگ ها می شود و بیشتر در ابتدای داستان رایج است.

 

هدف از اکسپوزیشن چیست؟

هدف اصلی اکسپوزیشن، روشن کردن انگیزه‌های شخصیت‌های فیلم و همچنین جزئیات و نکات مهم است که موقعیت دراماتیک کاراکترها را مشخص می‌کنند. یک اکسپوزیشن مؤثر اطلاعات حیاتی و جالبی را به دنیای داستان اضافه میکند تا مخاطب بتواند روایت دراماتیک اصلی را خوب درک کند. همچنین می‌توان از اکسپوزیشن برای اشاره زود هنگام به یک رویداد مهم یا نمایاندن مهارت‌ها و تصمیم‌های یک شخصیت استفاده کرد.

 

نحوه نوشتن اکسپوزیشن با ۵ تکنیک مختلف :

استفاده از اکسپوزیشن برای انتقال پس‌زمینه شخصیت‌ها و رویدادهای مهم یک فیلم روش‌های مختلفی دارد. در اینجا با برخی از محبوب ترین انواع اکسپوزیشن آشنا می شوید:

دیالوگ: مکالمه بین دو یا چند شخصیت، امکان ایجاد یک اکسپوزیشن ساده و موثر در یک صحنه را فراهم میکند.

 

نریشن: نریشن یا صداگذاری، راهی برای انتقال افکار و خواسته های واقعی یک شخصیت، یا ارائه بینش دانای کل نسبت به یک موقعیت است.

 

میزانسن: میزانسن ، شامل هرچیزی است که جلوی دوربین ظاهر می شود. از وسایل صحنه (پراپ) و حرکت بازیگران گرفته تا دوربین و زوایای آن که در یک صحنه دیده می شوند، اما شنیده نمی شوند. این جزئیات، در حالی که به ظاهر ظریف هستند، می توانند حجم قابل توجهی از اطلاعات را در مدت زمان کوتاهی منتقل کنند.

 

نوشتن متن یا میان‌نویس: شاید ساده‌ترین روش استفاده از اکسپوزیشن، میان نویس یا یک متن باشد که میتواند حاوی تمام اطلاعات مرتبطی باشد که مخاطب شما باید قبل از شروع فیلم بداند.

 

فلش بک: راه های مختلفی برای نشان دادن وقایع گذشته در روایت کنونی وجود دارد، اما فلش بک ها بصری ترین روش هستند چون شخصیت شما را در همان موقعیت قرار می دهند (به جای اینکه صرفاً رویداد را بازگو کنند،کاری که ممکن است در دیالوگ یا روایت انجام دهند).

 

۵ نمونه از اکسپوزیشن در فیلم:

برای اینکه دقیقاً نشان دهیم «اکسپوزیشن» تا چه حد میتواند موثر باشد، یک فیلم را بهبود بخشد و مخاطب را مجذوب خود کند، اینجا پنج نمونه از اکسپوزیشن های خوب در طول سال ها را بررسی می کنیم:

“پنجره عقبی” (۱۹۵۴): کارگردان فیلم، آلفرد هیچکاک، استاد اکسپوزیشن است و این فیلم یک نمونه کامل از این امر است. هیچکاک از یک پلان سه دقیقه‌ای بدون کات استفاده میکند تا بیننده را با همسایگان جف از طریق عادت‌های روزانه‌شان و همچنین میزانسن آپارتمان‌هایشان آشنا کند. این صحنه اکسپوزیشن به بینندگان طعم فضول بودن و نگاه به زندگی مردم را می‌چشاند و نکاتی مهم در مورد حضور هر شخصیت در داستان ارائه می‌کند.

 

«رفقای خوب» (۱۹۹۰): فیلم گنگستری تحسین شده مارتین اسکورسیزی از نریشن شخصیت اصلی، هنری هیل (با بازی ری لیوتا) برای ارائه اکسپوزیشن استفاده میکند. با این حال، شاید بهترین نمونه اکسپوزیشن در فیلم زمانی باشد که هنری دوست دخترش، کارن را از ورودی پشتی یک کلوپ شبانه هدایت میکند. احترامی که هنری از هر فردی که میبیند دریافت میکند، همراه با منحصر بفرد بودن و امنیت مسیرشان، همه چیزهایی که باید درباره گنگستر بودن بدانیم را به ما می گوید.

