چگونه یک فیلمنامه تلویزیونی بنویسیم ؟

چگونه یک فیلمنامه تلویزیونی بنویسیم : آموزش شروع حرفه خود به عنوان نویسنده مجموعه‌های تلویزیونی

 وقتی پایِ تلویزیون وسط باشد ، جهان ، جهانِ نویسنده است. در سینما کارگردان پادشاه است. اما در تلویزیون، آنچه نویسنده تجسم کرده چیزی است که روی صفحه تلویزیون به تصویر کشیده میشود . اگر تاکنون می‌خواستید وارد دنیای هیجان انگیز نویسندگی تلویزیون شوید، بفرمایید ! هر چه که نیاز دارید بدانید همینجاست!

فهرست مطالب :

•   فیلمنامه نویسی برای تلویزیون چیست؟

•  پنج تفاوت فیلمنامه نویسی برای تلویزیون و سینما

•   آموزش قالب بندی فیلمنامه های تلویزیونی

•   تفاوت فیلمنامه سیتکام و درام

•   نحوه ارائه فیلمنامه تلویزیونی خود به شبکه ها

•   نُه نکته برای ورود به شغل فیلمنامه نویسی برای تلویزیون

فیلمنامه نویسی برای تلویزیون چیست؟

 فیلمنامه نویسی برای تلویزیون ، هنر نوشتن یک سریال تلویزیونی است ! تلویزیون برای نویسندگان یک رسانه بسیار هیجان انگیز است. چون در آن می توانند همه چیز ، از داستان هایی که روایت می شود گرفته تا نحوه ساخت دکورها را کنترل کنند. نویسندگانِ تلویزیون داستان‌ را شکل می‌دهند، فیلمنامه‌اش را می‌نویسند، ویرایش‌ها و بازنویسی هایش را انجام می‌دهند و در تعیین شکلی که هر قسمت از سریال باید باشد کمک می‌کنند.

پنج تفاوت فیلمنامه نویسی برای تلویزیون و سینما :

 مکانیسم نوشتن فیلمنامه برای یک فیلم بلند و نوشتن فیلمنامه برای یک سریال تلویزیونی یکسان است : هر دو در صفحه کاغذ شبیه هم به نظر می رسند، هر دو با نرم افزارهای فیلمنامه نویسی مانند Final Draft تایپ می شوند  و هر دو از عناوین مکان، عنوان شخصیت ها، توضیحات صحنه و دیالوگ استفاده می کنند. اما فرآیند نوشتنِ فیلمنامه هر کدام از این مدیوم ها ، چند تفاوت دارد. حالا بگذارید ببینیم چرا نوشتن فیلمنامه برای تلویزیون متفاوت است:

1.  فیلمنامه های تلویزیونی کوتاه تر از فیلمنامه های فیلم سینمایی هستند. نوشتن یک قسمت از یک سریال تلویزیونی زمان کمتری می برد و در صفحات کمتری خلاصه می شود. هر قسمت یک سریال تلویزیونی یا ۳۰ دقیقه یا ۶۰ دقیقه است که بین آن هم  تبلیغات پخش میشود ، در حالی که فیلم های بلند حداقل ۹۰ دقیقه هستند.

2.  سریال های تلویزیونی ساختار روایی متفاوتی دارند. یک فیلم شروع، میانه و پایان مشخصی دارد، در حالی که سریال های تلویزیونی اپیزودیک هستند و شروع، میانه و پایان چندگانه را امکان پذیر می کنند. فیلمنامه هر قسمت از یک سریال تلویزیونی بخشی از یک روایت بزرگتر است، با شخصیت ها و قوس های داستانی متعدد که در چندین قسمت و فصل تقسیم می شوند.

