توضیحات
مشاهده بخش هایی از این برنامه :
در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)
این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامهی شبکهی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکدهی گرینویچ نیویورک ضبط میشد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکدهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.
در این برنامه در قیاس با مصاحبههای معمول با سلبریتیها، مصاحبهها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربینها معمولاً چند ساعت گفتوگو را ضبط میکنند ، که بعداً به اندازهی یک یا دو ساعت تدوین میشوند. نتیجه، همانطور که در مقالهی نیویورکتایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست میکشند و هنرمند و معلم میشوند.» این مصاحبهها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارتهای مشهور خود دارد پیش میروند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان میدهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفتزده میکند.
ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانهای الهامبخش است. اکتورز استودیو مدرسهی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامهها به طور مشخص مسترکلاسهایی برای دانشجویان محسوب میشوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان میدهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت میکنند. آنها باور دارند که چیزی را برمیگردانند و مرواریدهای گرانبهای بینش را به نسل جدید ارائه میدهند. و چه کسی خوب به نظر نمیرسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل میکند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامهی گفتوگو محور است، اما پوشش آموزش نسلهای آینده، به طور زیبندهای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت میکنند»
بیوگرافی مهمان برنامه : جنیفر کانلی
جنیفر کانلی در کوههای کتسکیل نیویورک متولد شد، مادرش ایلن (شومان) فروشندهی عتیقه و پدرش جرارد کانلی، تولیدکنندهی پوشاک بودند. پدرش اجداد ایرلندی و نروژی داشت و مادرش از یک خانواده مهاجر یهودی بود. جنیفر در بروکلین هایتس بزرگ شد، درست در کنار پل بروکلین از منهتن، به جز چهار سالی که والدینش در وودستاک، نیویورک سپری کردند. در بروکلین هایتس او به مدرسهی سنتآن میرفت. یکی از دوستان نزدیک خانوادهاش، مدیر اجرایی تبلیغات بود. وقتی که جنیفر ده ساله بود، او توصیه کرد که والدینش، جنیفر را به تست مدلینگ ببرند. و جنیفر حضور در تبلیغات روزنامهها و مجلات را آغاز کرد (از جمله مجله Seventeen) و خیلی زود به تبلیغات تلویزیونی رسید. یک مسئول انتخاب بازیگر، او را دید و به سرجیو لئونه معرفی کرد، که به دنبال دختر جوانی بود که در یک صحنه در فیلم گانگستریاش یعنی «روزی روزگاری در آمریکا» (۱۹۸۴) برقصد. با اینکه مدت زمان کمی در تصویر حضور داشت اما همین دقایق اندک برای او کافی بود که استعدادش را آشکار کند. پس از آن، نقش بعدی او در قسمتی از یک سریال آنتولوژی ترسناک تلویزیون انگلیس در سال ۱۹۸۴ به نام «داستانهای باورنکردنی» (۱۹۷۹) بود.
توضیحات تکمیلی
زمان برنامه | 42 دقیقه |
---|---|
حجم | 350 مگابایت |
مهمان | جنیفر کانلی |
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.