قاب بندی دوربین : توضیح ترکیب بندی نما و تکنیک های فیلمبرداری
قاب بندی دوربین فقط یکی از تکنیک های فیلمبرداری است که همه ما باید یاد بگیریم . انتخاب سوژه (ها) برای هر نما ممکن است ساده و حسی به نظر برسد اما چگونه آنها را در قاب قرار میدهید ؟ آیا آنها را در یک نمای انفرادی ، جداگانه قرار میدهید ، یا "یک نمایی میگیرید به طوری که بخشی از کادر توسط چیزی پوشیده شده باشد ؟ مثلا اورشولدر ؟ چه زمانی باید از اورشولدر شات استفاده کنید و آیا آن ترکیب بندی نما همیشه جواب میدهد و معقول است ؟ این ها انواع سوالاتی است که ما در این قسمت از شات لیست به آن ها میپردازیم .
مثلا خیلی ها میگویند ، هر زمان که بخواهید یک شخصیت را از بقیه سوا و جدا کنید یک "شات انفرادی" معقول است اما این یک روش قاب بندی متداول است که ما به ندرت به آن بسنده می کنیم . افزودن یک کاراکتر دیگر (حتی هر تعداد کاراکتر ) ناگهان پویایی ( داینامیک ) لحظه را تغییر می دهد . توشات ( شات دو نفره ) ، تری شات ( شات 3 نفره ) و بعد رسیدن به یک شات پر جمعیت که نشان دهنده روابط بین این افراد است .
این رابطه می تواند عاشقانه ، مشاجره آمیز ، ناخوشایند یا کمدی باشد. همه این ترکیب بندی های نما در داستان سرایی تصویری ، جایگاه خود را دارند و هر فیلمساز باید درک کاملی از این زبان داشته باشد . در فیلم‌سازی همه چیز درباره انتخاب هاست ، انتخاب های درست ، و با وجود گزینه های بسیار زیادی برای انتخاب ، این کار همیشه هم یک پروسه ساده نیست . داستان گویی بصری ، می تواند به همان سادگی فیلمبرداری از هر شخصیت در یک شات انفرادی یا همیشه به صورت اورشولدر شات برای یک سکانس مکالمه و دیالوگ دار باشد . اما قدرت یک توشات (نمای دونفره) به موقع و مناسب را دست کم نگیرید . یا مثلا جادویی که ممکن است اتفاق بیفتد ، وقتی با یک نمای نقطه نظر ( پی او وی شات ) مخاطب را در جای شخصیت قرار میدهید . با استفاده از این تکنیک های ساده قاب بندی و ترکیب بندی ، می توانید داستان سرایی بصری خود را فراتر از حد انتظار بالا ببرید و ارتقا بدهید .