 

شان می‌میرد (۲۰۰۴): اخبار تلویزیون و رادیو اغلب به عنوان وسایل نقلیه برای ارائه اکسپوزیشن در فیلم استفاده می شوند. اما کارگردان فیلم، ادگار رایت ، در این نمونه از اکسپوزیشن، یک چرخش منحصربه‌فرد در این تکنیک ارائه میکند: بیننده به‌جای اینکه شاهد یک بخش خبری مداوم باشد، این اطلاعات را به صورت تکه‌تکه‌ای تجربه می‌کند، در حالی که شخصیت اصلی بی حوصله و حواس پرت، شان، کانال‌های تلویزیونی را عوض میکند و به فروشگاهی می‌رود. این طنز ناشی از غافل بودن شان، همراه با تنش صحنه، یک اکسپوزیشن تاثیرگذار ایجاد میکند.

 

«بالا» (۲۰۰۹): این نمونه‌ شگفت انگیز که نمونه خوبی از مونتاژ هم هست، با مجموعه‌ای از تصاویر آغاز می‌شود که ما را با رابطه شخصیت اصلی، کارل فردریکسن، با همسرش الی آشنا میکند. در عرض تنها چند دقیقه بدون دیالوگ، ما شادی، عشق و از دست دادن چندین سال زندگی مشترک را تجربه می کنیم. این صحنه یکی از بهترین نمونه های اکسپوزیشن در تاریخ سینمای معاصر است. حتی پیتر برادشاو، منتقد فیلم، مونتاژ این فیلم را «یک کلاس در زمینه اکسپوزیشن روایی» میداند.

 

«من تونیا هستم» (۲۰۱۷): در این نمونه از اکسپوزیشن، شخصیت اصلی، تونیا هاردینگ (با بازی مارگو رابی) «دیوار چهارم را می شکند» تا اطلاعات کلیدی در مورد زندگی خود ارائه دهد. این تکنیک تا حدی جواب می‌دهد، چون این صحنه‌ها شخصیت تونیا را نیز به روش‌های جالبی نشان می‌دهند، که بر رنج و سرسختی او و همچنین سخاوت و عزم او برای موفقیت به عنوان یک اسکیت باز المپیکی تأکید می‌کند.

 

راهنمای گام به گام: نحوه نوشتن اکسپوزیشن با استفاده از ۷ نکته:

فرض کنید دیگر دنیای داستان خود را تمام وکمال می شناسید، الان زمان آن است که داستان را روی کاغذ بیاورید و با مخاطبان به اشتراک بگذارید. اگر با پیدا کردن یک نقطه شروع خوب یا برقراری تعادل در میزان ارائه اطلاعات مشکل دارید، برای نوشتن یک اکسپوزیشن موثر نکات زیر را امتحان کنید.

 

نشان بده، نگو: فیلم ها نوعی داستان سرایی بصری هستند، به همین دلیل یکی از اصول اساسی فیلمنامه نویسی «نشان بده، نگو» است. این بدان معناست که شما همیشه باید چیزها را از طریق کنش یا رفتار شخصیت ها به مخاطب «نشان دهید» نه اینکه صرفاً «برای مخاطب حرف بزنید» . اگر به خوبی «نشان بده، نگو» را رعایت کنید، حتی ممکن است نیازی به اکسپوزیشن نداشته باشید.

 

اکسپوزیشن را با جریان خیزنده در فیلم ترکیب کنید: یک اکسپوزیشن خوب، بدون ایجاد مانع برای داستان ارائه می شود و به طور یکپارچه در صحنه ها جاسازی می شود. همزمان با ارائه توضیحات، روایت دراماتیک اصلی را به جلو پیش ببرید. همزمان با تلاش قهرمان برای منفجر کردن یک بمب، توضیح دهید که یک بمب چگونه کار میکند. همزمان که قهرمان داستان در حال فرار از شخصیت شرور است، توضیح دهید که او چقدر بد است.

