میزانسن چیست - چگونه کارگردانانی مانند کوبریک بر عناصر داستان سرایی بصری تسلط دارند ؟

میزانسن چیست؟ اگر به مدرسه سینما رفته اید ، یا حتی تصادفا تئوری فیلم خوانده اید ، این اصطلاح را بارها شنیده اید. اما این به چه معناست و چرا اینقدر مهم است؟ در این مقاله ویدیویی ، همه چیزهایی را که می خواهید درباره میزانسن بدانید خواهید اموخت- از ریشه آن در تئاتر ، چگونگی نظریه پردازان فیلم مانند آندره بازن حمایتش کردند و نحوه استفاده فیلمسازان مانند استنلی کوبریک در کارهایشان از ان استفاده کردند.

در فرانسوی ، میزانسن به معنای واقعی کلمه به معنای "قرار دادن روی صحنه" است ، یا فرایند چگونگی تصمیم گیری کارگردانان تئاتر درباره اینکه چه چیزی باید روی صحنه برود و چگونه این عناصر چیدمان شود. همین مفهوم توسط کارگردانان فیلم به سادگی وام گرفته شده است - هر آنچه را که روی صفحه می بینید بخشی از "میزانسن" است.

این شامل عناصری است که تحت چتر طراحی تولید قرار می گیرند (لوازم جانبی ، کمد لباس ، طراحی صحنه ، وسایل فیلم و غیره) و همچنین فیلمبرداری (نورپردازی سینمایی ، نرخ فریم ، عمق میدان ، قاب دوربین ، ترکیب بندی). علاوه بر این ، صحنه پردازی و قرارگیری دوربین و بازیگران ، عملکرد آنها و حتی آنچه در موسیقی متن می شنویم (موسیقی فیلم ، طراحی صدا) میزانسن محسوب می شود.

در کارگردانی فیلم وظیفه کارگردان است که تصمیم بگیرد که چگونه همه این عناصر در هر نما قرار می گیرد. وقتی به کار فیلمسازانی مانند استنلی کوبریک نگاه می کنید ، می توانید روش پشت هر یک از این عناصر را ببینید - حتی اگر نمی توانید به طور کامل درک کنید چرا ، تأثیر کلی آن دیده و احساس می شود. داستان سرایی بصری در واقع استفاده از هر تصویر برای روایت داستان است. وقتی فیلمسازان قصه گویی بصری (میزانسن) را کنترل می کنند ، می توانند تصاویر قدرتمند و لایه ای خلق کنند که ما برای دهه ها در این فیلم ها مطالعه می کنیم.