نور پرکننده چیست؟

نور پرکننده چیست؟

«آشنایی با هفت نوع نور پرکننده و بهترین راه های استفاده از آن ها برای رساندن احساس و حالت فیلم»

هر فیلمبردار در هنگام ساخت فیلم، با دقت به چیدمان نورپردازی و نقشی که نور در ایجاد یک حال و هوای بخصوص در فیلم ایفا می‌کند توجه دارد . استفاده از نور کلیدی به تنهایی در تنظیم نورپردازی سه نقطه ای منجر به ایجاد سایه های دراماتیک، تاریک و عمیق می شود که حالتی را ایجاد می کنند که برای فیلم های نوآر یا ترسناک مناسب است. اگر یک فیلمبردار حس و حال سبکبال و شادتر ،یا حتی سایه‌هایی با جزئیات آشکارتری بخواهد – نور کلیدی را با استفاده از نور پرکننده متعادل می‌کند.

فهرست مطالب :

•  نور پرکننده ( Fill Light ) چیست؟

•  هفت نوع نور پر کننده

•  نحوه اندازه گیری نور پر کننده

•  شش روش استفاده از نور پرکننده

نور پرکننده چیست؟

در روش سنتیِ نورپردازی سه نقطه‌ای، “نور پرکننده” نوری است که روشنایی کمتری دارد و در مقابل نور کلیدی اصلی قرار می‌گیرد.  با قرار گرفتن در این زاویه متفاوت، سایه های کنتراست بالایی که نور کلیدی روی صورت سوژه ایجاد می کند را پر می کند. نور پر کننده باعث می‌شود جزئیات در تاریکی قابل دیدن شوند و بر حال و هوایی که فیلمبردار ( مدیر فیلمبرداری یا DP) می خواهد در فیلم داشته باشد تأثیر می‌گذارد.

هفت نوع نور پر کننده :

 با توجه به محدودیت‌های مالی و نیازهای شما در یک صحنه، تکنیک‌های نورپردازی مختلفی وجود دارد که می‌توانید برای رسیدن به جلوه نوری مورد نظر خود استفاده کنید :

1. چراغ : خودِ چراغ ، بدیهی ترین منبع نور پرکننده شماست. به خاطر اینکه یک lighting rig ممکن است خارج از بودجه شما باشد. اگر فقط قرار باشد پول یک نور را پرداخت کنید ، همیشه باید نور کلیدی را در اولویت قرار دهید!

2. رفلکتور.  این اصلاح کننده ها ( مدیفایر )که ارزان و قابل حملند ، در اندازه و رنگ های مختلفی موجودند و نور کلیدی را به سادگی به سمت سوژه می‌تابانند . رنگ رفلکتور ، سایه را تغییر می دهد. رفلکتور طلایی ، رنگ‌های گرم‌تری روی سوژه ایجاد می‌کند. خیلی از رفلکتور ها فضای زیادی را اشغال نمی کنند و نیازی به نصب پایه نور ندارند. تخته فوم (فوم برد) سفید که نور را منعکس می کند می تواند برای فیلمبرداری و عکاسی در فضای خارجی ایده آل باشد چون تخته های فوم بادوام هستند و در برابر باد تکان نمی خورند. هر متریال بازتابنده ای می تواند به عنوان یک نور پرکننده عمل کند تا زمانی که رنگ جدیدی به سایه وارد نکند. با این حال، سطوح بازتابنده مانند آینه ها و آلومینیوم اغلب نور زیادی را به سوژه بازتاب می کنند.

3.  دیوار :  دیوارها و سقف ها هم می توانند به عنوان رفلکتور های بزرگ نور عمل کنند و نور کلیدی را اصلاح کنند. آن ها به ایجاد یک جلوه نورپردازی ملایم و ظریف هم کمک می کنند.

4.  پارچه :  لباس یکی دیگر از چیزهایی است که میتوان به عنوان رفلکتور استفاده کرد . لباس‌های رنگ روشن‌تر می‌توانند جلوه‌ای ظریف ایجاد کنند، بنابراین می‌توانید از عوامل خود بخواهید که این رنگی بپوشند.

5.  فلاش : راه دیگرِ تامین نور پرکننده ، فلاش است. در یک محیط پر نور، «فلاش» سایه ها را از بین می برد و می تواند تاثیر بسزایی داشته باشد . یکی دیگر از مزایای استفاده از fill flash این است که می توانید از سوژه در حالی که خورشید پشت آن است عکس بگیرید.   این شبیه به لامپ چشمک زن است. لامپ چشمک زن (strobe light)  در حالی که تعمیر و نگهداری گران تر و راه اندازی سخت تری دارد ، می تواند ابزار مفیدی باشد. از آنجایی که نیازی به نور کلیدی برای انعکاس از روی آن ندارد، می توان آن را در هر نقطه از صحنه قرار داد تا جلوه مورد نظر را به دست آورد. شما می توانید میزان نوری که strobe light ساطع می کند و همچنین سطح انتشار را تغییر دهید.

6.   Negative fill : وقتی فیلمبردار نور پرکننده ای بخواهد که تیره‌تر از آن چیزی باشد که نور طبیعی ارائه می‌کند، خیلی راحت با یک فلگ سیاه یا مات که روی butterfly frame نصب شده است، نور محیط را مسدود می‌کنند.

