ترکیب بندی سینمایی فیلم - راجر دیکینز در مورد صحنه بندی، صحنه‌سازی و ترکیب بندی در فیلمبرداری صحبت می کند
راجر دیکینز در مورد ترکیب بندی فیلم و عناصر درگیر در آن: صحنه بندی/ صحنه‌سازی، نورپردازی، لنزها، کادر بندی و موارد دیگر صحبت می کند.
ترکیب بندی فیلم، یا ترکیب بندی در فیلم، مفهوم نسبتاً پیچیده ای است وقتی که بدانید چه مقدار این موضوع در فیلم نقش مهمی دارد. همانطور که راجر دیکینز، در این قسمت از تکنیک‌های فیلمبرداری توضیح می‌دهد، صحنه بندی و صحنه‌پردازی، نورپردازی، لنزها، کادربندی و موارد دیگر، همگی بخشی از مفهوم ترکیب بندی سینمایی هستند.
در ابتدا، دیکینز در مورد چالش منحصربه فردی که او و کارگردان سام مندز در سال 1917 پیش روی خود داشتند، توضیح می‌دهد. تصمیمی که داشتند برای اینکه فیلم را به صورت برداشت های تکی بگیرند به این معنا که قوانین پیرامون ترکیب‌بندی،صحنه بندی و صحنه‌پردازی، و پوشش صحنه به صورت استاندارد نیازمند این بود که راه حلی خلاقانه برای این موضوع پیدا کنند.
به عنوان مثال، در صحنه اولیه مربوط به پناهگاه، صحنه بندی و صحنه‌سازی بازیگران و دوربین باید به صورت کامل دوباره انجام می‌شد تا اطمینان حاصل شود که دوربین همیشه بر روی مهم‌ترین سوژه(ها) در هر زمان معین متمرکز شده است. و به همین خاطر، میز دوم به صحنه اضافه شد و طراحی حرکت به گونه ای تغییر پیدا کرد تا در راستای رسیدن به هدف داشتن بک برداشت تک باشد و در عین حال کادربندی و ترکیب بندی فعال و معنی دار بود.
در فیلمی مانند کوندون، دیکینز توضیح می‌دهد که کارگردان مارتین اسکورسیزی چگونه می‌خواست قاب‌بندی متقارن و پیشگاه مانند داشته باشد تا مطابق با مضامین فیلم در مورد بودیسم و قدرتی که رهبر پسر در اختیار دارد ، باشد. در حالی که این ظرافت رسمی در تضاد با دنیای بی نظم و آشفته جنگ در فیلم جارهد است. در اینجا، فیلمبرداری با دوربین روی دست به ایجاد یک ترکیب بندی سینمایی که به طور هدفمند ناسازگار است، کمک می کند.
ترکیب بندی فیلم از استانداردهای مشابهی با ترکیب بندی عکاسی پیروی می کند و راجر دیکینز برای اولین بار از اینجا یاد گرفت. با مطالعه مکان، نور، تصمیم گیری در مورد لنز، جایی که دوربین را قرار می دهید، همه این انتخاب ها هنگام تصمیم گیری در مورد ترکیب بندی در نظر گرفته می شوند.