 

تصاویر را تکمیل کنید: از نریشن یا صداگذاری برای افزودن عمق، به کنشی که در تصویر در حال رخ دادن است استفاده کنید. در حالی که بهتر است برخی از سرنخ‌های بصری بمانند تا بعداً توسط مخاطب رمزگشایی شوند، برخی افراد می‌توانند از شفاف سازی یا توضیحی که راوی با اطلاعات تکمیلی ارائه میدهد، بهره‌مند شوند.

 

کاراکترهایی خلق کنید که به عنوان یک «نماینده» برای مخاطبان عمل کنند: یکی از راه‌های موفقیت در نوشتن اکسپوزیشن در فیلمنامه این است که حداقل یک کاراکتر در ابتدا داشته باشید که نماینده ای برای مخاطب باشد. مثل شخصیت رشیدا جونز در شبکه اجتماعی یا کریسان در استیو جابز، حالا این یعنی چی؟ این کاراکترها سوالاتی را از شخصیت اصلی می پرسند که مخاطب ممکن است داشته باشد. او به معرفی شخصیت‌ها و جهان داستان کمک می‌کند، بدون اینکه باعث شود بینندگان با توضیح بیش از حد یا آشکار درگیر شوند.

 

از بحث‌ها به نفع خود استفاده کنید: در زندگی واقعی، مشاجره‌ها به طور طبیعی تشدید می‌شوند و در روابط عاشقانه اغلب رویدادهای گذشته در طول دعواها مطرح می شود ، صحنه دعوا و بحث، یک راه ایده‌آل برای ارائه اطلاعات پس‌زمینه کاراکترهاست. دعوا در مورد وظایف خانه بین زن و شوهر میتواند به حدی برسد که زن خیانت شوهرش در ۱۵ سال گذشته را پیش بکشد. این اکسپوزیشن طبیعی به نظر میرسد چون ما میدانیم که همسر ممکن است با خیانت گذشته کنار نیامده باشد و در دعواها هنوز به آن اشاره میکند.

 

مختصر عمل کنید – کمتر بیشتر است!: فقط به اندازه ای که لازم است تا مخاطب داستان را بفهمد حرف بزنید. سعی کنید یک مونولوگ برای شخصیت خود بنویسید و کل پیشینه و داستان پس زمینه او را بررسی کنید. سپس، شروع به خرد کردن این مونولوگ کنید. ببینید چه مقدار از این اطلاعات مهم است و چه مقدار جزئیات فرعی است؟ چقد از این اطلاعات را می توانید به جای گفتن با صدای بلند در میزاسن نشان دهید؟ به عنوان مثال، آیا شخصیت باید به ما بگوید که به دانشگاه رفته است، یا میتواند یک گرمکن کالج به تن داشته باشد یا جلوی یک دیپلم قاب شده بایستد؟

 

به شخصیت‌هایتان در یک موضوع تخصص بدهید: فرض کنید که شما باید توضیح دهید که یک ویروس چگونه قرار است به آرامی کل نژاد بشر را نابود ‌کند. به‌جای اینکه یک فرد عامی، اطلاعات آن صحنه را در گوگل جستجو کند، یک شخصیت دانشمند پویا بنویسید که سال‌هاست دارد در مورد این ویروس تحقیق میکند و متخصص در این موضوع است و وظیفه او ارائه اطلاعات در مورد ویروس به دیگران است. به عنوان مثال، می‌توانید صحنه‌ای بنویسید که در آن، دانشمند نحوه عملکرد ویروس را برای سازمان ملل توضیح می‌دهد یا باید به CNN مراجعه کند تا آن را برای توده‌ها توضیح دهد، چون این یک اتفاق واقعی است که در دنیای داستان اتفاق می‌افتد.

دیدگاه‌ها (0)

*
*

یک × پنج =

تخفیف ویژه : 50 درصد تخفیف برای سفارش های بالای 2 میلیون تومانکلیک کنید
+