3.  فیلمنامه های تلویزیونی مجبور نیستند هر داستان را فوراً گره گشایی کنند. هر قسمت نتیجه گیری خودش را دارد، اما نیازی ندارند که خیلی تمیز و مشخص به اتمام برسند. هر روایت و هر کاراکتر طی قسمت های بعدی سریال به رشد ادامه خواهد داد . نویسندگان فیلمنامه های تلویزیونی می‌توانند کارها را آهسته پیش ببرند، با قصه و فراز و نشیب ماجرا بازی کنند و اجازه دهند پلات ها به تدریج توسعه پیدا کنند.

4.  فیلمنامه های سریال های تلویزیونی دیالوگ محور هستند. سریال های تلویزیونی برای پیشبرد داستان معمولاً روی نوشته تمرکز دارند تا تصاویر . فیلم‌ها خیلی بیشتر از اکثر سریال‌های تلویزیونی سینمایی هستند و سبک و مدل فیلمبرداری در آن بیشتر قابل توجه و حساب شده است . 

5.  سریال های تلویزیونی در درازمدت به نوشتن بیشتری نیاز دارند. هر اپیزود مجزا کوتاه تر از یک فیلم سینمایی است، اما در طول یک فصل یا کل سریال به نوشتن بیشتری نیاز دارد.

آموزش قالب بندی فیلمنامه های تلویزیونی :

 قبلاً قوانین و قواعد زیادی برای نوشتن فیلمنامه های تلویزیونی وجود داشت ، به‌ویژه در مورد قالب‌های ثابت، مانند سریال‌های رویه‌ای . اما امروزه، با وجود پلتفرم‌هایی که سریال شما می‌تواند در آن‌ها زندگی کند، هر قالب داستانی امکان‌پذیر است. ولی در کل ، شناخت قوانین سنتی مفید است ، برای اینکه بدانید کدام یک را نقض میکنید.

 قبل از اینکه نوشتن فیلمنامه خود را شروع کنید ، مهم است که بدانید هر قسمت از فیلمنامه تلویزیونی را چطور پیکربندی کنید . بیایید ساختار یک سریال تلویزیونی یک ساعته استاندارد را  بررسی کنیم . معمولاً در شبکه تلویزیونی ، حدود پنج اکت (پرده) وجود دارد که هر کدام تقریباً ۱۱ صفحه طول می کشد. اینجا میبینید که شاندا رایمز ساختار هر یک از پرده ها را چگونه میبیند :

•  پرده اول : شخصیت های خود را معرفی می‌کنید و مشکل را مطرح می‌کنید.

•  پرده دوم: مشکل اوج میگیرد .

•  پرده سوم : آیا سناریوی بدترین حالت رخ میدهد ؟

•  پرده چهارم : زمان دارد تمام میشود ، تیک تاک ساعت را شروع کنید .

• پرده پنجم : کاراکترها را به لحظه پیروزی برسانید .

 خیلی خوب است که وقتی شروع به پیکربندی ساختار هر اپیزود می کنید، به اینکه می خواهید هر یک از پرده ها چگونه به پایان برسند  هم فکرکنید . این ها را زودتر از موعد انجام دهید و داستان خود را به درستی برای آنها پیاده کنید ، نه اینکه در پایان هر پرده فقط به خاطر هیجان داستان، یک پیچش داستانی ( Twist) ایجاد کنید.

 از دیگر مولفه های ضروری اپیزودهای شما ، خطوط داستانی A، B و C هستند:

•  خط داستانی A -خط داستانی A ، شخصیت اصلی شما را شامل می شود و هسته اصلی سریال شماست.

•  خط داستانی B  -خط داستانی B ثانویه است و به روایت کمک می کند تا به حرکت به جلو ادامه دهد.

•  خط داستانی C  -خط داستانی  C ، که گاهی اوقات به عنوان “دونده” شناخته می شود، کوچکترین خط داستانی است و کمترین وزن را به دوش میکشد.

