توضیحات
مشاهده بخش هایی از این برنامه :
در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)
این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامهی شبکهی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکدهی گرینویچ نیویورک ضبط میشد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکدهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.
در این برنامه در قیاس با مصاحبههای معمول با سلبریتیها، مصاحبهها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربینها معمولاً چند ساعت گفتوگو را ضبط میکنند ، که بعداً به اندازهی یک یا دو ساعت تدوین میشوند. نتیجه، همانطور که در مقالهی نیویورکتایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست میکشند و هنرمند و معلم میشوند.» این مصاحبهها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارتهای مشهور خود دارد پیش میروند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان میدهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفتزده میکند.
ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانهای الهامبخش است. اکتورز استودیو مدرسهی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامهها به طور مشخص مسترکلاسهایی برای دانشجویان محسوب میشوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان میدهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت میکنند. آنها باور دارند که چیزی را برمیگردانند و مرواریدهای گرانبهای بینش را به نسل جدید ارائه میدهند. و چه کسی خوب به نظر نمیرسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل میکند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامهی گفتوگو محور است، اما پوشش آموزش نسلهای آینده، به طور زیبندهای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت میکنند»
بیوگرافی مهمان برنامه : جینا دیویس
جینا از کودکی آرزوی بازیگر شدن داشت. در دوران دبیرستان، احساس میکرد که از بقیه جدا افتاده و اعتماد به نفس پایینی داشت، چون با قد ۱۷۰ سانتی متر، قدبلندترین دختر مدرسه بود. جینا پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان، وارد کالج نیوانگلند در نیوهمپشایر شد و سال بعد به دانشگاه بوستون منتقل شد و در آنجا در رشته نمایش تحصیل کرد. در سال ۱۹۷۷، دانشگاه بوستون را ترک کرد و برای شروع کار خود به نیویورک نقل مکان کرد. او منشی فروش و پیشخدمت بود. در آن تیلور کار میکرد،او سعی داشت در یک آژانس مدلینگ شغلی پیدا کند، اما به مانکن پشت شیشه تبدیل شد. سرانجام با امضای قرارداد با آژانس Zoli، به عنوان یک مدل در کاتالوگ ویکتوریا سیکرت شروع به کار کرد.
سیدنی پولاک که همیشه هوشیار و به دنبال استعدادهای جدید در کاتالوگ بود، جینا را دید و او را در توتسی (۱۹۸۲) انتخاب کرد. انقدر نقدهای خوبی دریافت کرد که به لس آنجلس نقل مکان کرد، و برای نقش وندی در سریال تلویزیونی کوتاه اما مورد تحسین منتقدان یعنی Buffalo Bill (1983) به همراه دابنی کلمن انتخاب شد. ازدواجش با مدیر رستوران، ریچارد امولو، هم در همان زمان بهم خورد. حضور بعدی اش در تلویزیون در سریال سارا (۱۹۸۵) اثر خودش بود که آن هم خوب بود اما خیلی زود کنسل شد. بعد با فیلم Transylvania 6-5000 (1985) به پرده سینما بازگشت و پس از آن فیلم موفق و مهیج فلچ (۱۹۸۵) به نمایش درآمد. از آنجا به بعد، او با همسر دوم جف گلدبلوم در بازسازی ترسناک مگس (۱۹۸۶) مشغول بازی شد. بعد در فیلم های موفق کمدی و دارک بیتلجوس (۱۹۸۸) اثر تیم برتون و جهانگرد اتفاقی (۱۹۸۸) اثر لارنس کاسدان بازی کرد. برای آخرین فیلم هم برنده شگفتی ساز اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. پس از آن در فیلمهای سرگرمکنندهتر که در آن بشقاب پرنده روی استخر فرود می آید یعنی «دختران زمینی بیقید و بندند» (۱۹۸۸) و »Quick Change» (۱۹۹۰) با بیل موری همبازی شد. با فیلم بسیار موفق Thelma & Louise (1991) به کارگردانی ریدلی اسکات، دوباره نامزد دریافت جایزه اسکار و گلدن گلوب شد. فیلم لیگ خودشان (۱۹۹۲)، با بازی تام هنکس و کارگردانی پنی مارشال، یک نقطه عطف بود چون فیلم بعدی او، قهرمان (۱۹۹۲) خیلی معمولی بود. سپس با کارگردان، رنی هارلین ازدواج کرد و یک شرکت تولید و توسعه فیلم به نام “The Forge” راه اندازی کردند. اولین فیلم آنها Speechless (1994) بود که در باکس آفیس شکست خورد. رنی که ثابت قدم بود تصمیم گرفت فیلم پرهزینه جزیره کاتروت (۱۹۹۵) را با بازی جینا در نقش رهبر دزدان دریایی مورگان فیلمبرداری کند که این فیلم هم شکست خورد. جینا بعد از آن زمان در فیلم هیجان انگیز «بوسه شببخیر طولانی» (۱۹۹۶) بازی کرد و در استوارت کوچولو ۱ (۱۹۹۹) و استوارت کوچولو ۲ (۲۰۰۲) نقش النور لیتل را بازی کرد. او به تلویزیون هم بازگشت و مجموعه The Geena Davis Show (2000) و Commander in Chief (2005) را کار کرد. هر دو سریال پس از یک فصل لغو شدند، اما او برای فصل دوم برنده جایزه گلدن گلوب شد. جینا در سال ۲۰۰۸، پس از چند سال غیبت بر روی پرده سینما، با بازی در نقش مادر بد دهن هری کوک و هریسون گیلبرتسون به سیدنی استرالیا رفت تا فیلم کمدی تاریک حوادث اتفاق می افتد (۲۰۰۹) را بازی کند.
توضیحات تکمیلی
زمان برنامه | 47 دقیقه |
---|---|
حجم | 730 مگابایت |
مهمان | Geena Davis |
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.