اکتورز استودیو : جان کیوسک (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : جان کیوسک

جان کیوزاک، مانند بسیاری از کاراکتر هایش، یک قهرمان غیرمعمول است. او که نسبت به شهرت محتاط بود و سعی داشت از نقش های کلیشه ای هالیوود دور باشد، با بازی در نقش افراد بازنده و عجیب و غریب – در حالی که از کانون توجه رسانه ها دوری می کرد، حرفه ای موفق برای خود دست و پا کرد.

جان در اوانستون، ایلینوی در یک خانواده ایرلندی-آمریکایی به دنیا آمد. به استثنای مادرش نانسی (نی کارولان)، معلم سابق ریاضیات، خانواده کیوزاک تماماً اهل سینما بودند: پدرش ریچارد کیوزاک یک بازیگر و فیلمساز بود و خواهر و برادرهای جان، جوآن کیوزاک، آن کیوزاک، بیل کیوزاک و سوزی کیوزاک همگی هنرپیشه هستند. جان مانند برادر و خواهرانش زمانی که هنوز در مدرسه ابتدایی بود به عضویت کارگاه تئاتر پیون شیکاگو درآمد. در سن ۱۲ سالگی، چندین اجرای صحنه، صداپیشگی تبلیغاتی و فیلم های معمولی بازی کرد . او اولین فیلم بلند خود را در ۱۷ سالگی بازی کرد و با راب لو و اندرو مک کارتی در کمدی رمانتیک Class (1983) همبازی شد. نقش بعدی او، به عنوان یکی از اعضای گروه آنتونی مایکل هال در فیلم “شانزده شمع” (۱۹۸۴)، او را در مسیر تبدیل شدن به یکی از بازیگران معروف فیلم های نوجوانان قرار داد. کیوزاک در حاشیه گروه بازیگران نوجوان باقی ماند و از فراز و فرود های بیشتر هم‌عصرانش کنار کشید، اما همچنان مشغول بازی در فیلم‌هایی مثل The  Sure Thing (1985) و Better Off Dead… (1985) بود. کیوزاک جوان را احتمالاً بیشتر به خاطر نقشی که می‌توان آخرین نقش دوران نوجوانی او دانست یعنی نقش لوید دوبلر رمانتیک در فیلم “هرچی خواستی بگو” (۱۹۸۹) به یاد می‌آورند. یک سال بعد، او در بزرگسالی وارد سینما شد و در فیلم The Grifters (1990) در نقش یک مرد کلاهبردار پیش پا افتاده که بین مادر فریب کار و دوست دختر خود گیر افتاده بود، وارد سینما شد.