7.  Spill fill: هنگام فیلمبرداری، پراکندگی نور، از جمله نشت نور، ممکن است بر یک نما تأثیر منفی بگذارد. بهترین راه برای جلوگیری از این پراکندگی این است که در یک فضای استودیویی اختصاصی کار کنید که کنترل بیشتری بر منابع نور داشته باشید و نشت نور قابل پیش بینی تر شود.

نحوه اندازه گیری نور پر کننده :

 فیلمبرداران نورهای پرکننده را با استفاده از «نسبت نور پرکننده» که به «نسبت نور کلیدی و پرکننده  » نیز معروف است، اندازه گیری می کنند.

• نسبت نور پرکننده ، نسبت نوری است که از منبع نور ثانویه برای پر کردن سایه هایی که نور کلید اصلی ایجاد می‌کند تابانده میشود .

• نسبت نور پرکننده‌ی پایین تر و متعادل تر، مانند ۲:۱، ظاهری نرم و دلپذیر ایجاد می کند که لکه های پوستی سوژه های شما را هم پنهان کند. این نورپردازی ملایم “نورپردازی با کلید بالا” است و حالتی خوش بینانه، شاد، جوان، سبک و دلپذیر ایجاد می کند که در کمدی ها و سیتکام ها رایج است.

• در نسبت نور پرکننده‌ی بالاتر، مانند ۸:۱، که در آن نور کلیدی هشت برابر قوی تر از نور پر کننده است، نور کلیدی سایه هایی با لبه های تیز ایجاد می کند که به شدت با نور تضاد دارند. این “نورپردازی با مایه تیره” است که حالتی دراماتیک، مرموز، ناراحت کننده و هراس آور ایجاد می کند و می تواند طیف وسیعی از احساسات منفی عمیق را به نمایش بگذارد. به این ترتیب، در درام های تاریک، هیجان انگیز، ترسناک و فیلم نوآر رایج است.

شش روش استفاده از نور پر کننده :

 فیلمبرداران هالیوود ، از نورهای پرکننده به روش‌های مختلفی استفاده می‌کنند ، تا به ظاهر و حالات متفاوتی دست پیدا کنند. اما مهم ترین نکته این است که قبل از شکستن قوانین ، بر اصول اولیه هرکاری مسلط باشید!

1. محل قرارگیری نور به طرز اعجاب آوری بر تصویری که خلق می کنید تأثیرگذار است. نور پرکننده زمانی بهترین تاثیر را دارد که آن را در سمت مخالف نور کلیدی که نور اصلی شماست قرار دهید. اگر نور کلیدی را کمی دور از دوربین و جلوی سوژه، روی یک پایه نور با زاویه ۴۵ درجه نسبت به دوربین قرار دهید ، سایه هایی با کنتراست بالا در کناره صورت ایجاد می‌شود ، برای همین باید نور پر کننده در همان زاویه ، سمت چپ قرار بگیرد . در مقابل، نور پشت (backlight) یا ریم لایت که حاشیه دور سوژه را برجسته می‌کند، او را از پس‌زمینه جدا می‌کند و باعث ایجاد عمق می‌شود، باید از پشت سر بازیگر یا شیء و کمی بالاتر تابیده شود .

2. معمولا نور پرکننده از نورکلیدی، یعنی منبع اصلی نور ، کم نور تر است. در واقع نورپرکننده به طور معمول نصف نور کلیدی روشنایی دارد .شما می‌توانید درخشندگی نور پر کننده را با استفاده از دیفیوزرها و اصلاح کننده ها و تنظیم فاصله آن از سوژه کنترل کنید. (هر چه نور از بازیگر دورتر باشد، اثرش روی او ملایم تر خواهد بود.)

3. دیفیوزر های مرسومی که می‌توانید برای نرم کردن نور سخت استفاده کنید عبارتند از : ابریشم، اسکریم ( پنل دیفیوزر / اسکریم ها در واقع پارچه های نیمه شفاف فریم داری هستند که با دیفیوز کردن نور خورشید ، جنس نور را از حالت شاین ( نور تند و تیز و درخشنده ) به نور سافت ( نرم و تعدیل شده ) تغییر می دهند ) و فیلترهای خاکستری. همه این تکنیک ها می توانند نور را بدون تغییر رنگ آن کاهش دهند.

4. لامپ‌ هایی که جلوه‌های گوناگونی ایجاد می‌کنند را امتحان کنید. این هم میتواند ایده خوبی باشد .

5. خیلی مهم است که نور پرکننده نامشخص باقی بماند و هیچ سایه ای از خود ایجاد نکند. اگر نور پر کننده سایه دومی ایجاد کرد ، باید روشنایی منبع نور را کم کنید. نور پرکننده وقتی به دوربین نزدیک‌تر باشد، سایه‌های کمتری ایجاد می‌کند.

6. جایی که نورهای خود را می‌گذارید ( نسبت به سوژه و دوربین ) تعیین می کند که سایه ها کجا بیفتند. این برای ایجاد محیط فیلم مهم است – مثلا اگر نور کلیدی شما نشان دهنده خورشید باشد ، باید زاویه و ارتفاع آن منبع نور این را به دقت منعکس کند ! نحوه قرارگیری نورپرکننده و نور پشت ، بر ایجاد سایه‌های عمیق و بد خلق یا نور خوش‌بینانه و حتی نور سراسری در صحنه تأثیر می‌گذارد.