تفاوت فیلمنامه سیتکام و درام :

 نوشتن یک فیلمنامه کمدی تلویزیونی یا سریال سیتکام ، فرآیندی متفاوت از نوشتن یک درام تلویزیونی دارد . تفاوت های آن ها شامل:

•  لحن :  سیتکام های تلویزیونی خنده دار هستند، به موضوعات بانشاط و غیر جدی می پردازند و هدفشان خنداندن بینندگان است. درام‌ها جدی‌تر هستند و بیشتر زمان را به جای گفتن شوخی، صرف توسعه و پرورش داستان میکنند .

•   قوس داستانی و ریتم و تمپو :  کمدی‌ها ریتم روایت تندی دارند، سریع به اوج می‌رسند ، وقفه های کمتری دارند و قبل از پایان پرده اول گره افکنی می‌کنند. هر چه کاراکتر ها زمان بیشتری را صرف گره گشایی یک مشکل کنند، فضای کمتری برای طنز در فیلمنامه وجود دارد. درام ها کندتر پیش می روند، وقفه های بیشتری دارند و زمان بیشتری را صرف توسعه داستان، رسیدن به نقطه اوج و رسیدن به نتیجه صرف می کنند.

•  زمان پخش فیلم : کمدی های سیتکام تقریباً ۲۱ دقیقه بدون تبلیغات پخش می شوند در حالی که درام ها تقریباً ۴۳ دقیقه بدون تبلیغات پخش می شوند. یک صفحه از فیلمنامه در پیش نویس نهایی برابر است با یک دقیقه فیلم ، بنابراین یک فیلمنامه کمدی ۲۱ دقیقه ای باید حدود ۲۰ صفحه باشد و یک فیلمنامه برای یک درام طولانی ۴۳ دقیقه ای باید حدود ۴۰ صفحه باشد.

نحوه ارائه فیلمنامه تلویزیونی خود به شبکه ها :

 وقتی که به یک ایده عالی برای یک سریال تلویزیونی رسیدید ،اکنون برای ارائه آن به مدیران شبکه به سه چیز نیاز دارید:

•  تریتمنت . تریتمنت یک طرح یا سندی جهت ارائه ی ایده ی کلی و جامع فیلمنامه است . تریتمنت توضیحی در مورد بستر رویداد سریال تلویزیونی، شخصیت های اصلی و خط داستانی شما ارائه می دهد. هر تریتمنت باید شامل عنوان، لاگ لاین، سیناپس داستان، خلاصه قسمت‌ها و بیوگرافی کاراکترها باشد.

•     فیلمنامه پایلوت ( فیلمنامه آزمایشی – قسمت اول سریال ) . پایلوت اولین قسمت از یک سریال تلویزیونی است. پایلوت تلویزیونی شما نیاز به شروعی دارد که بینندگان را جذب کند و در مورد سریالی که قرار است تماشا کنند حرف مهمی به مخاطبان بزند . بدون یک پایلوت گیرا و جذاب، شما یک سریال تلویزیونی نخواهید داشت. پایلوت ها برای جذب مخاطب و پایه ریزی کاراکترها و خط داستانی شما برای کل فصل بسیار مهم هستند.

•    کتاب مقدس سریال :  کتاب مقدس سریال که کتاب مقدس داستان یا کتاب مقدس سریال نیز نامیده می‌شود، سندی است شامل پیشینه کاراکترهای شما، اوت لاین یا طرح کلی فیلمنامه هر اپیزود در فصل اول و اینکه شما گسترش سریال در فصل‌های آینده را چطور میبینید . نوشتن کتاب مقدس سریال شما را وادار می کند که دید فراتری از اپیزود پایلوت خود داشته باشید ،همچنین می تواند به شما کمک کند تصویر بزرگتری از ایده سریال خود را ببینید.

