اکتورز استودیو : کیت هادسن (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : کیت هادسون

تقریباً همه کسایی که با کیت هادسن وقت گذروندن—چه کارگردانا، اعضای خانواده، هم‌بازی‌ها یا خبرنگارا—همه خیلی زود به این اشاره می‌کنن که چقدر راحت می‌تونه فضا رو شاد کنه و انرژی مثبت بیاره. یه ترکیبی از لبخند دل‌برانه، سخت‌کوشی، و استعداد ناب باعث شده که این بازیگر جوون تو فقط سه سال از یه تازه‌کار تو فیلمای مستقل برسه به روی جلد مجله‌ی Vanity Fair.  جالب اینجاست که همه این کارها رو انجام داده بدون اینکه بخواد از اسم و شهرت مامان معروفش گُلدی هاون (بازیگر افسانه‌ای) استفاده کنه. کیت هادسن تو لس‌آنجلس، کالیفرنیا به دنیا اومد. مامانش گلدی هاون بود و باباش بیل هادسن، که کمدین، بازیگر و خواننده‌ست. ولی اون با مامانش و دوست‌پسر قدیمیش، یعنی بازیگر معروف کرت راسل بزرگ شد؛ کسی که خودش کیت همیشه به عنوان پدر واقعیش ازش یاد می‌کنه. کیت خواهر بازیگر الیور هادسنه، و خواهر ناتنی وایات راسل که هم بازیگره، هم بازیکن هاکی. نوه‌ی نوازنده‌ی گروه موسیقی روت هاون هم هست. خاله‌اش پتی هاون، روابط‌عمومی تو حوزه سرگرمیه؛ عموهاش مارک هادسن (تهیه‌کننده موسیقی) و برت هادسن (موزیسین) هستن. از نظر نژادی هم یه ترکیبیه از یهودی مجارستانی (از طرف مادربزرگ مادری)، ایتالیایی (از مادربزرگ پدری)، انگلیسی و آلمانی.