اکتورز استودیو : رالف فاینز (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : رالف فاینز

رِیف ناتانیل توئیسلتون-ویکهام-فاینز در ۲۲ دسامبر ۱۹۶۲ در سافک انگلستان در خانواده جنیفر آن مری آلین (لش)، رمان نویس و مارک فاینز، عکاس به دنیا آمد. او بزرگترین فرزند بین شش فرزند است. چهار تا از خواهران و برادران او هم در عرصه هنر هستند: مارتا فاینز، کارگردان. مگنوس فاینز، نوازنده؛ سوفی فاینز، تهیه کننده؛ و جوزف فاینز، بازیگر. او اصالتی انگلیسی، ایرلندی و اسکاتلندی دارد.

او که یک مُفسر مشهور شکسپیر بود، برای اولین بار روی صحنه تئاتر ملی سلطنتی به موفقیت دست یافت. فاینز اولین بار در سال ۱۹۹۰ روی پرده سینما حضور پیدا کرد و سپس اولین فیلم خود را در سال ۱۹۹۲ در نقش هیت‌کلیف در بلندی های بادگیر اثر امیلی برونته (۱۹۹۲) در کنار ژولیت بینوش انجام داد. ۱۹۹۳ “سال شکست” او بود. او نقش مهمی در فیلم جنجالی پیتر گرینوی، فرزندی از موکان (۱۹۹۳) با جولیا اورموند بازی کرد که با استقبال ضعیفی مواجه شد. بعداً در همان سال، برای به تصویر کشیدن فرمانده بی اخلاق و ظالم اردوگاه کار اجباری نازی، آمون گوت در فیلم فهرست شیندلر (۱۹۹۳) اثر استیون اسپیلبرگ، در سطح بین المللی شناخته شد. او برای این نقش نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد و جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او برنده این جوایز نشد، اما جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد بفتا و جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از منتقدان متعدد، از جمله انجمن ملی منتقدان فیلم، و نیویورک، شیکاگو، بوستون، و فیلم لندن را دریافت کرد. نقش آفرینی او در نقش گوت همچنین باعث شد در فهرست ۵۰ شرور برتر فیلم موسسه فیلم آمریکا قرار بگیرد. فاینز برای اینکه نقش آمون گوت با به بهترین نحو به تصویر بکشد، وزن اضافه کرد، اما پس از آن توانست وزن خود را کاهش دهد. او در سال ۱۹۹۴، نقش “چارلز ون دورن”، آکادمیک آمریکایی را در فیلم Quiz Show(1994) به تصویر کشید. در سال ۱۹۹۶، برای بازی در نقش کنت آلماسی در فیلم حماسی رمانتیک «بیمار انگلیسی» اثر آنتونی مینگلا (۱۹۹۶) نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد که در آن با کریستین اسکات توماس بازی میکرد. او همچنین نامزد جایزه بفتا و گلدن گلوب شد و همچنین دو نامزدی جایزه انجمن بازیگران سینما (SAG) را دریافت کرد، یکی برای بهترین بازیگر مرد و دیگری مشترک با گروه بازیگران فیلم.