۹ نکته برای ورود به فیلمنامه نویسی برای تلویزیون :

 هیچ دستورالعملی برای ورود به هالیوود وجود ندارد. اگر چه، کارهایی هست که می توانید انجام دهید تا شانس خود را بالا ببرید و خود را در موقعیتی برای موفقیت قرار دهید، از جمله:

1.  تاریخچه تلویزیون خود را بشناسید : دانستن تاریخچه تلویزیون برای یک نویسنده تلویزیونی بزرگ بسیار حیاتی است. برای مثال، اگر دارید فیلمنامه یک سریال درام پزشکی مانند Grey’s Anatomy را می نویسید، بهتر است سایر درام های پزشکی ساخته شده و دلیل موفقیت یا شکست آنها را خوب بشناسید.

2. به لس آنجلس نقل مکان کنید . اکثریت قریب به اتفاق شرکت های تولید فیلم در لس آنجلس مستقر هستند ، در نتیجه اکثر مشاغل نویسندگی تلویزیون آنجاست .

3. یک فیلم‌نامه گمانی بنویسید. فیلم‌نامه گمانی یک فیلمنامه تلویزیونی است که به صورت گمانه زنی نوشته شده است، به این معنی که توسط یک شبکه سفارش داده نشده است. نویسندگان از فیلمنامه گمانی برای نشان دادن استعداد و خلاقیت خود استفاده می کنند. یک راه آسان برای نوشتن فیلمنامه گمانی این است که یک سریال تلویزیونی که درحال پخش است و با آن آشنا هستید را انتخاب کنید و یک اپیزود آزمایشی از آن بنویسید. مدیر شما می‌تواند از فیلمنامه گمانی شما برای کارهای نوشتن مختلف استفاده کند.

4.  کاری به عنوان دستیار نویسنده پیدا کنید. کار به عنوان دستیار برای بسیاری از افراد تازه وارد در این صنعت یک آیین است. به جای اینکه به این موقعیت به عنوان یک کار سطح پائین نگاه کنید، آن را به چشم فرصتی برای مشاهده و یادگیری از ذهن های درخشان اطراف خود در نظر بگیرید.

5. شبکه سازی. شما باید تلاش کنید تا نه تنها با مدیران اجرایی، بلکه با همسالان خود نیز ارتباط برقرار کنید. آنها همانطور که پیشرفت میکنند، احتمالاً فرصت هایی به شما هم پیشنهاد می دهند که به رشد شما نیز کمک می‌کند.

6.  در مسابقات نویسندگی تلویزیون شرکت کنید، برای کمک هزینه تحصیلی نویسندگی تلویزیونی درخواست دهید و در کارگاه های نویسندگی تلویزیون شرکت کنید. رقابت سختی است، اما به هرحال یک نفر باید برنده شود . برای ورود به این مسابقات یا اپلای کردن برای وورکشاپ ها، معمولاً باید نمونه ای منحصر به فرد از نوشته های خود را ارسال کنید، که تمرین بسیار خوبی برای نویسندگان مشتاق تلویزیون هم هست .

7.  سخت کار کنید. ورود به دنیای نویسندگی تلویزیونی آسان نیست. تعداد نویسندگان امیدوار بسیار بیشتر از جایگاه های شغلی موجود در اتاق نویسندگان این صنعت است ، بنابراین ، تحقق بخشیدن به رویای شما مستلزم تلاش و فداکاری زیادی است.

8.  نگرش مثبت داشته باشید. حواستان به انرژی و حس و حالی که به مافوق خود می دهید باشد، به خصوص زمانی که یک سری کارهای پیش پاافتاده که این شغل ایجاب میکند را انجام می دهید. هیچ کس دوست ندارد با یک شخص بداخلاق یا حق به جانب همکاری کند .

9.  هر روز بنویسید. همانطور که مسیر خود در این صنعت را طی می کنید، فراموش نکنید که با ارزش ترین دارایی شما مهارت نوشتن و پورتفولیوی شماست . نویسندگی یکی از معدود مشاغلی است که برای انجام آن نیازی به استخدام شدن ندارید. هر روز بنویسید، برای ارتقاء هنر خود وقت بگذارید و روی نوشتن محتوایی مبتکرانه و ناب تمرکز کنید.