اکتورز استودیو : کیم بیسینگر (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : کیم بیسینگر

کیم بِیسینگر توی هشتم دسامبر ۱۹۵۳، توی شهر آتن، ایالت جورجیا به دنیا اومد، سومین بچه از پنج تا بچه‌ی خانواده بود. مامان و باباش هر دوشون تو کارای هنری بودن؛ باباش نوازنده‌ی جَز توی گروه‌های بزرگ بود و مامانش هم توی چندتا از فیلمای «استر ویلیامز» توی نمایش‌های باله‌ی آبی بازی کرده بود. کیم از طرف باباش یه آدم درون‌گرا بود. وقتی مدرسه می‌رفت، خیلی خجالتی بود. واسه اینکه این خجالتی بودنش کمتر شه، مامان باباش از همون کوچیکی فرستادنش کلاس باله. تا رسید به سن شیرینِ شانزده‌سالگی، همون کیم خجالتی رفت و تو مسابقه‌ی «دختر شایسته‌ی نوجوان آتن» شرکت کرد. از اونجا هم برنده‌ی عنوان «دختر شایسته‌ی نوجوان جورجیا» شد و رفت نیویورک تا توی مرحله‌ی کشوری این رقابت‌ها شرکت کنه.

اون موقع دیگه کیم از یه دختر خجالتی تبدیل شده بود به یه دختر قد بلند و خوشگل، با قد حدوداً ۱۷۰ سانتی‌متر. همون‌جا یه قرارداد با آژانس معروف مدلینگ «فورد» بهش پیشنهاد شد، درست همون لحظه. وقتی بیست سالش شد، دیگه یه مدل تاپ شده بود که واسه هر روز کار هزار دلار می‌گرفت. تو اوایل دهه‌ی ۱۹۷۰، عکس کیم روی جلد کلی مجله رفت و تو صدها تا تبلیغ ظاهر شد، مخصوصاً به‌عنوان «دختر برِک» (Breck girl) معروف بود. بعد رفت کلاس بازیگری تو مدرسه‌ی «نِیبِرهود پِلِی‌هاوس» و توی کلاب‌های محلی گرینویچ ویلیج اجرا می‌کرد. اون موقع‌ها با اسم هنری «چلسی» هم آواز می‌خوند. سال ۱۹۷۶ کیم نقل مکان کرد به لس‌آنجلس، آماده‌ی فتح هالیوود بود. اولین بار از طریق تلویزیون معروف شد و تو قسمت‌هایی از سریال‌های محبوب اون زمان مثل «فرشتگان چارلی» (Charlie’s Angels) بازی کرد. سال ۱۹۸۰ با «ران اسنایدر» ازدواج کرد (که سال ۱۹۸۹ از هم جدا شدن). توی سینما هم نقش‌های مختلفی بازی کرد؛ مثلاً یه بار نقش «دختر باند» رو تو فیلم «Never Say Never Again» محصول ۱۹۸۳ بازی کرد یا نقش یه دختر خوشگل از یه شهر کوچیک تو تگزاس رو تو فیلم «نادین» (Nadine) محصول ۱۹۸۷. اما اون نقشی که واقعاً کیم رو ترکوند، نقش «ویکی ویل» (Vicki Vale) عکاس خبری تو فیلم پرفروش «بتمن» (Batman) محصول ۱۹۸۹ بود. جالب اینجا بود که اصلاً دنبال این نقش نبوده، چون قرار بوده اون نقش رو «شان یانگ» بازی کنه ولی دقیقه نود که شان یانگ نمی‌تونه بیاد، کیم جایگزینش می‌شه و همین باعث می‌شه بره روی اوج حرفه‌ای خودش.