اکتورز استودیو : کیفر ساترلند (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : کیفر ساترلند

کیفر ساترلند تو لندن به دنیا اومد، ولی پدر و مادرش کانادایی بودن: شرلی داگلاس و دونالد ساترلند، هر دو بازیگر بودن. خیلی زود بعد از تولدش رفتن کالیفرنیا. پدربزرگ مادری‌اش «تامی داگلاس» یه سیاست‌مدار اسکاتلندی‌تبار بود که تو کانادا، بیش از ۱۷ سال رئیس دولت ساسکاچوان بود و بعدش رهبر حزب NDP در سطح ملی شد و ده سال همونجا بود.

اولین نقش سینمایی کیفر توی فیلم کمدی-درام «Max Dugan Returns» در سال ۱۹۸۳ بود. نقش مهم بعدیش فیلم کانادایی «The Bay Boy»  (۱۹۸۴) بود که براش نامزد جایزه‌ی بهترین بازیگر شد، و کارگردانش هم نامزد بهترین کارگردان. بعد از این موفقیت، کیفر رفت لس‌آنجلس و نقش‌هایی تو تلویزیون گرفت. توی اپیزودی از «Amazing Stories» به اسم «The Mission» بازی کرد، و بعدشم فیلم تلویزیونی Trapped in Silence (۱۹۸۶) کنار مارشا میسون رو بازی کرد.

سال ۱۹۹۲، با ری لیوتا و فارست ویتاکر تو فیلم Article 99 بازی کرد و همچنین توی فیلم نظامی معروف «A Few Good Men» کنار تام کروز و جک نیکلسون بود. بعدش تو نسخه‌ی آمریکایی «The Vanishing» (۱۹۹۴) با جف بریجز و نانسی تراویس هم‌بازی شد. سال ۱۹۹۷، توی فیلم علمی‌تخیلی «Dark City» بازی کرد، کنار ویلیام هرت و روفِـس سوئل ، به کارگردانی الکس پرویاس، که توی جشنواره کن هم نمایش داده شد. توی همون سال دومین تجربه‌ی کارگردانی خودش رو هم داشت و فیلم «Truth or Consequences, N.M.» رو ساخت، که خودش هم توش بازی کرد، کنار بازیگرایی مثل کوین پولاک، میکلتی ویلیامسو، راد استایگر و مارتین شین. بعدش با سریال «۲۴» (۲۰۰۱) تو نقش جک باور واقعاً ترکوند. واسه این نقش جایزه‌ی گلدن گلوب بهترین بازیگر سریال درام رو هم گرفت. توی فیلم «Phone Booth»  (۲۰۰۲) هم دیده شد که توش نقش یه مرد مرموز رو داشت که به یکی زنگ می‌زد و تهدید می‌کرد که اگه گوشی رو بذاری، می‌کشمت!