اکتورز استودیو : ناتالی پورتمن (همراه با زیرنویس فارسی)

توضیحات

مشاهده بخش هایی از این برنامه :

در مورد برنامه درون اکتورز استودیو (Inside the Actors Studio)

این برنامه به عنوان یک سمینار تلویزیونی برای هنرجویان مدرسه‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو آغاز شد؛ و در اصل فعالیت مشترک اکتورز استودیو و نیواسکول، در سال ۱۹۹۴، همراه با پل نیومن مدیر اسبق اکتورز استودیو به عنوان اولین مهمان برنامه بود، و خیلی زود به مهمترین برنامه‌ی شبکه‌ی براوو مبدل شد. در ابتدا در سالن اجتماعات Tishman نیواسکول در دهکده‌ی گرین‌ویچ نیویورک ضبط می‌شد، و بعد از آن به مکان فعلی یعنی مرکز هنری مایکل شیمل در دانشگاه پیس نیویورک منتقل شد. این برنامه به عنوان سمیناری برای دانشجویان دانشکده‌ی هنرهای نمایشی اکتورز استودیو در دانشگاه پیس ارائه شده است.

در این برنامه در قیاس با مصاحبه‌های معمول با سلبریتی‌ها، مصاحبه‌ها ریتم کندتری دارند. بنابراین دوربین‌ها معمولاً چند ساعت گفت‌وگو را ضبط می‌کنند ، که بعداً به اندازه‌ی یک یا دو ساعت تدوین می‌شوند. نتیجه، همانطور که در مقاله‌ی نیویورک‌تایمز بیان شد: «روی صندلی مهمان آقای لیپتون‌‌، بازیگران مدتی از ستاره بودن دست می‌کشند و هنرمند و معلم می‌شوند.» این مصاحبه‌ها توسط سؤالاتی لیپتون روی کارت‌های مشهور خود دارد پیش می‌روند، که گاهی اوقات دانش و تحقیق خوب وی در مورد زندگی میهمانان را نشان می‌دهد، که اغلب، برخی از آنها را شگفت‌زده می‌کند.

ای.ای.گیل منتقد ساندی تایمز در نقد و بررسی خود بر این برنامه نوشت: «قالب این برنامه ساده و به طرز احمقانه‌ای الهام‌بخش است. اکتورز استودیو مدرسه‌ی هنرهای نمایشی در نیویورک است که توسط استانیسلاوسکی و متد او به شهرت رسیده (اگرچه این برنامه جای دیگری فیلمبرداری شده است) این برنامه‌ها به طور مشخص مسترکلاس‌هایی برای دانشجویان محسوب می‌شوند. هوشمندی برنامه در غروری است که به مهمانان می‌دهد، کسانی که بزرگترین و خودمحورترین بازیگران و سازندگان تئاتر و سینما هستند. افرادی که برای صحبت با دیگران بیش از اندازه بزرگ هستند، با «درون اکتورز استودیو» صحبت می‌کنند. آنها باور دارند که چیزی را برمی‌گردانند و مرواریدهای گران‌بهای بینش را به نسل جدید ارائه می‌دهند. و چه کسی خوب به نظر نمی‌رسد وقتی آن را به دانشجویان علاقمند منتقل می‌کند؟ در حقیقت، این صرفاً یک برنامه‌ی گفت‌وگو محور است، اما پوشش آموزش نسل‌های آینده، به طور زیبنده‌ای برافراشته شده است، بنابراین همه با لبخند حاضر شده و صحبت می‌کنند»

بیوگرافی مهمان برنامه : ناتالی پورتمن

ناتالی پورتمن اولین شخص متولد دهه‌ی ۱۹۸۰ است که جایزه‌ی اسکار بهترین بازیگر زن را به دست آورده است. (برای «قوی سیاه» (۲۰۱۰)).

ناتالی در ۹ ژوئن ۱۹۸۱ در اورشلیم اسراییل با نام ناتالی هرشلاگ متولد شد. او تنها فرزند اونر هرشلاگ، پزشک اسراییلی، و شلی استیونز، هنرمند آمریکایی (اهل سینسیناتی، اوهایو)‌ است، کسی که به عنوان مدیربرنامه‌های ناتالی نیز فعالیت می‌کند. پدر و مادرش هر دو از تبار یهودی اشکنازی هستند. وقتی که ناتالی هنوز سن خیلی کمی داشن، خانواده‌ی او از اسراییل به واشینگتن دی‌سی مهاجرت کردند. بعد از چندین جابه‌جایی، خانواده‌اش سرانجام در نیویورک مستقر شدند، جایی که او خودش تا امروز در آنجا زندگی می‌کند. او با نمرات بالا فارغ‌التحصیل شد و دستاوردهای دانشگاهی وی به او اجازه‌ی حضور در دانشگاه هاروارد را داد. او در سن ۱۱ سالگی توسط یک ایجنت در یک مغازه‌ی پیتزافروشی کشف شد. او با اصرار دیگران به سمت حرفه‌ی مدلینگ پیش رفت اما خود تصمیم گرفت که حرفه‌ی بازیگری را دنبال کند. او در اجراهای زنده‌ی زیادی حضور داشت، ولی اولین فیلمش را با حضوری تاثیرگذار در فیلم «لئون: حرفه‌ای» (۱۹۹۴) بازی کرد. به دنبال این نقش، ناتالی همچنین در فیلم‌هایی مانند «مخمصه» (۱۹۹۵)، «دختران زیبا» (۱۹۹۶)، و «مریخ حمله می‌کند!» (۱۹۹۶) نیز ایفای نقش کرد.