توضیحات
مشاهده بخش هایی از این برنامه :
در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)
این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامهی شبکهی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکدهی گرینویچ نیویورک ضبط میشد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکدهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.
در این برنامه در قیاس با مصاحبههای معمول با سلبریتیها، مصاحبهها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربینها معمولاً چند ساعت گفتوگو را ضبط میکنند ، که بعداً به اندازهی یک یا دو ساعت تدوین میشوند. نتیجه، همانطور که در مقالهی نیویورکتایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست میکشند و هنرمند و معلم میشوند.» این مصاحبهها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارتهای مشهور خود دارد پیش میروند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان میدهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفتزده میکند.
ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانهای الهامبخش است. اکتورز استودیو مدرسهی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامهها به طور مشخص مسترکلاسهایی برای دانشجویان محسوب میشوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان میدهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت میکنند. آنها باور دارند که چیزی را برمیگردانند و مرواریدهای گرانبهای بینش را به نسل جدید ارائه میدهند. و چه کسی خوب به نظر نمیرسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل میکند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامهی گفتوگو محور است، اما پوشش آموزش نسلهای آینده، به طور زیبندهای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت میکنند»
بیوگرافی مهمان برنامه : هیو گرانت
هیو گِرَنت، یکی از شناختهشدهترین چهرههای کشور انگلیس، هم تو فیلمها و هم تو زندگی واقعی، همیشه بامزه و سرگرمکننده بوده و اونقدر شوخطبعی داشته که بتونه از پس جنجالهای رسانهای هم بربیاد. خیلیا اون رو با فیلمهایی مثل چهار عروسی و یک خاکسپاری (۱۹۹۴) با بازی کنار اندی مکداول، یا ناتینگ هیل (۱۹۹۹) روبهروی جولیا رابرتز، و آواز و ترانه (۲۰۰۷) کنار درو بریمور میشناسن.
اسم کاملش هیو جان مانگو گِرَنته و تو ۱۸ شهریور ۱۳۳۹ (۹ سپتامبر ۱۹۶۰) توی محلهی همرشمیث در لندن، تو کشور پادشاهی متحده (بریتانیا) به دنیا اومده. مادرش، فیولا سوزان (مکلین)، معلم بوده. پدرش، جیمز موری گِرَنت، نقاش و فروشندهی فرش بوده، و پدربزرگش تو جنگ جهانی دوم تو ارتش بریتانیا خدمت میکرده. خانوادهش اصلاً و اکثراً اسکاتلندی و انگلیسیتبار بودن، و خیلی از نیاکان نزدیکش تو ارتش کارهای بودن. هیوِ جوون از همون بچگی عاشق ادبیات و نمایش بود. اونقدر تو درس قوی بود که تونست بورسیهی دانشگاه آکسفورد رو بگیره و تو سال ۱۳۵۸ (۱۹۷۹) وارد کالج نیوکالج شد. اونجا تو کارای تئاتری دانشجویی خیلی فعال بود و حتی یه مدت به این فکر افتاده بود که تاریخ هنر رو جدی دنبال کنه و تو این زمینه کار کنه. بعد از اینکه درسش تو آکسفورد تموم شد، یه بورسیهی دیگه هم برای ادامهی تحصیل تو رشتهی تاریخ هنر توی مؤسسهی کورتولد لندن بهش پیشنهاد شد، ولی اون قبول نکرد و تصمیم گرفت به طور جدی وارد دنیای بازیگری بشه. تو سال ۱۳۶۱ (۱۹۸۲)، وقتی هنوز دانشجو بود، با بازی تو فیلم امتیازدار (Privileged) به کارگردانی مایکل هافمن، برای اولین بار جلوی دوربین رفت و وارد سینما شد.
توضیحات تکمیلی
| زمان برنامه | 47 دقیقه |
|---|---|
| حجم | 729 مگابایت |
| مهمان | Hugh Grant |






دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.