اکتورز استودیو : رابرت داونی جونیور (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : رابرت داونی جونیور

رابرت داونی جونیور امروزه به یکی از معتبرترین بازیگران هالیوود تبدیل شده است. او با فهرست شگفت انگیز کارنامه خود، توانسته حتی پس از بیش از چهار دهه فعالیت در این تجارت، جدید و تازه باقی بماند.

داونی در ۴ آوریل ۱۹۶۵ در منهتن، نیویورک متولد شد. او پسر نویسنده، کارگردان و فیلمبردار رابرت داونی پدر و بازیگری به اسم السی داونی (با نام مستعار السی آن فورد) بود. پدر او لیتوانیایی، مجارستانی و ایرلندی‌تبار است، در حالی که مادر رابرت اصالتی انگلیسی، اسکاتلندی، آلمانی و سوئیسی-آلمانی داشت. رابرت و خواهرش، آلیسون داونی، از سنین جوانی در فیلم و هنرهای نمایشی غوطه ور بودند، و باعث شد داونی جونیور در مرکز آموزش هنرهای نمایشی Stagedoor Manor در شمال نیویورک تحصیل کند، قبل از اینکه پس از طلاق والدینش در سال ۱۹۷۸ به همراه پدرش به کالیفرنیا بروند. او در سال ۱۹۸۲، دبیرستان سانتا مونیکا را رها کرد و به صورت تمام وقت بازیگری را دنبال کرد. داونی پدر که خود یک معتاد به مواد مخدر بود، پسرش را در سنین پایین در معرض مواد مخدر قرار داد و داونی جونیور برای چندین دهه با سوء مصرف مبارزه کرد.

داونی جونیور اولین نقش خود را در سن پنج سالگی در فیلم پوند (۱۹۷۰) به نویسندگی و کارگردانی پدرش رابرت داونی پدر بازی کرد. او کلکسیون فیلم های خود را در طول دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ با نقش‌هایی در فیلم‌های Tuff Turf (1985)، Weird Science (1985)، True Believer (1989) و Wonder Boys (2000) ساخت. داونی در سال ۱۹۹۲ نامزد جایزه اسکار شد و برای بازی در نقش اصلی چاپلین (۱۹۹۲) برنده جایزه بفتا (جایزه اسکار بریتانیا) بهترین بازیگر مرد شد.