توضیحات
مشاهده بخش هایی از این برنامه :
در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)
این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامهی شبکهی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکدهی گرینویچ نیویورک ضبط میشد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکدهی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.
در این برنامه در قیاس با مصاحبههای معمول با سلبریتیها، مصاحبهها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربینها معمولاً چند ساعت گفتوگو را ضبط میکنند ، که بعداً به اندازهی یک یا دو ساعت تدوین میشوند. نتیجه، همانطور که در مقالهی نیویورکتایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست میکشند و هنرمند و معلم میشوند.» این مصاحبهها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارتهای مشهور خود دارد پیش میروند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان میدهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفتزده میکند.
ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانهای الهامبخش است. اکتورز استودیو مدرسهی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامهها به طور مشخص مسترکلاسهایی برای دانشجویان محسوب میشوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان میدهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت میکنند. آنها باور دارند که چیزی را برمیگردانند و مرواریدهای گرانبهای بینش را به نسل جدید ارائه میدهند. و چه کسی خوب به نظر نمیرسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل میکند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامهی گفتوگو محور است، اما پوشش آموزش نسلهای آینده، به طور زیبندهای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت میکنند»
بیوگرافی مهمان برنامه : جرج کارلین
جورج دنیس پاتریک کارلین در منهتن، شهر نیویورک، از خانواده مری (بیری)، منشی، و پاتریک جان کارلین، مدیر تبلیغاتی متولد و بزرگ شد.پدر و مادرش حین کار در بازاریابی با هم آشنا شده بودند. پدرش اهل دونگال ایرلند و مادرش ایرلندی-آمریکایی بود. وقتی او دو ماهه بود والدینش از هم جدا شدند و او توسط مادرش بزرگ شد. مادرش بخاطر ساعتهای طولانی که کار میکرد، جورج جوان را هر روز ساعتهای طولانی تنها میگذاشت و این به او (به قول خودش)، زمان لازم برای فکر کردن در مورد موضوعات مختلف، گوش دادن به رادیو و تمرین بازیگری فراهم میکرد، که از سنین پایین مورد تحسین مادر و همکارانش قرار گرفت. کارلین بهعنوان یک کمدین معمولی شروع به کار کرد و اواخر دهه ۱۹۶۰، زمانی که شخصیت صحنه ای خود را بهطور اساسی تغییر داد، بهعنوان یک داستان گو به سبک بیل کازبی در کلوپهای شبانه و تلویزیون به درجهای از موفقیت دست یافت. سبک اجراهای های او مشخص تر شد و موضوعات جدی تری را ارائه کرد. با بالا رفتن سنش، بدبین تر و تلخ تر شد و ناخواسته شخصیت صحنه ای خود را دوباره به شیوه ای رادیکال در طول دهه ۹۰ تغییر داد. این جورج کارلین جدید که معمولاً از آن به عنوان جورج کارلین فقید یاد می شود، یکی از تحسین شده ترین و مورد علاقه مردم و منتقدان است. نقطه قوت کارلین تفسیر اجتماعی و سیاسی به سبک لنی بروس است که با مشاهدات پوچ گرایانه درباره مردم و مذهب همراه با طنز سیاه همراه است. او همچنین به دلیل دانش و استفاده استادانه از زبان انگلیسی مورد توجه است. برنامه کمدی معروف کارلین برنامه کمدی روزانهاش به نام «هفت اصطلاح کثیف» در سال ۱۹۷۸ مرکز پرونده کمیسیون ارتباطات فدرال در دیوان عالی ایالات متحده آمریکا بود، که در آن تصمیم تصویب قدرت دولت برای تنظیم مواد نادرست در موجهای عمومی مردم را تأیید کرد.
توضیحات تکمیلی
زمان برنامه | 48 دقیقه |
---|---|
حجم | 730 مگابایت |
مهمان | George Carlin |
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.