اکتورز استودیو : بروس درن و لورا درن (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : بروس درن و لورا درن

بروس درن

حرفه فوق‌العاده بروس درن که دو نامزدی جایزه اسکار را در کارنامه دارد، هم شامل ایفای نقش قهرمانان امروزی است و هم شخصیت‌های شرور افسانه‌ای. درن با تجربه چندین دهه بازی‌های تحسین‌شده، به یکی از با استعدادترین و پرکارترین بازیگران نسل خود شهرت دارد. او در چندین پروژه مستقل برجسته در عرصه فیلم حضور داشته، آثاری مثل فلم هیجانی چپاکوئیدیک (۲۰۱۷) که در آن نقش جو کندی را داشت، “شاهین کره بادام زمینی” و “ریک پسر سفیدپوست” که در کنار متیو مک کانهی و تولید سونی پیکچرز بود. او همچنین با جین فوندا و رابرت ردفورد در فیلم «ارواح ما در شب» (پاییز ۲۰۱۷) نتفلیکس بازی کرده است. از دیگر آثار درن بعد از سال ۲۰۱۷/۲۰۱۸ می توان به “رتبه کلاس”، “شلیک اخطار”، “ابیلین”، “The Lears”، “American Dresser” و “نوستالژی” اشاره کرد.

بروس مک لیش درن در سال ۱۹۳۶ در شیکاگو، ایلینویز به دنیا آمد. مادرش ژان (مک لیش) و پدرش جان هنری درن، رئیس شرکت و وکیل بود. پدربزرگ او، جرج درن، در آن زمان وزیر جنگ FDR بود.

درن، بازیگر مشهور تئاتر، تحت تعلیم کارگردان مشهور، الیا کازان، در اکتورز استودیوی افسانه ای بود و اولین نقش خود را در فیلم “رودخانه وحشی” به کارگردانی کازان در سال ۱۹۶۰ ایفا کرد. در دهه ۶۰، درن به عنوان یک بازیگر برجسته تلویزیونی نیز به موفقیت دست یافت. او مرتباً در سریال‌های تلویزیونی معاصر وسترن و همچنین در «آلفرد هیچکاک تقدیم می‌کند» ظاهر شد. آقای هیچکاک آنقدر طرفدار درن بود که او را در «مارنی» و «توطئه خانوادگی» (آخرین فیلم هیچکاک) انتخاب کرد. همچنین در دهه ۶۰، درن با کارگردان راجر کورمن همکاری کرد و در چندین فیلم کلاسیک و مهم آن دهه از جمله “فرشتگان وحشی” بازی کرد. او همچنین در آن زمان برای فیلم هایی مانند “مگر آن‌ها اسب‌ها را خلاص نمی‌کنند؟” و “گفت، بران” به موفقیت های بزرگی رسید. درن به خاطر بازی در نقش مو بلند در «کاوبوی ها» در تاریخ ماندگار شد که در آن او تنها یکی از سه مردی بود که جان وین را روی پرده سینما به قتل رساندند.

لورا درن

لورا درن در ۱۰ فوریه ۱۹۶۷ در لس آنجلس به دنیا آمد و دختر بازیگران: بروس درن و دایان لاد است. درن از دوران کودکی در صحنه های فیلمبرداری و صنعت فیلم حضور داشت و در کودکی هم چندین نقش بازی کرد. پدر و مادرش زمانی که درن دو ساله بود طلاق گرفتند و برای همین ارتباط درن با پدرش چندین سال قطع شد.

سابقه کاری پدر و مادرش و اشتیاق اولیه خودش به دنیای فیلمسازی به زودی درن جوان را متقاعد کرد که بازیگری را دنبال کند. تصمیم او هم مانند بسیاری از بازیگران جوان، احتمالاً تحت تأثیر این باشد که با استاندارد های اجتماعی سازگاری نداشت – فرزند والدینی هنجارشکن دهه ۱۹۶۰ بود، غرق در عرفان شرقی و رادیکالیسم سیاسی بود و از سوی همکلاسی‌های محافظه‌کارترش به چشم یک آدم عجیب و غریب تلقی می‌شد. او حتی قبل از نوجوانی رشد قد چشمگیری داشت و ۱۷۷ سانتی متر قد داشت و بسیار لاغر بود. با حالتی خمیده. شاید هم درن نه ساله به تحصیل در رشته بازیگری در موسسه تئاتر لی استراسبرگ پناه برده بود.