اکتورز استودیو : بیلی کریستال (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : بیلی کریستال

بیلی کریستال در ۱۴ مارس ۱۹۴۸ در منهتن نیویورک به دنیا آمد و در لانگ آیلند بزرگ شد. او کوچکترین پسر از سه پسر هلن (گابلر) و جک کریستال است. پدرش یک برگزار کننده کنسرت معروف و یکی از بنیانگذاران Commodore Records بود و مادرش خانه‌دار بود. خانواده او از یهودیان مهاجر از روسیه، اتریش و لیتوانی بودند. چون پدرش در تجارت موسیقی بود، بیلی با برخی از هنرمندان برتر آن زمان آشنا شد. اسطوره هایی مثل بیلی هالیدی، پی وی راسل، و ادی کاندون به طور مرتب در خانه کریستال رفت و آمد داشتند. بیلی در سن ۱۵ سالگی با یک تراژدی روبرو شد و پدرش در سن ۵۴ سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت. این باعث شد بیلی واقعاً از کارهایی که پدرش توانست در زمان حیاتش انجام دهد و کارهایی که مادرش برای حفظ خانواده انجام داده بود قدردانی کند. با وجود این فاجعه، بیلی در کودکی بسیار خوش بین و دوست داشتنی بود. او استعداد بی نظیری در خنداندن مردم داشت.

با تبدیل شدن تلویزیون به یک رسانه جدید، بیلی از سریال هایی مثل ماه عسل (۱۹۵۵) و «نمایش اد سالیوان» و بازیگرانی مانند آلن کینگ، ارنی کواچ و جاناتان وینترز الهام می گرفت. استندآپ کمدی را از ۱۶ سالگی شروع کرد. با این حال، رویای واقعی او این بود که یک بازیکن بیسبال حرفه ای باشد. اسطوره او در دوران کودکی، میکی مانتل، بازیکن بخش برونی میدان یانکی ها بود. او ساعت‌های زیادی را در تابستان‌ها به بازی سافت‌بال در وسط خیابان پارک با برادرانش و پدرش میپرداخت که سابقاً اهل تیم دانشگاه سنت جان بودند. در دبیرستان لانگ بیچ، بیلی در بیسبال بازی می کرد و در سال آخر کاپیتان دانشگاه شد. این باعث شد که او یک بورسیه تحصیلی بیسبال از دانشگاه مارشال در ویرجینیای غربی دریافت کند و پذیرفته شد. با این حال، هرگز یک بازی را به پایان نرساند چون برنامه بیسبال در سال اول او به حالت تعلیق درآمد. این باعث شد که او دانشگاه را ترک کند و به نیویورک برگردد. سپس در کالج جامعه ناسائو در همان نزدیکی ثبت نام کرد و در رشته تئاتر تحصیل کرد. در آنجا بود که با رقصنده ای به نام جَنیس گلدفینگر آشنا شد و عاشق او شد. آنها در سال ۱۹۷۰ ازدواج کردند و صاحب دو دختر شدند. مدت کوتاهی بعد، بیلی در دانشگاه نیویورک پذیرفته شد و در آنجا در رشته کارگردانی فیلم و تلویزیون تحصیل کرد. زمانی که در دانشگاه نیویورک بود، زیر نظر فیلمساز افسانه ای مارتین اسکورسیزی تحصیل کرد. او همچنین به‌عنوان مسئول تالار نمایش و راه‌انداز در تولیدات تئاتری «تو مرد خوبی هستی، چارلی براون» کار کرد.