توضیحات
مشاهده بخش هایی از این برنامه :
در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)
این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامهی شبکهی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکدهی گرینویچ نیویورک ضبط میشد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکدهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.
در این برنامه در قیاس با مصاحبههای معمول با سلبریتیها، مصاحبهها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربینها معمولاً چند ساعت گفتوگو را ضبط میکنند ، که بعداً به اندازهی یک یا دو ساعت تدوین میشوند. نتیجه، همانطور که در مقالهی نیویورکتایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست میکشند و هنرمند و معلم میشوند.» این مصاحبهها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارتهای مشهور خود دارد پیش میروند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان میدهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفتزده میکند.
ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانهای الهامبخش است. اکتورز استودیو مدرسهی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامهها به طور مشخص مسترکلاسهایی برای دانشجویان محسوب میشوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان میدهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت میکنند. آنها باور دارند که چیزی را برمیگردانند و مرواریدهای گرانبهای بینش را به نسل جدید ارائه میدهند. و چه کسی خوب به نظر نمیرسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل میکند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامهی گفتوگو محور است، اما پوشش آموزش نسلهای آینده، به طور زیبندهای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت میکنند»
بیوگرافی مهمان برنامه : تیم آلن
تیموتی آلن دیک در ۱۳ ژوئن ۱۹۵۳ در دنور، کلرادو، در خانواده مارتا کاترین (فاکس) و جرالد ام دیک به دنیا آمد. پدرش که فروشنده املاک بود، زمانی که تیم یازده ساله بود، در هنگام رانندگی با یک راننده مست در حالی که خانواده اش را از یک بازی فوتبال دانشگاه کلرادو به خانه می برد، کشته شد. مادرش که یک کارمند خدمات اجتماعی بود، دو سال پس از مرگ پدر تیم، با معشوقه دبیرستانی خود، یک شَمّاس کلیسا، دوباره ازدواج کرد. او با تعداد زیادی خواهر و برادر و خواهر و برادرهای ناتنی بزرگ شد. وقتی تیم جوان بود، خانواده اش به بیرمنگام، میشیگان نقل مکان کردند.
در دبیرستان موضوع مورد علاقه او کلاس های فنی بودند و بعد از دبیرستان در دانشگاه میشیگان غربی تحصیل کرد و در سال ۱۹۷۵ در رشته تولید تلویزیون فارغ التحصیل شد. در سال ۱۹۷۸ به اتهام مواد مخدر دستگیر شد و دو سال را در زندان گذراند. او پس از آزادی، دیدگاه جدیدی به زندگی پیدا کرد و برای نشان دادن جرات به یکی از دوستانش، کار کمدی خود را در باشگاه کمدی دیترویت آغاز کرد. بعدها، او چندین برنامه ویژه از جمله Comedy’s Dirtiest Dozen (1988) و (۱۹۹۰) Tim Allen: Men Are Pigs را ساخت. او در سال ۱۹۹۱، به ستاره سریال تلویزیونی موفق خودش به اسم Home Improvement در شبکه ABC تبدیل شد. در حالی که در دهه ۱۹۹۰ به فیلمبرداری سریال تلویزیونی خود ادامه می داد، در یک رشته فیلم پرفروش از جمله بابانوئل (۱۹۹۴)، داستان اسباب بازی (۱۹۹۵)، داستان اسباب بازی ۲ (۱۹۹۹) و ماجراجویی کهکشانی (۱۹۹۹) بازی کرد. در آگوست ۱۹۹۶، خط تولید ابزارهای برقی خود را که توسط Ryobi ساخته شده بود، توسعه داد و رونمایی کرد. او علاوه بر همه این ها، تیم مسابقه ای خود را دارد. در ماه مه ۱۹۹۹، او پس از هشت فصل، سریالشHome Improvement (1991) را به پایان رساند و در سال ۲۰۰۱ فیلم هایی مانند Big Trouble (2002) و Joe Somebody (2001) را فیلمبرداری کرد.
توضیحات تکمیلی
زمان برنامه | 45 دقیقه |
---|---|
حجم | 683 مگابایت |
مهمان | Tim Allen |
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.