صحنه تیراندازی فیلم مخمصه (heat) در مقابل صحنه تیراندازی ماتریکس - تجزیه و تحلیل شیوه کارگردانی
در این ویدئو به این خواهیم پرداخت که چطور یک صحنه تیراندازی خفن را فیلمبرداری کنیم ! و صحنه تیراندازی فیلم مخمصه (heat) و لابی ماتریکس را با هم مقایسه خواهیم کرد .
صحنه های تیراندازی ، قدمتی به اندازه خودِ تاریخ سینما دارند - از فیلمی که توماس ادیسون از آنی اوکلی در حال تیراندازی در سال 1894 ساخت گرفته تا تیراندازی های ظریف جان ویک که بیش از یک قرن بعد انجام شد. همانطور که زبان فیلم در طول دهه ها تکامل یافت، تکنیک های مورد استفاده برای به تصویر کشیدن صحنه تیراندازی هم تغییر کرد. در این ویدیو، تکنیک‌های مختلف نحوه فیلمبرداری از صحنه های تیراندازی را با استفاده از دو مثال قطبی متضاد بیان می‌کنیم.
" صحنه تیراندازی در فیلم مخمصه - تجزیه تحلیل شیوه کارگردانی"
صحنه تیراندازی فیلم" Heat " به کارگردانی مایکل مان، نمونه‌ای خارق‌العاده از نحوه کارگردانی یک نبرد مسلحانه در رئالیسمی استثنایی است. بیایید به این بپردازیم که مایکل مان به عنوان یک کارگردان، چگونه به ما این احساس را می دهد که وسط خیابان و در میان نبردی مسلحانه قرار داریم ؟ اولین تکنیک ، صحنه پردازی (استیجینگ) این سکانس است ، یعنی قرار دادن لوکیشن صحنه در مرکز شهر لس آنجلس که به مخاطب کمک می کند تا واقعی بودنِ موقعیت را احساس کند. دومین مورد ، طراحی صدای فیلم است . وقتی صدای صحنه تیراندازی مخمصه را می شنوید، انگار هیچ چیز مشابهی را قبلاً نشنیده اید. این به این دلیل است که در اکثر فیلم ها ، جلوه های صوتی شلیک گلوله را در پس تولید فیلم به صحنه اضافه می کنند ،ولی آنچه در این صحنه می شنویم تماماً صدای سر صحنه فیلمبرداری است. دوربین همچنین ابزار دیگری است که مان و دانته اسپینوتی از آن برای افزودن واقعیت به صحنه تیراندازی استفاده می‌کنند. دوربین عمدتاً با زاویه هم سطح چشم و لنزهای بلند فیلمبرداری میکند تا جلوه‌ای کلاستروفوبیک ایجاد کند، همینطور که پلیس ، مک‌کاولی و مردانش را محاصره میکند.
" صحنه تیراندازی لابی فیلم ماتریکس - تجزیه تحلیل شیوه کارگردانی"
در سمت مقابل صحنه تیراندازی فیلم مخمصه، صحنه تیراندازی لابی در ماتریکس قرار دارد. صحنه تیراندازی فیلم ماتریکس به کارگردانی لیلی و لانا واچوفسکی به جای واقع نمایی ، از جلوه ای سبک پردازی شده، بزرگ و جسورانه استفاده می کند. واضح ترین تکنیک ، ترکیب چند فریم ریت، از جمله حرکت آهسته ای نمادین است. طراحی صدا هم بسیار بیانگر است - به طور خاص، صدای فشنگ های گلوله که روی زمین میخورد. همچنین در این صحنه از کات این اکشن یا برش روی حرکت، ردیابی چشم و دوربین کنترل‌شده استفاده شده که اجازه می‌دهد رویداد مقابل چشم ما اتفاق بیفتد .
اکثر فیلمسازان شیوه فیلمبرداری صحنه تیراندازی‌شان را جایی بین این دو شیوه قرار می دهند. صرف نظر از تکنیک های فرمیِ استفاده شده، یک صحنه تیراندازی عالی می تواند هیجان انگیز و بسیار زیبا باشد.
