فیلم ورود - چگونه دنی ویلنوو بین ترس و شیفتگی تعادل برقرار می کند ( دفترچه کارگردانی )
ورود یا تازه‌وارد ( 2016 ) یک فیلم علمی تخیلی است که به معنای واقعی کلمه زبان جدیدی برای خود پیدا کرده . کارگردان ، دنی ویلنوو (کارگردان سیکاریو ، بلید رانر 2049 ، زندانیان ) هرچه در چنته دارد ، از امضا و سبک منحصر به فرد فیلم سازی خود ، برای نگه داشتن بیننده در حدس و گمان ، رو میکند . در« ورود » ، بیگانگان به زمین آمده اند و به دنبال برقراری ارتباط هستند و این وظیفه یک زبان شناس است که نقشش را ایمی آدامز بازی می کند و یک فیزیکدان با بازی جرمی رنر تا زحمتش را بکشند . نتیجه نهایی ، نه تنها در فیلم های علمی تخیلی ، بلکه به کل در فیلم سازی و کارگردانی ، یک کلاس مستر است .
در این صحنه از « ورود » ، شخصیت های امی آدامز و جرمی رنر برای اولین بار با یک هپتاپاد ملاقات می کنند . با عدم اطمینان از انگیزه های بیگانگان ، آنها با احتیاط پیش می روند - مجذوب هپتاپادها می شوند ، به طور جدایی ناپذیری به سمت آنها کشیده می شوند . بنابراین ، دنی ویلنو چگونه شرایطی را ایجاد می کند که ترس و شیفتگی را متعادل کند؟
با استفاده از انتخاب های ساده ی نما و ترکیب بندی های قاب ، دنی ویلنوو « ورود » را به رتبه بالایی بین فیلم های علمی تخیلی می رساند . او هپتاپادها را مرموز و در عین حال آشنا ، تهدیدکننده اما منفعل نگه می دارد - تجربه کلی تماشای « ورود » ترکیبی مهیج از ترس و شیفتگی است . هر دانشجوی کارگردانی و فیلم سازی می تواند چیزهای زیادی از دنی ویلنوو و « ورود » ، که یکی از بهترین فیلم های علمی تخیلی است اخیر یاد بگیرد .
