سه نوع طنز (ساتیر) که هر قصه گو باید آن را بداند - مقایسه طنز هوراس، جوونال و طنز منیپوس
تاریخچه و توضیح انواع طنز شامل طنز هوراسی (نوعی طنز مستقیم مربوط به ادبیات کلاسیک غرب و برگرفته از نام هوراس، شاعر طنزپرداز رومی) ، طنز جوونالی (برگرفته از نام جوونال، طنزنویس مشهور رومی) و طنز منیپوسی .
«ساتیر» چیست؟ به راحتی و به سرعت می توان یک تعریف از ساتیر ( طنز ) ارائه داد ، اما بسیاری از مردم ریشه های طنز یا خصوصیات طنز را واقعاً و به درستی درک نمی کنند. در حقیقت ، سه نوع طنز وجود دارد که هر کدام رویکرد ، اهداف و مقصود خاص خود را دارند. در این توضیح ، ما به یونان باستان و روم رجوع میکنیم تا منشا طنز و نحوه انشعاب آن به شاخه های طنز هوراسی، جوونالی و طنز منیپوسی را مشاهده کنیم.
به طور کلی ، ما می توانیم طنز را به عنوان یک ژانر قصه گویی تعریف کنیم که اشتباهات ملموس در جامعه و سیستم های اعتقادی ما را به ریشخند و سخره میگیرد و نقد می کند. بنابراین ، یکی از وظایف اصلی طنز ، این است که مسبب تغییر شود ، تغییری با هدف "اصلاح این اشتباهات" . روشی که هر نویسنده یا فیلمساز از طنز برای رسیدن به آن تغییر استفاده می کند بین سه نوع اصلی طنز متفاوت است. بنابراین ، کجا می توانیم از طنز استفاده کنیم؟ بیایید به برخی از محبوب ترین نمونه های طنز در تاریخ سینما بپردازیم که به این سوالات پاسخ می دهند.
اولین و یکی از محبوب ترین انواع طنز ما از هوراس (65 قبل از میلاد - 8 قبل از میلاد) منشا میگیرد ، نویسنده ای رومی که بخاطر تمسخر شخصیت ها و مقامات مهم و برجسته عصر خود در آثارش مشهور است. طنز هوراسی معمولاً دارای لحنی کمدی است که انتقاد در آن به نحوی ملایم و معتدل صورت میگیرد - این بیشتر یک تمسخر بازیگوشانه است تا یک نکوهش ناهنجار. ما در این ویدئو، فیلم دکتر استرنجلاو اثر استنلی کوبریک را به عنوان یکی از بهترین نمونه های طنز در حالت هوراسی انتخاب کردیم. این فیلم پوچ بودن سیاست های رفتن تا مرز جنگ هسته ای و رهبران کارتونی مسئول آن را هدف و نشانه خود قرار میدهد ..
در بخش بعد ، ما طنز جوونالی را داریم ، که یکی از طنزهای گزنده و تلخ تر و ستیزه جویانه تر است. این طنز که به خاطر نویسنده انتقادی رومی « جوونال » (قرن اول میلادی - قرن دوم میلادی) نامگذاری شده است ،حالت کمدی کمتری دارد و بیشتر در انتقاد از نهادهای اجتماعی مانند دولت ، سیاستمداران و ساختارهای طبقاتی بسیار برجسته است. یک نمونه فوق العاده خوب مدرن از طنز جوونالی ، فیلم انگل (پاراسایت) اثر بونگ جون هو است-که با سرمایه داری و شیوه ای که آن را وادار می کند تا ثروتمندان و فقرا را مجبور کند مانند انگل رفتار کنند ، مقابله می کند.
در نهایت ، به طنز منیپوسی نگاهی می کنیم ، که می تواند از نظر لحن بسیار لجام گسیخته باشد ، اما انتقاداتش بر نگرش های ذهنی و سیستم های اعتقادی مانند نژادپرستی و دین متمرکز است.. این شیوه طنز آمیز قصه گویی به نام منیپوس (نویسنده قرن سوم پیش از میلاد) نامگذاری شده است ، گرچه همه نوشته های او طی زمان از دست رفته اند - آنچه ما اکنون در دست داریم ، مطالبی از دیگر نویسندگان معاصر است که در مورد کار او بحث و بررسی انجام میدهند . ما فیلم « جوجو خرگوشه» اثر تایکا وایتیتی را به عنوان نمونه اصلی این ویدئو برای طنز منیپوسی انتخاب کردیم چون این فیلم یک جنبش تاریخی بسیار جدی و خطرناک (آلمان نازی) را به چیزی کاملاً پوچ ( ابسورد ) تبدیل می کند.
صرف نظر از نهاد اجتماعی یا سیستم اعتقادی که احساس می کنید باید تغییر کند ، یکی از همین انواع اصلی طنز می تواند وسیله ای ایده آل برای رساندن پیام شما و ایجاد تغییر در جهان باشد.
