صحنه آغازین "2001: ادیسه فضایی" - چگونه استنلی کوبریک مقدمه نمادین "طلوع انسان" را کارگردانی کرد
در 2001: یک ادیسه فضایی ، کارگردان استنلی کوبریک یک کلاسیک علمی تخیلی ساخت که سوالات بزرگی درباره تمدن بشری می پرسد. از آغاز فروتنانه ما به عنوان انسانگونه عشایری تا سفرهای بین ستاره ای ما به مشتری و فراتر از آن. در این جستار ویدئویی ، در موقعیت استنلی کوبریک قرار خواهیم گرفت(و چه موفعیت شکوهمندانه ای!) تا ببینیم آیا می توانیم انتخاب های خاص هدایت کننده ای را که گرفت بفهمیم. بیایید به پیشگفتار طلوغ انسان از 2001: ادیسه فضایی از چشم های استنلی کوبریک نگاه کنیم.
قبل از تصمیم گیری در کارگردانی فیلم ، باید فیلمنامه را بررسی کنیم. چگونه کلمات را در یک صفحه قرار دهیم و آنها را به تصویر تبدیل کنیم؟ به عنوان مثال ، یک یکپارچه سیاه که به طور ناگهانی در دنیای انسانگونه ظاهر می شود. در فیلمنامه کوبریک و آرتور سی کلارک در ابتدا آن را مکعبی شفاف توصیف می کند که مانند صفحه تلویزیون عمل می کند. البته ، این همان چیزی نیست که یکپارچه سیاه در نسخه نهایی 2001 به نظر می رسد - این طراحی ای بسیار مبهم و مرموزانه تر است.
همانطور که مون واچر انسانگونه ما با انبوهی از استخوان ها بازی می کند ، تأثیر یکپارچه روشن می شود. مون واچر استخوان پا را می گیرد و به قدرت اولین سلاح انسان پی می برد. کوبریک برای نشان دادن اهمیت این لحظه - طلوع واقعی انسان - سبک بصری را کاملا تغییر می دهد. از عکسهای ساکن ، عریض و عینی ، ناگهان به سمت تصاویر انتزاعی و ذهنی بیشتری می رویم. حرکت آهسته به اثر افزوده می شود و وضعیت به یاد ماندنی لحظه ای را تقویت می کند.
در 2001: در یک ادیسه فضایی ، استنلی کوبریک پیش گفتاری بی کلام نقل کرد و لحظه ی سینمایی فراموش نشدنی ای را ساخت. در کارگردانی فیلم ، گزینه های بی پایان از جمله قاب بندی ، انتخاب لنز ، موسیقی و طراحی تولید در اختیار شما قرار دارد. اگر بتوانیم از چگونگی کارگردانی استنلی کوبریک 2001: ادیسه فضایی بیاموزیم ، این کار با جدا کردن هر تصمیم گرفته شده و درک نقش آن در ارائه کلی شروع می شود.
