اکتورز استودیو : دنیل ردکلیف (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : دنیل ردکلیف

دنیل جیکوب ردکلیف، در ۲۳ ژوئیه ۱۹۸۹ در فولام لندن انگلستان متولد شد، از یک ایجنت بازیگری به نام مارسیا گرشام (موسوم به جیکوبسن) و ایجنت ادبیات آلن ردکلیف. پدر او از پیشینه‌ی پروتستان ایرلند شمالی است، در حالی که مادرش در آفریقای جنوبی، و در یک خانواده‌ی یهودی (از لیتوانی، لهستان، روسیه و آلمان) متولد شده است. دنیل به عنوان یک پسر کوچک در برنامه‌های مدرسه اجرای خود را آغاز کرد. خیلی زود، در فیلم «دیوید کاپرفیلد» (۱۹۹۹) نقش کودکی دیوید کاپرفیلد را ایفا کرد. چند سال بعد، نقش مارک پندل را در فیلم «خیاط پاناما» (۲۰۰۱) ایفا کرد، پسر هری و لوییزا پندل (جفری راش و جیمی لی کرتیس) کرتیس در واقع به مادر دنیل اشاره کرد که او خودش می‌تواند نقش هری پاتر را ایفا کند. اندکی پس از آن، دنیل توسط کریس کلمبوس کارگردان فیلم هری پاتر، برای نقش هری انتخاب شد، برای فیلمی که در ۱۶ نوامبر ۲۰۰۱ به سینماها آمد، «هری پاتر و سنگ جادو» (۲۰۰۱). او پس از اکران این فیلم، در سراسر جهان شناخته شد. با اقبال مخاطبین و منتقدان از این فیلم، فیلمبرداری دنباله‌ی آن نیز اندکی پس از آن آغاز شد، «هری پاتر و تالار اسرار» (۲۰۰۲). او مجدداً نقش هری را در فیلم «هری پاتر و زندانی آزکابان» (۲۰۰۴) به کارگردانی آلفونسو کوارون، ایفا کرد، و سپس در «هری پاتر و جام آتش» (۲۰۰۵) به کارگردانی مایک نیوول ظاهر شد. اندکی پس از آن، او فیلمبرداری «پسران دسامبر» (۲۰۰۷) را آدلاید استرالیا، جزیره‌ی کانگورو و جیلانگ به پایان رساند، که در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۵ آغاز شد و در دسامبر به پایان رسید. در ۲۷ ژانویه ۲۰۰۶ او در برنامه‌ی جوایز ساوت بانک حاضر شد تا جایزه‌ی هنرمند موفق سال را به بیلی پایپر اهدا کند. دنیل بار دیگر در بخش جدید مجموعه‌ی هری پاتر، «هری پاتر و محفل ققنوس» (۲۰۰۷) شخصیت مشهور خود را تکرار کرد. در فوریه سال ۲۰۰۷ او اولین نقش تئاتر خود را در تئاتر وست اند و با نمایش اکوئوس ایفا کرد، که ستایشی جهانی از طرف طرفدارن و منتقدین کسب کرد. همچنین در همان سال او در فیلم تلویزیونی «پسرم جک» (۲۰۰۷) نقش‌آفرینی کرد، که در ۱۱ نوامبر ۲۰۰۷ در انگلیس به روی آنتن رفت.